Notlar
7:1-10:44 İnsanların, koşulların ve önderlerin değişmesinden ötürü İsrailliler’den yeni yetişen soy, RAB’be ve sözüne bağlı kalacağına, O’na itaat edeceğine dair yeniden ant içmeli, adanmışlığını yenilemeliydi. Söz konusu adanma, her zaman olduğu gibi, önderlerin ve halkın RAB’be sadık kalmalarına bağlıydı.
7:7-9 Ezra yolculuğuna Nisan başında başlayıp (İÖ 8 Nisan 458) Ab ayının başında Yeruşalim’e vardı (4 Ağustos 458). Yolculuk, on bir günlük gecikme (krş.
Ezr.7:9 ile
Ezr.8:31) de dâhil olmak üzere dört ay sürdü. Babil ve Yeruşalim arasındaki mesafe yaklaşık 800 km olmasına rağmen, çöl sıcağında yolculuk etmemek için yolcular Fırat Irmağı boyunca kuzeybatıya, oradan da güneye doğru giderek toplamda yaklaşık 1500 km yol katetmek zorunda kalmışlardı; aralarında yaşlılar ve çocuklar da olduğundan normalden yavaş yol aldıkları tahmin edilir.
7:10 Bkz. Neh.8. bölüm. Halkın özellikle uzun süre putperestliğin hüküm sürdüğü topraklarda yaşadıktan sonra Yeruşalim’e kavuşmanın, Tanrı’nın sözünün anlamının ve öneminin tekrar hatırlatılması büyük önem taşıyordu. Ezra’nın Tanrı’nın sözüne yaklaşımı, Tanrı’nın sözünü öğretmek isteyenlere örnek teşkil eder; Tanrı’nın sözünü doğru ve etkili bir şekilde öğretebilmek için hem onu doğru anlamak hem de nasıl uygulamak gerektiğini bilmek gerekir.
7:11 Metin bu ayetten 26. ayete kadar Aramice yazılmıştır.
mektubun Birçok yorumcu I. Artahşasta’nın bu fermanını
Dan.9:25’te geçen Yeruşalim’in yeniden inşa edilmesi için verilen buyruk olarak kabul eder (
Dan.9:24-27). Bazıları ise Daniel Peygamber’in bu önbildirisinin, Nehemya’nın aynı kral tarafından görevlendirilmesiyle yerine geldiğini kabul eder (
Neh.1:1,
Neh.1:11;
Neh.2:1-8). İlk tarih (İÖ 458) ile güneş takvimi kullanılarak veya ikinci tarih ile (İÖ 444) ay takvimi kullanılarak hesaplama yapıldığı nda, İsa’nın yeryüzündeki hizmetine başladığı tarihe şaşırtıcı derecede yakın bir sonuca varılır.
7:12-26 Mektupla bildirilen ayrıcalıklar, Pers Kralı’nın temsilcisi olup halk tarafından tanınmayan Ezra’nın halkın beğenisini kazanmasını sağlayacaktır.
7:12 Kralların Kralı Bu ifade önceleri hâkimiyet alanı birçok krallığı kapsadığından Asur kralları için, daha sonraları ise son Babil (
Hez.26:7;
Dan.2:37) ve Pers kralları tarafından kullanılmıştır (krş.
1Ti.6:15;
Va.17:14;
Va.19:16).
7:13 İsrail halkından “Yahuda” yerine “İsrail” denmesi dikkat çekicidir. Sürgünden dönen Yahuda ve İsrail halklarının eskisi gibi tek bir İsrail halkı olması Ezra’nın hedefiydi (bkz. “bütün İsrailliler için günah sunusu olarak on iki teke”,
Ezr.6:17). Pers kralları, fethettikleri halkların ilahlarının beğenisini kazanmaya yönelik politikalarının bir parçası olarak bu halkların dinsel gereklerini sadık bir biçimde yerine getirmelerini destekliyordu. Ezra, İsrailliler’in bunları yerine getirip getirmediklerini değerlendirmek üzere gönderildi.