Ezra 9:1-5

7:1-10:44 İnsanların, koşulların ve önderlerin değişmesinden ötürü İsrailliler’den yeni yetişen soy, RAB’be ve sözüne bağlı kalacağına, O’na itaat edeceğine dair yeniden ant içmeli, adanmışlığını yenilemeliydi. Söz konusu adanma, her zaman olduğu gibi, önderlerin ve halkın RAB’be sadık kalmalarına bağlıydı.

9:1 Bütün bunlardan sonra... kendilerini ayrı tutmadı Ezra Yeruşalim’e beşinci ayda ulaştı (Ezr.7:9). Putperest yabancı halklarla yapılan evlilikler sorununa ilişkin tedbirler dokuzuncu ayda (Ezr.10:9) açıklandı. Ezra’nın dikkatini bu soruna çekenler, kendileri de suçlu olan önderler değil (Ezr.9:2), halkın sıradan üyeleriydi. Ezra ile aynı zamanda hizmet eden Peygamber Malaki, bazı Yahudalılar’ın, putperest kızlarla (muhtemelen güçlü toprak sahiplerinin kızlarıyla) evlenmek için evliliklerini bozduklarını belirtir (Mal.2:10-16). Putperest halklarla evlenme konusunda özensiz davranan Yahudi halkına neler olacağı Elefantin yerleşim bölgesinde görülür; orada putperestlerle evlenen Yahudiler hem RAB’be hem de putlara tapınmaya başlamışlardır. Elefantin toplumu gitgide öbür halklara karışmış, Tanrı’nın halkı olma kimliğini kaybetmiştir (bkz. Yas.7:3). çevredeki halkların Söz konusu sekiz grup, İsrailliler’in fethinden önce Kenan topraklarında yaşayanları temsil eder (bkz. Çık.3:8’e ait not). Babil sürgününden sonraki dönemde bu bölgede sadece Ammonlular, Moavlılar ve Mısırlılar yaşamaya devam etmiştir. Kenanlılar’ın, Hititler’in, Perizliler’in, Yevuslular’ın, Ammonlular’ın, Moavlılar’ın... Amorlular’ın Sırasıyla bkz. Yar.10:6,Yar.10:15-18 ; Yar.13:7; Yar.19:36-38 ve ilgili notlar.

9:2 kutsal soy Bkz. Yşa.6:13. hainlikte Bkz. Ezr.10:6 ; Yşu.22:16; Yşu.23:12’ye ait not; Dan.9:7. Halk puta tapanlarla evlenerek kendi kutsal kimliğini ve soyunu tehlikeye sokmuş ve RAB’bin sözüne sadakatsizlik etmiş oldu.Ayrıca, kişi öldükten sonra mülkiyeti yabancı birinin eline geçebileceğinden dolayı, yabancılarla evlenen bu İsrailliler RAB’bin toprak vaadini (aile mülkiyetini) de tehlikeye sokmuştu.

9:3 Ezra bu eylemlerle halka, RAB’be itaatsizliklerinin ne kadar ciddi bir sorun olduğunu gösterir. giysimi ve cübbemi yırttım Bkz. Ezr.9:5; Yar.37:29,Yar.37:34; Yşu.7:6; Hak.11:35; 2Sa.13:19; 2Ta.34:27; Est.4:1; Eyü.1:20; Yşa.36:22; Yer.41:5; Mat.26:65. saçımı sakalımı yoldum Krş. Neh.13:25.

9:4 titreyenlerin hepsi Krş. Çık.19:16; Yşa.66:2; İbr.12:21. dehş et içinde kaldım Bkz. Ezr.9:3; krş. Dan.4:19; Dan.8:27. akşam sunusu Akşam sunusu 15.00’te sunulurdu (Elç.3:1); ayrıca dua ve itirafa ayrılmış bir saatti.

9:5 üzüntümü Bu sözcüğün İbranicesi daha da eski zamanlarda ‘oruç’anlamında kullanılırdı (bkz. Lev.16:29,Lev.16:31’e ait not). Diz çöküp Krş. 1Kr.8:54; Mez.95:6; Dan.6:10. ellerimi... açtım Bkz. Çık.9:29’a ait not.