Vahiy 11:1-13

11
İki Tanık
1 Bana değneğe benzer bir ölçü kamışı verilip şöyle dendi: “Git, Tanrı'nın Tapınağı'nı ve sunağı ölç, orada tapınanları say! 2 Tapınağın dış avlusunu bırak, orayı ölçme. Çünkü orası, kutsal kenti kırk iki ay ayaklarıyla çiğneyecek olan uluslara verildi. 3İki tanığıma güç vereceğim; çul giysiler içinde bin iki yüz altmış gün peygamberlik edecekler.”
4 Bunlar yeryüzünün Rabbi önünde duran iki zeytin ağacıyla iki kandilliktir. 5Biri onlara zarar vermeye kalkışırsa, ağızlarından ateş fışkıracak ve düşmanlarını yiyip bitirecek. Onlara zarar vermek isteyen herkesin böyle öldürülmesi gerekir. 6 Peygamberlik ettikleri sürece yağmur yağmasın diye göğü kapamaya yetkileri vardır. Suları kana dönüştürme ve yeryüzünü, kaç kez isterlerse, her türlü belayla vurma yetkisine sahiptirler. 7 Tanıklık görevleri sona erince dipsiz derinliklerden çıkan canavar onlarla savaşacak, onları yenip öldürecek. 8 Cesetleri, simgesel olarak Sodom ve Mısır diye adlandırılan büyük kentin anayoluna serilecek. Onların Rabbi de orada çarmıha gerilmişti. 9Her halktan, oymaktan, dilden, ulustan insan üç buçuk gün cesetlerini seyredecek, cesetlerinin mezara konulmasına izin vermeyecekler. 10Yeryüzünde yaşayanlar onların bu durumuna sevinip bayram edecek, birbirlerine armağanlar gönderecekler. Çünkü bu iki peygamber yeryüzünde yaşayanlara çok eziyet etmişti.
11 Üç buçuk gün sonra iki peygamber, Tanrı'dan gelen yaşam soluğunu alınca ayağa kalktılar. Onları görenler dehşete kapıldı. 12 İki peygamber gökten gelen yüksek bir sesin, “Buraya çıkın!” dediğini işittiler. Sonra düşmanlarının gözü önünde bir bulut içinde göğe yükseldiler. 13 Tam o saatte şiddetli bir deprem oldu, kentin onda biri yıkıldı. Depremde yedi bin kişi can verdi. Geriye kalanlar dehşete kapılıp gökteki Tanrı'yı yücelttiler.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

11:1 değneğe benzer bir ölçü kamışı Yaklaşık 6 m kadar uzunluğa ulaşabilen ve Şeria Irmağı kıyılarında yetişen, ölçüm yapmaya yarayan bir tür kamış (krş. Hez.40:3; Zek.Hez.2:1-2). “Ölçmek”, kişinin mal varlığının ne kadar büyük ve değerli olduğunu gösterme amacı taşır. Tapınağın ölçülmesi, Tanrı’nın halkını büyük sıkıntı döneminde koruyup kayıracağını anlatır. Tapınağı’nı Bkz. Va.7:15’e ait not. Bazı yorumcular bu tapınağın imanlılardan oluşan topluluğu, bazıları İsa Mesih’e iman etmiş Yahudiler’i simgelediğine, bazıları ise gelecekte kurulacak tapınak olduğuna inanır.
11:2 dış avlusunu UluslarAvlusu’nu. kutsal kenti... çiğneyecek Krş. Mez.79:1; Yşa.63:18; Luk.21:24. kırk iki ay Yahudiler’in Suriyeli zalim hükümdarAntiokus Epifanes (İÖ 168-165) yüzünden çektiği sıkıntı döneminden söz edildiğini savunanlar olmuştur ; ancak o dönem üç buçuk yıl değil, sadece üç yıl sürmüştür. Bu süreyle ilgili özellikle, Daniel Peygamber’in yetmişinci “haftanın” iki eşit parçaya bölündüğüyle ilgili bildirisine dikkat çekilir (Dan.9:27). Bu süre ayrıca 1260 güne denk gelmektedir (Dan.11:3; Dan.12:6; krş. Va.12:14; Dan.7:25; Dan.12:7).
11:3 İki tanığıma Yaptıkları Musa ve İlyas peygamberin yaptıklarını andırır (bkz. Va.11:5-6’ya ait notlar). Bu iki tanık, ya İsa Mesih’in gelişinden önceki son dönemde tanıklık eden imanlıları simgeler ya da gerçeği açıkça bildirdikleri için öldürülecek olan iki kişidir. çul giysiler Keçi veya devetüyünden dokunmuş siyah, kaba giysi. Burada, tövbe etmeyen dünya için tutulan yastan ötürü giyilmektedir (Yun.3:5-6; Mat.11:20-21). bin iki yüz altmışgün 30 günden hesaplanan 42 ay (yani üç buçuk yıl), toplam 1260 gün eder (bkz. Va.11:2’ye ait not).
11:3-4 Zek.4. bölümde (bkz. ilgili notlar) geçen zeytin ağacı ve kandilliği anımsatır. Bu iki tasvirin ortak özelliği, ilahi görevin ancak Kutsal Ruh’un gücüyle yerine getirilebilecek olmasıdır.
11:5 ateş fışkıracak... yiyip bitirecek Krş. 2Kr.1:10,2Kr.1:12.
11:6 göğü kapamaya yetkileri Krş. 1Kr.17:1; ayrıca bkz. Luk.4:25; Yak.5:17. Suları kana Bkz. Çık.7:17-21.
11:7 canavar Tanrı halkının, son günlerde ortaya çıkacak baş düşmanıdır (bkz. 13. ve 17. bölümler). “Dipsiz derinlikler”den çıkması (bkz. Va.9:1’e ait not), kötü ruhlara özgü bir yapıya sahip olduğunu gösterir.
11:8 Cesetleri... anayoluna serilecek Cesedin gömülmesini engellemek, Ortadoğu kültüründe ölüye yapılabilecek en büyük saygısızlıktı. İmansızların iki tanığa karşı sergilediği bu tavır, Tanrı’ya olan düşmanlığın boyutunu gösterir. büyük kentin Roma, Babil veya Yeruşalim’den söz ediliyor olabilir (bkz. Va.16:19; Va.17:18; Va.18:10, 16-19,21). “Sodom” kentin ahlâksızlığını (krş. Yar.19:4-11; Yşa.1:10), “Mısır” ise baskı ve köleliği ifade etmektedir.
11:11 Tanrı’dan gelen yaşam soluğunu alınca Tanıklıklarının gerçekliği doğrulanmış olur (krş. Hez.37:5,Hez.37:10).
11:12 düşmanlarının gözü önünde bir bulut içinde Krş. Elç.1:9-10.
10:1-11:13 İkinci ara (bkz. Va.7:1-17’ye ait not).
11:13 deprem Bkz. Va.6:12’ye ait not. gökteki Tanrı’yı yücelttiler Krş. Dan.4:36-37.

Videolar

Vahiy Girişi

Kitabın Özelliği: Vahiy, Yuhanna'nın görümlerinden oluşuyor. Kendini «sıkıntıda, tanrısal egemenlikte ve sabırda ortağınız ve kardeşiniz» (1:9) diye tanıtan Yuhanna, kitaba kaynaklık eden görümleri, inanlıların baskı altında olduğu bir dönemde1, ya Roma İmparatoru Neron'un (İ.S. 54-68) son yıllarında, ya da Domitian zamanında (İ.S. 81-96) almıştır.

Kitap, ilk yüzyılda oldukça yaygın ve sembolizm yönünden zengin bir yazın türü olan «apokaliptik» türündendir. Bu yazın türü, Tanrı'nın insanlık tarihindeki amacını açıklamayı hedef edinir (apokaliptik, Grekçe'de «açınlama, vahiy» anlamında bir sözcükten gelir). Apokaliptik yazılar, ağırlıklı olarak Eski Antlaşma'ya dayanır. Tanrı'nın tek egemen olduğu, iyi ve mükemmel amacını gerçekleştirmek için sonunda dünya tarihini doğaüstü olaylarla etkileyeceği görüşü, apokaliptik görüşün ağırlık noktasını oluşturur. Tanrı'nın karşıtları, simgesel olarak çoğu kez karşımıza canavarlar vb. biçiminde çıkan kötülüğün çeşitli güçleridir. Görümler, konuşan melekler, kıyasıya dövüşen büyük güçler var. Sonunda, Tanrı'ya inanıp zulüm görmüş olanların öcü alınır. Sorunumuz şu ki, kitabın yazılışından iki bin yıl sonra bugün bu simgelerin çoğunun ne anlama geldiğini bilmiyoruz. Bu nedenle Vahiy'i yorumlamakta dikkatli olmalıyız. Ayrıntılar hakkında fazlaca dogmatik olmamalıyız.

Her ne olursa olsun, bu kitap Tanrı'nın bir vahyidir; anlaşılsın ve uygulansın diye verilmiştir (1:1-3; 22:7). Ana konular açıktır.

Kitabın İçeriği: Yuhanna bize bunun İsa Mesih'in vahyi olduğunu, Tanrı'nın, yakın zamanda olması gereken olayları kendi kullarına göstermesi için İsa'ya bu vahyi verdiğini özellikle belirtir2. Yuhanna'dan, gördüklerini, o anda olup bitenleri ve gelecekte olacakları yazması istenir (1:19). Kutsal Ruh ve melekler, ne yazması gerektiği konusunda onu yönlendirir3.

Yuhanna, ilk yüzyılda Anadolu'nun bugünkü Ege Bölgesi'nde oluşan yedi inanlı topluluğuna yönelik özel bildirimler alır. Bunları 2. ve 3. bölümlerde okuruz. Bildirimler, çeşitli buyruklar, övgüler, uyarılar ve vaatler içerir. Vahiy Kitabı İsa'ya4 ve Tanrı görkemine (4:2-11) ilişkin görümler ve gökte yer alan tapınmadan sahneler5 de içerir. İsa'ya ve Tanrı'ya ait çeşitli unvanları sıralar.

Kitap, dünyanın uğrayacağı Tanrı gazabından ve Tanrı yargısından söz eder. İnsanlar bu yargıya aldırmaz, tövbe etmeye yanaşmazlar. Söz konusu yargı, yedi mühürün açılması, yedi borazanın çalınması ve Tanrı öfkesiyle dolu yedi tasın yeryüzüne boşaltılmasıyla gerçekleşir. 11:15-17'de, yedinci borazanın çalınmasıyla «Dünyanın egemenliği Rabbimiz'in ve Mesihi'nin oldu» deniyor. Ejderha, yani Şeytan, gökten yeryüzüne atılır (12:7-12). Kendisi ve yandaşları bir süre için sahip oldukları gücü sergilerler. Ne var ki, birer birer yenilgiye uğrarlar. «Babil» yıkılır, «canavar ve sahte peygamber» ve sonunda Şeytan «ateş gölüne atılır.»

Ölüler yaptıklarına göre yargılanır. Adları yaşam kitabında bulunanlar yeni bir göğe, yeni bir dünyaya kavuşur. Bundan böyle «Tanrı'nın konutu insanların arasındadır. Tanrı onların arasında yaşayacak. Onlar O'nun halkı olacaklar, Tanrı'nın kendisi de onların arasında bulunacak. Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak» (21:3-4). Adları yaşam kitabında olmayanlar ateş gölüne atılır; ikinci ölüm budur (20:14-15).

Ana Hatlar:

1:1-1:20 Giriş
2:1-3:22 Yedi kiliseye mektuplar
4:1-5:14 Taht, tomar ve Kuzu
6:1-8:1 Yedi mühür
8:2-11:19 Yedi borazan
12:1-14:20 Görümler: Kadın ve ejderha, canavarlar, yerin ürünü
15:1-16:21 Yedi tas
17:1-19:10 Büyük fahişe Babil yıkıldı
19:11-20:10 Şeytan'ın yenilmesi
20:11-20:15 Ölüler yargılanıyor
21:1-22:5 Yeni gökyüzü, yeni yer ve yeni Yeruşalim
22:6-22:21 Son

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 28

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş