Notlar
4:1 Sonraki paragraflara şekil veren ve Grekçe’den ‘yaşamanızı’ diye çevrilen sözcük, ilk kez bu ayette geçmektedir.
tutuklu Bkz.
Ef.3:1’e ait not.
çağrıya Bkz.
Ef.3:10,
Ef.3:21 ve ilgili notlar.
4:3 Tanrı’nın sağladığı birliğin temeli, İsa Mesih’in Tanrı’yla insanları barıştıran ölümüdür (bkz.
Ef.2:14-22). İmanlılar bu birliği sürdürmekle sorumludur.
4:4-6 tek bir umuda İmanlının umudu, Mesih’in görkemli geliş ine bağlıdır (krş.
Ef.1:5,
Ef.1:10;
Ef.2:7).
vaftiz bir İmanlıları Mesih’in bedenine ait kılan Ruh’un vaftizinden (bkz.
1Ko.12:13) veya su ile vaftizden (bkz.
Rom.6:3-4’e ait not) söz edilmektedir (bkz. Makale:Vaftiz, s.1591).
4:8 Mez.68:18’de (“sen yükseğe çıktın”; bkz. ilgili not), Tanrı’nın Yeruşalim’de bulunan tapınaktaki tahtına (göksel tahtının simgesi) “çıkması” anlatılır. Pavlus bununla, Mesih’in göğe çıkması arasında bağlantı kurar (bkz. Makale: Eski Antlaşma’dan Yapılan Alıntılar, s.1668).
tutsakları peşine taktı Krş.
2Ko.2:14 ve ilgili not.
4:9 “çıktı”... indi Pavlus, mezmurdan alıntı yaparak Mesih’in yeryüzüne gelişini (beden alışını), ölümden dirilişini ve göğe yükselişini hatırlatma olanağı bulmuştur. aşağılara, yeryüzüne Grekçesi’nden “dünyanın aşağı kısımlarına” diye de çevrilebilir.
4:11 elçi Burada elçilerden, kilisenin kurulmasında oynadıkları rol nedeniyle söz edilmiştir (bkz.
Ef.2:20; elçilerin nitelikleri için,
Elç.1:21-22; ayrıca bkz.
Mar.6:30;
Rom.1:1;
1Ko.1:1-3 ;
İbr.3:1 ve ilgili notlar).
peygamber Tanrı’nın, halkının özel ihtiyacı veya durumuna uygun olarak sözünü doğrudan ilettiği kişidir (bkz. Bilgi Kutusu: Peygamberler, s.267;
Elç.11:27;
1Ko.11:8-10 ve ilgili notlar).
müjdeci Kurtuluş müjdesini duyurarak imanlılar topluluğunun büyümesine katkıda bulunan ve müjdeyi duyurma konusunda öbür Hıristiyanlar’ı eğiten kişidir (bkz.
Elç.21:8).
önder veöğretmen Grekçe’nin gramer yapısına bakıldığında bu iki hizmetin birbiriyle bağlantılı olarak ele alındığı görülür. Tanrı’nın halkına yol gösterip onu koruyanlar (“önder”, metnin Grekçesi’nde “çoban” olarak geçer), aynı zamanda Kutsal Yazılar’dan öğrendikleriyle topluluğu ruhsal bakımdan besler (öğretiş vererek); bu yüzden önderler özellikle öğretmenlik armağanına da sahiptir (krş.
1Ti.3:2 ; 2Ti.
1Ti.2:22-25).
4:12 kutsallar hizmet görevini yapmak... üzere donatılsın 11. ayette söz edilen görevlilerin topluluktaki bütün hizmetleri yerine getirmeleri beklenmez ; yapmaları gereken, toplulukta ihtiyaç duyulan hizmetleri yürütebilecek imanlıları eğitip donatmalarıdır.
Mesih’in bedenini geliştirmek üzere donatılsın Ruhsal armağanlar kişisel yarar sağlamak için değil, topluluğun yararı için imanlıya verilir (bkz.
Ef.4:16 ;
1Ko.12:7,
1Ko.12:10). “Beden” ve “bina” kavramları, imanlılar topluluğunda birlik içinde gelişmeye ilişkin temel düşünceyi vurgular.
4:13 Sonunda Yalnızca süreyi değil, amacı da ifade eder.
imanda Buradaki “iman”, ayetin devamında açıklandığı gibi, Yeni Antlaşma’da yer alan öğretisel temele ilişkindir (krş.
Elç.2:42).
Tanrı Oğlu’nu tanımada Birlik yalnızca sevgiyle veya dinsel bir duyguyla değil, Tanrı Oğlu’yla ilişkiyle, ortak anlayışla ve gerçekle ilgilidir.
Mesih doluluğundaki olgunluk Bkz.
Ef.1:22-23;
Ef.3:16-19;
Ef.5:18. “Olgunluk”, Mesih’in kusursuz karakterini yansıtır. Tanrı’nın imanlılar topluluğuna verdiği armağanlar doğru bir ş ekilde kullanıldığı takdirde imanlılar İsa Mesih’i artan ölçüde tanır ve ruhsal bakımdan olgunlaşır.
4:14 insanların... becerileriyle İnsanları Hıristiyan inancından uzaklaştırmaya çalışanlar her zaman yanılgıya düşmüş masum kişiler değil, bazen kasten aldatıcı ve kötü niyetlilerdir (krş.
1Ti.4:1-3).
her öğretinin Çarpıtılmış ve sapkın öğretilerin.
çocuklar Olgunlaşamamış imanlılar (krş.
Ef.4:13;
1Ko.3:1) ; Mesih imanlısı, Tanrı’yı tanımakta ve kutsallıkta ilerledikçe sapkın öğretilerden uzaklaşacak ve doğru öğretiyi artan ölçüde benimseyecektir.
4:15 sevgiyle gerçeğe uyarak Sevgi ve gerçek, imanlının yaş amını niteleyen iki unsurdur. İmanlılar, başkalarının gelişmesi için elinden gelen çabayı göstererek sevgilerini sergilerler. “Gerçek” de, bu bağlamda, her imanlının kendisine verilen armağana ve göreve göre (
Ef.4:11-12) başkalarının imanda, Tanrı Oğlu’nu tanımada birliğe, yetkinliğe, Mesih doluluğundaki olgunluk düzeyine erişmesi amacıyla hizmet etmesidir.
Bedenin... büyüyeceğiz 13. ayetin farklı biçimde yeniden ifadesidir.
4:1-16 Pavlus bu bölüme kadar Tanrı’nın, İsrail halkı ile öbür uluslardan olan imanlıları kilisede yeni bir ilişki çerçevesinde birleştirdiğini ve imanlılar topluluğunun Tanrı’nın bilgeliğini yansıttığını anlatır. Buradan itibaren, imanlıların toplulukta birlik içinde gelişerek olgunlaşmaları için Tanrı’nın sağladıklarını anlatır.
4:16 Başın (Mesih’in) önderliğindeki bedenin üyeleri, gelişme sürecinde birbirlerine yardım ederler (krş.
Rom.12:3-8). Bu yardımlaşma
Rom.4:11-13’ te sözü edilen Tanrı halkının karşılıklı hizmetlerine örnektir.
sevgide Ancak sevginin olduğu yerde olgunluğa ve birliğe ulaşılabilir (krş.
Ef.4:2,
Ef.4:15).
4:17 öteki uluslar gibi boş düşüncelerle Tanrısız yaşam, şaşkınlık ve çaresizlikle sonuçlanır; yararsız ve anlamsızdır (bkz.
Vai.1:2 ve ilgili not;
Rom.1:21). Tanrı, insanın aklını, vahyini kabul edip uygulaması için yarattı. Bu nedenle O’nun bildirisini reddedenlerin (bkz.
Rom.1:18-23) düşünceleri boş, yani yararsızdır.
4:18 yüreklerinin duygusuzluğu Ahlâki konularda uyuşukluk, vurdumduymazlık.
4:19 kendilerini sefahate verdiler Bu kişiler hem kendileri için böyle bir yaşam tercih etmişler, böyle yaşamayı sevmişlerdir hem de
Rom.1:24,
Rom.1:26,
Rom.1:28’de anlatıldığı gibi, Tanrı onları günahlı yaş amlarına teslim etmiştir; tıpkı Firavun’un yüreğinin katılaştırılması gibi (bkz. Çık.7-11. bölümler; ayrıca bkz.
Çık.4:21’e ait not).
4:22-23 Önceki yaşayışınıza Krş.
Ef.2:1-3.
eski yaradılışı Kişinin Mesih’e iman etmeden önceki yaşam biçimi.
düşüncede Krş.
Ef.4:17-18.
4:24 Tanrı’ya benzer yaratılan yeni yaradılışı Mesih’in imanlıda oluşturduğu yeni karakter söz konusudur. Yeni yaratılış, kişinin iman eder etmez Tanrı’nın bahşettiği yeni yaşam biçimidir (bkz. buradaki fiillerin geçmiş zaman kipi için,
Kol.3:9-10). İmanlı bu gerçeklere inanmaya ve bu gerçeklerin ışığında düşünmeye ve yaşamaya teşvik edilmektedir (bkz.
Rom.6:12-1 3’ e ait not).
4:25 komşusuna Burada öbür imanlılar söz konusudur.
gerçeği Krş.
Ef.4:15,
Ef.4:21.
4:26 Öfkelenin İmanlı olmak, her tür duygudan kendini uzak tutmak anlamına gelmez ; ancak imanlının öfkesi, tanrısal adalete ve doğruluğa göre olmalıdır (bkz.
Mat.21:12-13;
Yu.2:12-24 ve ilgili notlar).
4:27 İblis’e Şeytan, başkalarına karşı işlenen günahları (öfke gibi), imanlılar arasında ayrılık yaratmak gibi daha büyük bir kötülük meydana getirmek üzere kullanabilir (bkz. Bilgi Kutusu: Şeytan, s.1385).
4:28 artık hırsızlık etmesin... emek versin... paylaşacak bir şeyi olsun Günaha sırt çevirmek yeterli değildir. Kişi günahlı davranışını iyi olan davranış ile değiştirmelidir. Başka bir deyişle imanlı, Tanrı’nın kendisini değiştirmiş olduğu gibi yaşamalıdır (bkz.
Ef.4:22-24; krş.
1Se.4:11-12;
2Se.3:6-13).
4:29 Konuşurken dikkat edilmesi gereken üç ölçüt verilmiştir: (1) Yapıcı mı? (2) Gerekli mi? (3) Lütufkâr mı? Konuşmalarda sarf edilen sözler, kişinin bencil istekleri veya ihtiyaçları değil, başkalarının ihtiyaçları göz önüne alınarak dikkatlice seçilmelidir.
4:30 kederlendirmeyin Kötü sözler (
Ef.4:29) söyleyerek veya 31. ayette söz edilen günahları işleyerek düşülecek durum. Yalnızca kişiliğe sahip bir varlık kederlenebileceğinden dolayı, bu fiil, Kutsal Ruh’un sadece etkili bir ilâhi güç değil, bir kişi olduğunun kanıtlarından biridir.
Kurtuluş günü Bkz.
Ef.1:14;
1Pe.1:5.
mühürlendiniz Bkz.
Ef.1:13’e ait not.
4:31 kötü niyetle... kin, öfke, kızgınlık Bu sözler, imanlının konuşmalarında dikkatli ve özenli olması gerektiği konusundaki uyarıların devamıdır (
Ef.4:29).
4:32 iyi yürekli, şefkatli İmanlılardan, 31. ayette söz edilen alışkanlıkları burada sıralananlarla değiştirmeleri beklenir (
Rom.12:2).
bağışlayın İmanlının temel tutumu ; kişinin hatalarını, suçlarını ve günahlarını yok saymak.