Ezra 1:24-6

1:2-6 Pers imparatorlarının hâkimiyetlerine aldıkları halklara yönelik politikasıAsur ve Babilliler’inkinden çok farklıydı; fethettikleri halklara hoşgörülü davranarak özgürce tapınmalarına ve sürgündekilerin kendi topraklarına dönüp yıkılmış kentleri (tapınakları dâhil) onarmalarına izin vererek hem bu halkların yaşadığı yerlerde isyan çıkmasını engelleyeceklerini hem de o halkların tapındığı ilahların beğenisini kazanacaklarını düşünüyorlardı.

1:7-8 Savaşta galip gelenlerin, fethettikleri kentlerin ilahlarına üstün geldiklerini (krş. Hak.11:21’e ait not) göstermek amacıyla putlarını götürmeleri gelenekti. İsrailliler’in puta tapması yasak olduğu için tapınakta RAB’bi simgeleyen resim veya heykel yoktu (bkz. Çık.20:4) ; Nebukadnessar sadece tapınaktaki eşyalarla yetinmek zorunda kalmıştı. Şeşbassar Bir Babilli adı olmasına rağmen Şeşbassar, büyük olasılıkla Samiriye satrapının yönetimi altında Yahuda vali yardımcısı olarak hizmet etmiş bir Yahudi memurdu (bkz. Ezr.5:14). Bazı yorumcular, Yahudi Tarihçi Josefus’un yazılarına dayanarak (Josefus’un, Yahudiler’in Tarihi kitabı, 11.1.3) ve bazı ayetleri karşılaştırarak (krş. Ezr.5:14 ile Hag.1:1; Hag.2:2; Ezr.3:2-8; Ezr.5:16 ile Hag.1:14-15; bkz. Zek.Hag.4:6-10) Şeşbassar ile Zerubbabil’in aynı kişi olduğunu, bazıları Apokrifa’daki 1 Esdras Hag.6:18’e dayanarak bunların farklı kişiler olduğunu, bazıları ise, Şeşbessar’ın Kral Yehoyakin’in dördüncü oğlu olan Şenassar (1Ta.3:18) olduğunu savunur ki buna göre Zerubbabil Şeşbessar’ın yeğenidir (krş. Ezr.3:2 ile 1Ta.3:17-18).

1:9-11 Asurlu ve Babilli savaşçıların getirdiği ganimetlerin envanteri yazmanlar tarafından tutulurdu. 9-10. ayetlerdeki rakamların toplamı, Ezr.1:11’deki 5 400 değil, 2 499’ dur. Bu toplamada, yalnızca büyük ve daha değerli kaplar dikkate alınmış olmalıdır.

1:11 Yaklaşık 1.500 km olan bu yol o çağın imkanlarıyla yaklaşı k dört ayda katedilebilirdi (Ezr.7:8-9).