1:7-8 Savaşta galip gelenlerin, fethettikleri kentlerin ilahlarına üstün geldiklerini (krş.
Hak.11:21’e ait not) göstermek amacıyla putlarını götürmeleri gelenekti. İsrailliler’in puta tapması yasak olduğu için tapınakta RAB’bi simgeleyen resim veya heykel yoktu (bkz.
Çık.20:4) ; Nebukadnessar sadece tapınaktaki eşyalarla yetinmek zorunda kalmıştı.
Şeşbassar Bir Babilli adı olmasına rağmen Şeşbassar, büyük olasılıkla Samiriye satrapının yönetimi altında Yahuda vali yardımcısı olarak hizmet etmiş bir Yahudi memurdu (bkz.
Ezr.5:14). Bazı yorumcular, Yahudi Tarihçi Josefus’un yazılarına dayanarak (Josefus’un, Yahudiler’in Tarihi kitabı, 11.1.3) ve bazı ayetleri karşılaştırarak (krş.
Ezr.5:14 ile
Hag.1:1;
Hag.2:2;
Ezr.3:2-8;
Ezr.5:16 ile
Hag.1:14-15; bkz. Zek.
Hag.4:6-10) Şeşbassar ile Zerubbabil’in aynı kişi olduğunu, bazıları Apokrifa’daki 1 Esdras
Hag.6:18’e dayanarak bunların farklı kişiler olduğunu, bazıları ise, Şeşbessar’ın Kral Yehoyakin’in dördüncü oğlu olan Şenassar (
1Ta.3:18) olduğunu savunur ki buna göre Zerubbabil Şeşbessar’ın yeğenidir (krş.
Ezr.3:2 ile
1Ta.3:17-18).
1:9-11 Asurlu ve Babilli savaşçıların getirdiği ganimetlerin envanteri yazmanlar tarafından tutulurdu. 9-10. ayetlerdeki rakamların toplamı,
Ezr.1:11’deki 5 400 değil, 2 499’ dur. Bu toplamada, yalnızca büyük ve daha değerli kaplar dikkate alınmış olmalıdır.