Ezra 2:1-61

2:1-70 Sürgünden dönenlerin buradaki listesi, Neh.7:6-73’teki listeyle hemen hemen aynıdır (bkz.Apokrifa’dan, 1. Esdras Neh.5:4-46). Yeruşalim’e dönenlerin çoğu, Tanrı’nın vaat ettiği topraklara dönmek, tüm engellemelere karşın Tanrı’nın isteğine uyarak buyruklarını ayrıntılarıyla yerine getirmek, ataların ve peygamberlerin umudunun gerçekleştiğini görmek isteyenlerdi (bkz. Makale: Kalıntı, s.948).

2:1 ilden Yahuda kastedilmektedir (krş. Ezr.5:8; ayrıca bkz. Neh.1:3). Yeruşalim’de ve Yahuda bölgesinin öbür kentlerinde yaşayan halk, Persler’in yönetimi altındaki Yahuda kentlerine sürülmüştü.

2:2 Zerubbabil Bkz. Ezr.3:2; Ezr.5:2’ye ait notlar. Yeşu Hag.1:1’de söz edilen, sürgüne gönderilen (1Ta.6:15) başkâhin Yehosadak’ın (Ezr.3:2) oğlu. Nehemya Buradaki Nehemya, Nehemya Kitabı’na konu olan kişi değildir. Mordekay Bkz. Est.2:5 ve ilgili not; krş. Yer.50:2.

2:3 Paroş Bu ailenin öbür üyeleri de, 6-14. ayetlerde belirtilen aileler gibi Ezra ile birlikte dönenlerdendi (Ezr.8:3-14).

2:12 Azgat Krş. Ezr.8:12. Bu ad “Gad” (“talih ilahı”, Yşa.65:11) veya Şeria Irmağı’nın karşı kıyısında yaşayan “Gad oymağı” düşünülerek türetilmiş olabilir.

2:21-35 Bu yerlerin çoğu, Yeruşalim’in kuzeyindeki Benyamin topraklarında bulunan köyler ve kentlerdir. Yahuda Krallığı’nın güneyinde bulunan Negev bölgesindeki kentlerden söz edilmemesi dikkate değerdir. Bazı yorumculara göre Nebukadnessar İÖ 597’ de Yahuda’yı işgal ettiğinde (Yer.13:19), Edomlular durumdan faydalanarak bu bölgeyi ele geçirmiştir (bkz. Ovadya Kitabı).

2:23 Anatot Bkz. Yer.1:1’e ait not.

2:28 Beytel Bkz. Yar.12:8’e ait not. Beytel, Mispa, Givon ve Giva gibi kentler Babil saldırısını atlatmış görünmektedir; bununla birlikte Babil ve Pers dönemleri arasındaki geçiş sürecinde Beytel yerle bir edilecektir.

2:31 Bkz. Ezr.2:7.

2:33 Lod Günümüzde Yeruşalim’in 40 km kuzeybatısında yer alan Lidda.

2:36-39 Sayıları 4 289’ u bulan dört kâhin boyu; toplam sayının yaklaşık onda biri. Sayının fazlalığı, sürgündeki halkın yıllardır tapınaktan yoksun kaldığı için kâhinlere verdiği önemin artmasından ötürüdür; sürgün sonrasına ait öbür peygamberlik kitaplarında da tapınağa, kâhinlere ve Tanrı’nın sözüne verilen önemin arttığı görülür.

2:40 Sürgünden dönen Levililer’in sayısının öbürlerine göre az olmasının nedeni (krş. Ezr.8:15), tapınakla ilgili hizmetlerde sıradan işlerden sorumlu olan Levililer’den birçoğunun sürgündeyken kendilerine daha rahat gelen yaşam tarzını seçip Babil’de kalması olabilir.

2:41 Asafoğulları Sorumlulukları 1Ta.15:16-24’te belirtilen, Davut tarafından tapınak ezgicileri olarak atanmış üç Levili boyundan biri (bkz. 1Ta.25:1; 2Ta.5:12; 2Ta.35:15).

2:42 kapı nöbetçileri Bkz. 1Ta.9:17-31; 2Ta.23:4; 2Ta.31:14; 2Ta.35:15; Neh.12:25; Neh.13:22.

2:55,58 Süleyman’ın kullarının soyu Süleyman’ın esir aldığı Kenanlılar’ın soyundan gelenler olabilir (1Kr.9:20-21).

2:59 Babilliler’in, sürgün ettikleri Yahudiler’i yerleştirdikleri Mezopotamya’daki yerler. Tel-Melah, Tel-Harşa İbranice “Tel” sözcüğü, yıkılmış kent veya kentin kalıntılarından meydana gelen tepeyi belirtir (Hak.9:45).

2:61 Gilatlı Barzillay Buradaki kişi, Davut’a yardım eden Barzillay değildir (bkz. 2Sa.17:27-29; 2Sa.19:31-39; 1Kr.2:7).