Markos 1:20-26

20Hemen onları çağırdı. Onlar da babaları Zebedi'yi işçilerle birlikte teknede bırakıp İsa'nın ardından gittiler.
İsa Kötü Ruhları Kovuyor, Hastaları İyileştiriyor
(Mat.8:14-17; Luk.4:31-44)
21Kefarnahum'a girdiler. Şabat Günü İsa havraya gidip öğretmeye başladı. 22 Halk O'nun öğretişine şaşıp kaldı. Çünkü onlara din bilginleri gibi değil, yetkili biri gibi öğretiyordu. 23-24Tam o sırada havrada bulunan ve kötü ruha tutulmuş bir adam, “Ey Nasıralı İsa, bizden ne istiyorsun?” diye bağırdı. “Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum, Tanrı'nın Kutsalı'sın sen!”
25İsa, “Sus, çık adamdan!” diyerek kötü ruhu azarladı. 26Kötü ruh adamı sarstı ve büyük bir çığlık atarak içinden çıktı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:21 Bkz. Makale: Antlaşmalar Arası Dönem, s. 1361. Kefarnahum İsa’nın döneminde Celile Gölü civarında bulunan yaklaşık otuz balıkçı köyünün en büyüğü (bkz. Mat.4:13; Luk.10:15 ve ilgili notlar). Havra Sürgün döneminden beri merkezi tapınağı olmayan Yahudiler, havraları hem tapınma hem de Kutsal Yazılar’ı inceleme yeri olarak kullanmışlardır. Havra, en az on evli Yahudi erkeğin bulunduğu her yerde kurulabilirdi (bkz. Elç.13:14). öğretmeye başladı Havra önderlerinin daveti üzerine (bkz. Luk.4:16-17 ve ilgili notlar) ziyaretçi öğretmenlerin ibadete katılıp Kutsal Yazılar’dan okuması bir gelenekti (krş. Elç.13:14-15 ve ilgili notlar; Elç.14:1; 1 Elç.7:2; Elç.18:4).
1:22 ş aşıp kaldı Markos’ta İsa’nın öğretisinin ve eylemlerinin yarattığı şaşkınlık sık sık vurgulanır (bkz. Mar.2:12; Mar.5:20,Mar.5:42; Mar.6:2,Mar.6:51; Mar.7:37; Mar.10:26,Mar.10:32-33; Mar.11:18; Mar.12:17; Mar.15:5). İsa Mesih öğretisini paylaşırken, din bilginlerinin aksine, sözlerini desteklemek için ünlü bilginlere ait kaynaklardan alıntı yapmaz; çünkü O’nun yetkisi doğrudan Tanrı’dan gelmektedir (krş. Luk.2:46-48).
1:23-24 Kötü ruhların, İsa’nın kimliğinin ve onları mahvedebileceğinin farkında olduğu görülmektedir.
1:25 Bkz. Mar.1:34’e ait not.
1:21-28 Rab İsa’nın cinler karşısındaki gücü ve yetkisi vurgulanıyor (krş. İbr.2:14 ; 1Yu.3:8).

Videolar

Markos Girişi

Kitabın İçeriği: Markos, İsa'nın yaşamını anlatan İncil'in ilk dört kısmı arasında en kısa olanıdır. İsa'nın ne doğumundan, ne soyağacından, ne de çocukluğundan söz eder. Öğretiye daha az ağırlık verir. Örneğin Matta'da 21, Luka'da 26 benzetmeye karşılık Markos'ta sadece 9 benzetme vardır. Markos daha çok İsa'nın yaptıklarını yazıyor. Kısa ve öz yazar (birinci bölümde ne denli çok sayıda olayın anlatıldığına bakın). Anlatım canlı ve hareketlidir. Markos, öbür yazarlara oranla belirli bazı olayları daha ayrıntılı yazar1. Dikkatini, özellikle insanların İsa'ya gösterdiği ilginin üzerinde yoğunlaştırır2.

Kitabın konusu 1:1'de yalın bir şekilde açıklanır: «Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih'le ilgili Müjde'nin başlangıcı.» Gerçekte Markos, İsa'yı Tanrı Oğlu3, İnsanoğlu4 ve çoktan beri beklenen kurtarıcı-kral Mesih5 diye tanıtır. Ne var ki İsa, «İnsanoğlu hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi» diyor (10:45). Böylece İsa durup dinlenmeden gezer ve öğretisini yayar, hastaları iyileştirir. Yaptığı mucizelerle kimliğini ve yetkisini kanıtlayarak6 kalabalıkları peşinden sürükler. Ama görevinin bu döneminde, kendisini tanıyanları sık sık uyararak kendisiyle ve mucizeleriyle ilgili haberleri yaymalarını engellemeye çalışır7. Dikkatini daha çok seçtiği kişileri eğitmeye verir8. Konuşmalarında, onu izlemenin bedelini9, imanı10 ve Tanrı'nın Egemenliği'ni11 durmadan vurgular. Eylemleri önemli tepkilere yol açar. Bir yandan kötü ruhlara meydan okur, onları kovar12, öte yandan Yahudi dininin ileri gelenleriyle çatışır13. Bunların kışkırtmasıyla gerçekleşecek ölümünden ve dirilişinden sık sık söz eder14. Kitabın neredeyse dörtte biri İsa'nın ölümünü ve dirilişini anlatır.

Ana Hatlar:

1:1-13 İsa'nın ortaya çıkışı
1:14-9:50 İsa'nın Celile ve çevresindeki faaliyetleri
10:1-52 İsa'nın Yeruşalim'e giderken yolda öğrettikleri
11:1-16:20 Yeruşalim'deki son günler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 24

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş