Romalılar 10:6-10

« Romalılar 9 | Romalılar 10 | Romalılar 11 »
6-7 İmana dayanan doğruluk ise şöyle diyor: “Yüreğinde, ‘Göğe –yani Mesih'i indirmeye– kim çıkacak?’ ya da, ‘Dipsiz derinliklere –yani Mesih'i ölüler arasından çıkarmaya– kim inecek?’ deme.” 8Ne deniyor?
“Tanrı sözü sana yakındır,
Ağzında ve yüreğindedir.”
İşte duyurduğumuz iman sözü budur. 9İsa'nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı'nın O'nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın. 10Çünkü insan yürekten iman ederek aklanır, imanını ağzıyla açıklayarak kurtulur.
« Romalılar 9 | Romalılar 10 | Romalılar 11 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:6-7 Bkz. Makale:EskiAntlaşma’dan YapılanAlıntılar, s. 1668. Pavlus, aklanmanın Mesih’e olan iman aracılığıyla olduğu görüşünü desteklemek amacıyla EskiAntlaşma’dan bu alıntıyı yapar (bkz. Yas.30:12-13 ve ilgili not). Musa İsrail halkına, onların Tanrı’nın sözüne ulaşması gerekmeden sözün onlara bildirildiğini vurgulamıştır; tek yapmaları gereken bu buyruklara uymaktır (Yas.30:12-1 4’te belirtilir). Aynı şekilde Pavlus da burada, insanların Tanrı Sözü’ne (Yu.1:1), yani Mesih’e kendi başlarına ulaşmaları gerekmeden Tanrı’nın Mesih’i onlara gönderdiğini, ş imdi tek yapmaları gerekenin Mesih’e iman etmek olduğunu vurgulamaktadır.
10:8 Tanrı’nın sözü sana yakındır Eski Antlaşma metninde “söz” (Yas.30:14; bkz. Rom.30:12,Rom.30:14’e ait not), inanılması ve itaat edilmesi gereken yenilenmiş antlaşmadır. Pavlus, “duyurduğumuz iman sözü” diyerek bunu kurtuluş müjdesiyle ilişkilendirir. Temel düşünce, bu müjdenin sunduğu kurtuluş yolunun herkese açık olduğudur.
10:9 İsa’nın Rab olduğunu Sonraki yıllarda Hıristiyan inanç bildirilerine temel olan bu ikrar (ayrıca bkz. 1Ko.12:3 ve ilgili not), ilk yüzyıl kilisesinde vaftiz sırasında söylenirdi. Septuaginta’da Yahve adının karşılığı olarak “RAB” sözcüğünün kullanıldığı göz önünde bulundurulduğunda, Pavlus’un İsa’ya atfettiği ilahi sıfatın öneminin apaçık olduğu görülür. Tanrı’nın O’nu ölümden dirilttiğine Kurtuluş müjdesinin dayanağı (bkz. Elç.2:14-40; ayrıca bkz. Elç.3:15 ve ilgili not; Elç.10:40; 1Ko.15:3-4,1Ko.15:14,1Ko.15:17). yürekten Yürek, Kutsal Kitap’ta sadece duyguyu değil, zekâyı ve iradeyi de ifade eder (bkz. Mez.5:9 ve ilgili not). kurtulacaksın Kurtuluş sadece günahların bağışlanmasını değil, yargı gününde mahkûm edilmekten kurtulmayı da içerir (bkz. İbr.1:27-28 ve ilgili not).
9:30-10:21 İsrail’in reddedilişinin nedeni.
9:1-11:36 Pavlus, 5-8. bölümlerde imanlıların kurtuluşunu ayrıntılı bir şekilde açıkladıktan sonra, İsrail halkı Tanrı’ya ve vaatlerine güvenmediğine ve bu yüzden reddedildiğine göre Tanrı’nın onlar için geleceğe ilişkin kurtuluş vaadinin nasıl geçerli olabileceğini anlatır.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş