Romalılar 13:1-5

« Romalılar 12 | Romalılar 13 | Romalılar 14 »
13
Yönetime Bağlı Olmak
1Herkes, baştaki yönetime bağlı olsun. Çünkü Tanrı'dan olmayan yönetim yoktur. Var olanlar Tanrı tarafından kurulmuştur. 2Bu nedenle, yönetime karşı direnen, Tanrı buyruğuna karşı gelmiş olur. Karşı gelenler yargılanır. 3İyilik edenler değil, kötülük edenler yöneticilerden korkmalıdır. Yönetimden korkmamak ister misin, öyleyse iyi olanı yap, yönetimin övgüsünü kazanırsın. 4Çünkü yönetim, senin iyiliğin için Tanrı'ya hizmet etmektedir. Ama kötü olanı yaparsan, kork! Yönetim, kılıcı boş yere taşımıyor; kötülük yapanın üzerine Tanrı'nın gazabını salan öç alıcı olarak Tanrı'ya hizmet ediyor. 5Bunun için, yalnız Tanrı'nın gazabı nedeniyle değil, vicdan nedeniyle de yönetime bağlı olmak gerekir.
« Romalılar 12 | Romalılar 13 | Romalılar 14 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

13:1 Tanrı tarafından kurulmuştur Zalim yönetimler bile (bkz. 1Pe.2:13-17 ve ilgili notlar).
13:2 yargılanır 3. ayette yazılanlar bu ayettekileri desteklediğine göre, ‘yöneticiler tarafından cezalandırılır’ anlamındadır (bkz. Rom.13:4).
13:3 iyi olanı yap, yönetimin övgüsünü kazanırsın Burada, yönetimdekilerin işlevlerini doğru yerine getirdiği varsayılır. Bunun yanı sıra, Elç.4:19 ve Elç.5:29’da, yönetimdekilerin sorumluluk alanları dışına çıktığı koşullarda imanlıların öncelikle Tanrı’ya itaat etmeleri gerektiği belirtilmiştir. Kuşkusuz böyle bir karar imanlılar topluluğu tarafından da onaylanmalıdır.
13:4 iyiliğin Yöneticiler toplumun ortak yararı (adaleti korumak ve desteklemek) için vardır. Tanrı’ya hizmet ediyor Tanrı’nın evrensel tasarısına göre yönetici, Tanrı’nın hizmetkârıdır (bkz. Yşa.45:1 ve ilgili not). kılıç Roma’nın yetkisinin simgesi. Kutsal Kitap’a göre yönetim, adaletin sağlanması ve haksızlığın cezalandırılması için kuvvet kullanabilir. Bazı yorumculara göre bu ilkeye, polisin ve askerin adaleti sağlamak için kuvvet kullanması, ölüm cezası ve haklı savaş kavramı da dâhildir. Bazıları ise insan öldürmenin her durumda günah olmasına dayanarak bu kavramların geçerliliğini reddeder.
13:5 vicdan nedeniyle Yönetime bağlı olmak, hem vatandaş olmanın hem de imanlı olmanın getirdiği bir sorumluluktur (bkz. Rom.11:1; krş. Mat.17:24-27; Mat.22:17-21).
12:1-16:27 Pavlus, düşünüşünde yenilenmiş ve yaşayan kurban olan imanlının, yaşamının her alanında İsa Mesih’e Rab olarak nasıl yer verebileceğini açıklamaktadır.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş