Romalılar 14:1-15

« Romalılar 13 | Romalılar 14 | Romalılar 15 »
14
Zayıf İman, Güçlü İman
1 İmanı zayıf olanı aranıza kabul edin, ama tartışmalı konulara girmeyin. 2Biri her şeyi yiyebileceğine inanır; imanı zayıf olansa yalnız sebze yer. 3Her şeyi yiyen, yemeyeni hor görmesin. Her şeyi yemeyen, yiyeni yargılamasın. Çünkü Tanrı onu kabul etmiştir. 4Sen kimsin ki, başkasının kulunu yargılıyorsun? Kulu haklı çıkaran da haksız çıkaran da efendisidir. Kul haklı çıkacaktır. Çünkü Rab'bin onu haklı çıkarmaya gücü vardır. 5Kimi bir günü başka bir günden üstün sayar, kimi her günü bir sayar. Herkesin kendi görüşüne tam güveni olsun. 6Belli bir günü kutlayan, Rab için kutlar. Her şeyi yiyen, Tanrı'ya şükrederek Rab için yer. Bazı şeyleri yemeyen de Rab için yemez ve Tanrı'ya şükreder.
7Hiçbirimiz kendimiz için yaşamayız, hiçbirimiz de kendimiz için ölmeyiz. 8Yaşarsak Rab için yaşarız; ölürsek Rab için ölürüz. Öyleyse, yaşasak da ölsek de Rab'be aitiz. 9Mesih hem ölülerin hem yaşayanların Rabbi olmak üzere ölüp dirildi. 10 Sen neden kardeşini yargılıyorsun? Ya sen, kardeşini neden küçümsüyorsun? Tanrı'nın yargı kürsüsü önüne hepimiz çıkacağız. 11 Yazılmış olduğu gibi:
“Rab şöyle diyor:
‘Varlığım hakkı için her diz önümde çökecek,
Her dil Tanrı olduğumu açıkça söyleyecek.’ ”
12Böylece her birimiz kendi adına Tanrı'ya hesap verecektir.
13 Onun için, artık birbirimizi yargılamayalım. Bunun yerine, hiçbir kardeşin yoluna sürçme ya da tökezleme taşı koymamaya kararlı olun. 14Rab İsa'ya ait biri olarak kesinlikle biliyorum ki, hiçbir şey kendiliğinden murdar değildir. Ama bir şeyi murdar sayan için o şey murdardır. 15Yediğin bir şey yüzünden kardeşin incinmişse, artık sevgi yolunda yürümüyorsun demektir. Mesih'in, uğruna öldüğü kardeşini yediklerinle mahvetme!
« Romalılar 13 | Romalılar 14 | Romalılar 15 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

14:1 Roma’daki imanlılar arasında, Kutsal Yasa’nın belirli kurallarını (yemekle ilgili kısıtlamalar, Şabat Günü’nü ve başka özel günleri kutlamak gibi) uygulamaktan bir türlü vazgeçmek istemeyen Yahudi kökenli Hıristiyanlar başgöstermişti. Bu kişiler Galatya’da Pavlus’a karşı çıkan Yahudileştirme taraftarları gibi düşmanca tavırlar sergilemiyorlardı; ancak öğretileri, kişinin dinsel uygulamaları yerine getirerek Tanrı’yı kurtuluş konusunda kendine borçlu kılmasının mümkün olduğu temeline dayanıyordu, dolayısıyla lütfu gözardı ediyor ve bu sapkın öğretiyi Galatya kiliselerinde kabul ettirmeye çalışıyorlardı. Roma’daki Yahudi imanlıların vicdanı, kurtuluş müjdesini benimseyip İsa Mesih’e iman ettikten sonra Eski Antlaşma buyruklarını ve uygulamalarını iman yaşamlarında yerine getirmek konusunda hâlâ hassastı (bkz. Bilgi Kutusu: Adiafora, s. 1693).
14:2 inanır Pavlus burada imanı güçlü olanları tanımlar ; kurtuluş müjdesinin özünü anladıkları için yeme içmeyle ilgili seçimlerinin ruhsal yönden önemli olmadığının farkındadırlar.
14:5 bir günü başka bir günden üstün sayar Büyük olasılıkla Eski Antlaşma’nın bayram günlerinden söz edilmektedir. her günü bir sayar Yaşadığı her günü, kutsallığa yaraşır biçimde ve Tanrı’ya hizmet ederek geçiren imanlıdan söz ediyor; bu açıdan kişi her günü aynı değerde sayar. kendi görüşüne tam güveni Bölüm boyunca, davranışlarla ilgili tartışmalı konularda kişisel güvenin önemi vurgulanır (bkz. Rom.14:14,Rom.14:16,Rom.14:22-23 ; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Adiafora, s. 1693).
14:9 Rabbi Bkz. Rom.10:9’a ait not.
14:10 Tanrı’nın yargı kürsüsü Tüm Hıristiyanlar yaptıklarından ötürü yargılanacaktır (bkz. 2Ko.5:10 ve ilgili not; 1Ko.3:10-15; Makale: Yargı, s. 260). Kurtuluş imanla edinilen bir armağandır, yargı ise insanın yaptıklarına bağlıdır. Bütün insanlar Tanrı’nın önünde yargılanacak, ancak imanlıların tümü Tanrı’nın gazabına uğramaktan kurtulacaktır (1Ko.5:5-11); yargı sonucunda her imanlı farklı ödüller alacak, bazıları yaptıklarından ötürü Mesih’in önünde utanç duyacaktır (bkz. 1Ko.3:10-17; 2Ko.5:10; 2Ti.2Ko.4:8 ve ilgili not; 2Yu.8).
14:13 sürçme... taşı Vicdanı hassas imanlının yanlış olanı seçmesine neden olacak herhangi bir etken (bkz. Rom.14:1’e ait not).
14:14 Rab İsa’ya ait biri olarak kesinlikle biliyorum ki Yahudi kökenli Pavlus, Kutsal Yasa’nın tamamlayıcısı olan İsa Mesih’e iman ettiği için Kutsal Yasa’da yer alan yiyeceklerle ilgili yasakları artık uygulamamaktadır (bkz. Rom.10:4’e ait not; Mar.7:19-20; Elç.10:15,Elç.10:28 ve ilgili notlar). hiçbir şey kendiliğinden murdar değildir Bkz. 1Ti.4:4; Tit.1:15 ve ilgili not. bir şeyi murdar sayan için o şey murdardır Günahın sadece kişisel bir görüş veya vicdan sorunu olduğu anlamına gelmez. Pavlus, Kutsal Yazılar’da açıkça günah olarak belirtilen davranışlardan değil, imanlıların farklı görüşlere sahip olabileceği davranışlardan (örneğin burada olduğu gibi, yiyeceklerle ilgili kurallardan) söz etmektedir. Böyle durumlar söz konusu olduğunda kararlar sevginin gerektirdikleri göz önüne alınarak verilmelidir (bkz. 1Ko.8-10. bölümler ve ilgili notlar; Bilgi Kutusu:Adiafora, s. 1693).
14:15 sevgi... Mesih’in, uğruna öldüğü kardeşini Kesin olmayan ve yoruma açık konularda imanlıların kararını belirleyen iki önemli faktördür (bkz. Bilgi Kutusu: Adiafora, s. 1693; 1Ko.8:11-13; 1Ko.10:23,1Ko.10:28-29,1Ko.10:32-33 ve ilgili notlar).
12:1-16:27 Pavlus, düşünüşünde yenilenmiş ve yaşayan kurban olan imanlının, yaşamının her alanında İsa Mesih’e Rab olarak nasıl yer verebileceğini açıklamaktadır.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş