Romalılar 1:3-14

2-4Tanrı, Oğlu Rabbimiz İsa Mesih'le ilgili bu Müjde'yi peygamberleri aracılığıyla Kutsal Yazılar'da önceden vaat etti. Rabbimiz İsa Mesih beden açısından Davut'un soyundandır; kutsallık ruhu açısından ise ölümden dirilmekle Tanrı'nın Oğlu olduğu kudretle ilan edildi. 5Her ulustan insanın iman edip söz dinlemesini sağlamak için Mesih aracılığıyla ve O'nun adı uğruna Tanrı lütfuna ve elçilik görevine sahip olduk. 6İsa Mesih'in çağrılmışları olan sizler de bu uluslardansınız. 7Tanrı'nın Roma'da bulunan, kutsal olmaya çağrılan bütün sevdiklerine, Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten size lütuf ve esenlik olsun.
Pavlus'un Roma'ya Gitme Özlemi
8İlkin hepiniz için İsa Mesih aracılığıyla Tanrım'a şükrediyorum. Çünkü imanınız bütün dünyada duyuruluyor. 9-10Oğlu'nun Müjdesi'ni yaymakta bütün varlığımla kulluk ettiğim Tanrı, sizi durmadan, her zaman dualarımda andığıma tanıktır. Tanrı'nın isteğiyle sonunda bir yol bulup yanınıza gelmek için dua ediyorum. 11Çünkü ruhça pekişmeniz için size ruhsal bir armağan ulaştırmak üzere sizi görmeyi çok istiyorum. 12Yani, ben aranızdayken karşılıklı olarak birbirimizin imanıyla cesaret buluruz demek istiyorum.
13 Kardeşler, öteki uluslar arasında olduğu gibi, çalışmalarımın sizin aranızda da ürün vermesi için yanınıza gelmeyi birçok kez amaçladığımı, ama şimdiye dek hep engellendiğimi bilmenizi istiyorum. 14Grekler'e ve Grek olmayanlara, bilgelere ve bilgisizlere karşı sorumluluğum var.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:2-4 Oğlu Kurtuluş müjdesinin temeli Mesih İsa’dır; Eski Antlaşma’daki tüm vaatler O’nda, O’nun aracılığıyla yerine gelmiştir (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44-47 ve ilgili notlar; krş. 2Ko.1:20). peygamberleri Yalnızca peygamberlik kitapları değil, Eski Antlaşma’nın tamamı Mesih hakkında peygamberlik sözleri içerir (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44-47 ve ilgili notlar). dirilmekle İsa’nın Tanrı olduğunun teyidi ve kurtuluş müjdesinin ana teması (bkz. Elç.2:14-40; Elç.4:33 ve ilgili notlar). Tanrı’nın Oğlu Bkz. Yu.3:16 ve ilgili not. Tanrı’nın Oğlu unvanı, “Tanrı”, “gönderilen itaatkâr kişi”, “Mesih Kral” ve “Davut’un Oğlu (soyu)” kavramlarını içerir.
1:7 kutsal Kutsal Kitap’ta kutsallık kavramı, imanlının hem Tanrı’ya adanması hem de bu konuma yaraşır bir yaşam sürmesi anlamına gelir. Bu ayette sadece imanlının Tanrı’ya adanmasıyla ilgili konumu vurgulanmaktadır (bkz. 1Ko.1:1-3’e ait not; 1Ko.1:30; 1Ko.6:11; 1Pe.1:2). bütün sevdiklerine Tanrı bütün dünyayı sevmekle birlikte, Oğlu olduğu için Mesih’e, çocukları olduğu için de imanlılara karşı özel bir sevgi besler. lütuf ve esenlik Hem Pavlus’un hem de Petrus’un, mektuplarında kullandıkları selamlama ifadesi. Selamlama sırasında kullanılan bu sözcüklerle, lütfun (Tanrı’nın günahlı insanlığa sunduğu hak edilmemiş iyiliğin) ve esenliğin (sadece Tanrı’yla barışmış olanlara sağlanan iç huzurun; bkz. Rom.5:1; Flp.4:7 ve ilgili notlar; Gal.1:3; Ef.1:2; ayrıca bkz. Yu.14:27 ve ilgili not) gerçek kaynağının Tanrı olduğu anlatılır.
1:8 İsa Mesih aracılığıyla İmanlılar sadece dileklerini değil (bkz. Yu.16:23-24; krş. Rom.14:13-14), şükranlarını da sunarken Tanrı’ya giden yolu açan Mesih aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşmalıdırlar. şükrediyorum Pavlus mektuplarına şükranla başlar (Galatyalılar’a yazdığı mektup hariç; bkz. 1Ko.1:4; Ef.1:15-16; Flp.1:3-5 ve ilgili not; Kol.1:3 ve ilgili not; 1Se.1:2-3; 2Se.1:3; 2Ti.2Se.1:3; Flm.4-5). Pavlus’un sunduğu şükranlar, kurtuluş müjdesi aracılığıyla insanların yaşamlarını değiştiren Tanrı’ya yöneliktir (bkz. 1Ko.4:15; 2Ko.1:10-11). bütün dünyada Kurtuluş müjdesinin duyurulduğu yerler (Roma İmparatorluğu ve yakın çevresi).
1:9-10 Oğlu’nun Müjdesi’ni Tanrı’nın Müjdesi (Rom.1:1) ile aynıdır (bkz. Makale: İncil Nedir?, s. 1367). bir yol bulup Bkz. Rom.15:23-29.
1:12 karşılıklı olarak Pavlus, elçi olduğu halde imandaki kardeşlerinin teşvikine muhtaç olduğunu belirtiyor.
1:13 Kardeşler Tanrı’nın çocukları olarak imanlılar arasındaki ruhsal yakınlığı ve ruhsal aile bağını ifade eden hitap (bkz. Elç.1:14-16). öteki uluslar arasında olduğu gibi... sizin aranızda da İS 48 yılında Roma İmparatoru Klavdius, bütün Yahudiler’i Roma kentinden kovduğundan dolayı Roma’daki imanlılar topluluğunun çoğunluğu Yahudi olmayanlardan oluşuyordu. ürün vermesi Hem insanların İsa’ya iman etmesi hem de iman etmiş olanların ruhsal gelişimi anlamında.
1:14 Grekler Grekçe konuşabilen veya Grek yaşam tarzını benimsemiş Yahudi olmayan kişilerden söz ediliyor; Roma İmparatorluğu’nun Latince konuşan vatandaşları da kastedilmiş olabilir. Grek olmayanlar Grekçe ifadenin birebir çevirisi: “barbarlar” (bkz. Kol.3:11’e ait not).

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş