Zekeriya 11:3

9:1-14:21 Bu bölümler 9-11 ve 12-14 olmak üzere ikiye ayrılır. 9-14. bölümler, tarihsel kısım olan 1-8. bölümlerin teolojik temelini oluşturur.

11:1-3 Bazı yorumculara göre iki çobanla ilgili ayetlere (Zek.11:4-17) giriş niteliğinde olan bu ayetler, Mesih’i reddeden İsrail’in uğradığı ve uğrayacağı yıkımın bir tasviridir (Zek.11:4-14); ayetlerde Şeria Irmağı kıyıları, Lübnan ve Başan’dan (Zek.10:10’da İsrail’i açıklar) söz edilmesi bu yorumu destekler. Bazı yorumculara göre ise bu sözler, Yeruşalim’in İS 70’ te ve Masada kalesinin İS 73’ te düşmesinin ardından Romalılar’ın bu bölge ve çevresini ele geçirip halkı yönetimi altına almasıyla kısmen gerçekleşmiştir.

11:3 Çobanlar ve aslanlar, İsrail önderlerini ve ileri gelenlerini temsil eder (bkz. Zek.11:5; Zek.10:3; krş. Yer.25:34-36). Otlakların kuruması, çobanların geçim kaynağının yok olması demekti ve aslanların avlanırken gizlendiği ağaçlıkların ve avladıkları hayvanların tükenmesi de kıtlığın göstergesidir. İsrail’in Mesih’i reddedişinin, onların hem ruhsal açıdan hem ekonomik açıdan zarara uğramasına yol açacağı bildirilmektedir.