Romalılar 12

12
Tanrı'yı Hoşnut Etmek
1Öyleyse kardeşlerim, Tanrı'nın merhameti adına size yalvarırım: Bedenlerinizi diri, kutsal, Tanrı'yı hoşnut eden birer kurban olarak sunun. Ruhsal[a] tapınmanız budur. 2Bu çağın gidişine uymayın; bunun yerine, Tanrı'nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin.
3Tanrı'nın bana bağışladığı lütufla hepinize söylüyorum: Kimse kendisine gereğinden çok değer vermesin. Herkes Tanrı'nın kendisine verdiği iman ölçüsüne göre düşüncelerinde sağduyulu olsun. 4-5 Bir bedende ayrı ayrı işlevleri olan çok sayıda üyemiz olduğu gibi, çok sayıda olan bizler de Mesih'te tek bir bedeniz ve birbirimizin üyeleriyiz. 6 Tanrı'nın bize bağışladığı lütfa göre, ayrı ayrı ruhsal armağanlarımız vardır. Birinin armağanı peygamberlikse, imanı oranında peygamberlik etsin. 7Hizmetse, hizmet etsin. Öğretmekse, öğretsin. 8Öğüt veren, öğütte bulunsun. Bağışta bulunan, bunu cömertçe yapsın. Yöneten, gayretle yönetsin. Merhamet eden, bunu güler yüzle yapsın.
9Sevginiz ikiyüzlü olmasın. Kötülükten tiksinin, iyiliğe bağlanın. 10Birbirinize kardeşlik sevgisiyle bağlı olun. Birbirinize saygı göstermekte yarışın. 11Gayretiniz eksilmesin. Ruhta ateşli olun. Rab'be kulluk edin. 12Umudunuzla sevinin. Sıkıntıya dayanın. Kendinizi duaya verin. 13İhtiyaç içinde olan kutsallara yardım edin. Konuksever olmayı amaç edinin. 14 Size zulmedenler için iyilik dileyin. İyilik dileyin, lanet etmeyin. 15Sevinenlerle sevinin, ağlayanlarla ağlayın. 16 Birbirinizle aynı düşüncede olun. Böbürlenmeyin; tersine, hor görülenlerle arkadaşlık edin. Bilgiçlik taslamayın. 17Kötülüğe kötülükle karşılık vermeyin. Herkesin gözünde iyi olanı yapmaya dikkat edin. 18Mümkünse, elinizden geldiğince herkesle barış içinde yaşayın.
19 Sevgili kardeşler, kimseden öç almayın; bunu Tanrı'nın gazabına bırakın. Çünkü şöyle yazılmıştır: “Rab diyor ki, ‘Öç benimdir, ben karşılık vereceğim.’ ” 20 Ama,
“Düşmanın acıkmışsa doyur,
Susamışsa su ver.
Bunu yapmakla onu utanca boğarsın[b].”
21Kötülüğe yenilme, kötülüğü iyilikle yen.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:1 Tanrı’nın merhameti 1-11. bölümlerin konusu. Bedenlerinizi Bkz. Rom.6:13 ve ilgili not. diri... birer kurban İmanlının, yaşamını Tanrı’ya adamış olarak sürdürmesi, Tanrı’ya kurban sunmaktan çok daha büyük bir özveridir. Ruhsal tapınmanız İmanlının yeni doğasına (2Ko.5:17) yaraşan itaatkâr yaşam biçimi. Burada “ruhsal” diye çevrilen Grekçe sözcük (logikos) ‘asıl’, ‘gerçek’ anlamına da gelebilir.
12:2 Bu çağın Tüm kötülüğü ve yozlaşmışlığıyla (bkz. Gal.1:4; 1Yu.2:15 ve ilgili notlar). Tanrı’nın iyi... isteği İmanlının ruhsal ve ahlâksal gelişimini sağlayan. beğenilir İmanlının kendisini değil, Tanrı’yı hoşnut eden. düşüncenizin yenilenmesiyle Bkz. 2Ko.3:18. Değişim, Tanrı’nın vahyini derin derin düşünüp ona itaat etmeye karar vermekle, Tanrı’nın isteğini ayırt edebilmekle mümkün olur. değişin Grekçe’den birebir çevirisi: “değiştirilin”. Değişim sonuç olarak imanlının kendi çabasıyla değil, Tanrı’nın gücü ve merhameti sayesinde gerçekleşir ; ama imanlının, bu değişimin gerçekleşebilmesi için her daim kendini güvenle Tanrı’nın ellerine teslim etmesi gerekir (krş. Rom.6:2’ye ait not). Yani değişim Tanrı’yla işbirliği gerektirir. Değişim bir anda gerçekleşmez, ömür boyu süren bir süreçtir.
12:3 Tanrı’nın kendisine verdiği iman ölçüsüne göre Bölümde işlenen konu göz önüne alındığında bu söz, “Tanrı’nın kendisine verdiği armağanlara ve hizmet fırsatlarına göre” anlamında anlaşılabilir. Her imanlının sağduyulu olması, kendisine verilen armağanlara ve hizmet fırsatlarına göre kendini değerlendirebilmesi gerekir. Tanrı’nın kendisine verdiği Her şeyin kaynağı Tanrı olduğuna göre, kişinin kendini üstün görmesi anlamsız ve gülünçtür.
12:4-5 Mesih’te Bkz. Rom.6:11’e ait not. Pavlus’un dile getirdiği “imanlıların birliği” kavramının temeli Mesih’tir. İmanlılar topluluğunda birlik ancak İsa Mesih’te mümkündür; çünkü gerçek birlik ruhsal temel üzerine kurulur.
12:6 armağanlarımız Sözcüğün Grekçesi “karismata”, Tanrı’nın, imanlılar topluluğunun ihtiyaçlarını karşılamak üzere her imanlıya kendi lütfuyla verdiği özel yetenek anlamındadır. imanı oranında Rom.11:3’te (bkz. ilgili not) geçen “iman ölçüsüne göre” sözleriyle aynı anlamdadır. peygamberlik Bkz. 1Ko.11:8-10; 1Ko.14:1-5’e ait notlar.
12:7 öğretmek Bkz. 1Ko.12:28 ve Ef.4:11’e ait notlar.
12:4-8 Bkz. 1Ko.12:12-31 ve ilgili notlar.
12:8 yöneten Büyük olasılıkla kilise ihtiyarlarından söz edilmektedir (bkz. Elç.20:17; 1Ti.3; Elç.5:17 ve ilgili notlar). Bazı topluluklarda, örneğin Efes’te, önderler “ihtiyarlar” diye tanımlanırdı. merhamet eden Hastalarla, yoksullarla, yaşlılarla ve ihtiyaç içinde olanlarla ilgilenen.
12:9 Bkz. 1Ko.13:4-8 ve ilgili notlar. kötü... iyi Bkz. Amo.5:15.
12:10 Birbirinize saygı göstermekte yarışın Bkz. Flp.2:3 ve ilgili not.
12:11 Ruhta ateşli İfade burada ‘Kutsal Ruh’ anlamında kullanıldıysa, Kutsal Ruh’un imanlının yüreğini Tanrı için yaşama arzusuyla doldurması söz konusudur; eğer ‘insanın ruhu’ anlamındaysa, imanlının ruhunun Tanrı sevgisiyle yanmasından söz edilmektedir.
12:12 Umudunuzla sevinin Bkz. Bilgi Kutusu:Umut, s. 1666; Rom.5:5 ve ilgili not; ayrıca bkz. Rom.8:16-25; 1Pe.1:3-9. Sıkıntıya dayanın İmanlılar, kaçınılmaz olan sıkıntılara rağmen İsa’nın kazandığı zaferi hatırlayarak dayanabilirler (bkz. Yu.16:33; 2Ti.Yu.3:12); çünkü imanlının umudu, dünyanın sıkıntılarıyla karşılaştırıldığında çok daha yüce olan gerçeklere dayanır. kendinizi duaya verin ‘Tüm varlığınızla Tanrı’ya ve dua ettiğiniz konuya odaklanın’ anlamında.
12:13 kutsallara yardım edin İmanlının tüm insanlara, özellikle öbür imanlılara karşı sorumluluğu vardır (bkz. Gal.1:2-6, 10; 1Ti.5:8).
12:14 Size zulmedenler için iyilik dileyin Bkz. Mat.5:44; Luk.1:27-28’ye ait not.
12:17 Kötülüğe kötülükle karşılık vermeyin Bkz. Mat.5:39-42,Mat.5:44-45; 1Se.5:15 ve ilgili notlar; ayrıca krş. 1Pe.3:9. Herkesingözünde iyi olanı yapmaya dikkat edin Özd.3:4’ün Septuaginta’daki çevirisi aktarılmıştır. İmanlı kendi davranışlarına dikkat etmeli, kurtuluş müjdesinin yüksek ahlâk ölçütlerinden asla ödün vermemelidir; yoksa imansızların müjdeyi kötüleyip hor görmesine yol açabilir (bkz. 2Ko.8:21 ve ilgili not; 1Ti.3:7; 1Pe.2:11-12).
12:18 Mümkünse... barış içinde yaşayın Bkz.Yak.3:18 ve ilgili not.
12:20 onu utanca boğarsın Grekçe’den birebir çevirisi: “onun başı üzerine ateş korları yığarsın”.
12:19-21 İntikam almaya çalışmak yerine düşmana iyilik yapmak (Rom.12:21), Tanrı’nın kendi zamanlaması ve yöntemiyle yargısını gerçekleştirmesine olanak sağlar (krş. Özd.25:22).
12:21 kötülük... iyilik Bkz. Rom.11:9.
12:1-16:27 Pavlus, düşünüşünde yenilenmiş ve yaşayan kurban olan imanlının, yaşamının her alanında İsa Mesih’e Rab olarak nasıl yer verebileceğini açıklamaktadır.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş