1. Korintliler 11:3-8

« 1. Korintliler 10 | 1. Korintliler 11 | 1. Korintliler 12 »
3Ama şunu da bilmenizi isterim: Her erkeğin başı Mesih, kadının başı erkek, Mesih'in başı da Tanrı'dır. 4Başına bir şey takıp[a] dua ya da peygamberlik eden her erkek, başını küçük düşürür. 5Ama başı açık[b] dua ya da peygamberlik eden her kadın, başını küçük düşürür. Böylesinin, başı tıraş edilmiş bir kadından farkı yoktur. 6Kadın başını açarsa, saçını kestirsin. Ama kadının saçını kestirmesi ya da tıraş etmesi ayıpsa, başını örtsün. 7 Erkek başını örtmemeli; o, Tanrı'nın benzeri ve yüceliğidir. Kadın da erkeğin yüceliğidir. 8 Çünkü erkek kadından değil, kadın erkekten yaratıldı.
« 1. Korintliler 10 | 1. Korintliler 11 | 1. Korintliler 12 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

11:3 Bazı yorumcular “baş” teriminin ‘onur’ anlamında kullanıldığı nı söyler (krş. 1Ko.11:4-5). Buna göre burada, Mesih’in Tanrı’yı onurlandırması gibi, her erkeğin Mesih’i ve her kadının da kocasını onurlandırması gerektiğinden söz edilmektedir. Bazı yorumcular ise “baş”ın ‘yetki’ (onur kavramını da kapsayarak) anlamına geldiğini savunur ve Pavlus’un bu terimi Ef.1:21-22; Ef.5:22-23 ile Kol.1:18; Kol.2:10’daki anlamıyla kullandığına işaret eder. Buna göre burada, nasıl Mesih’in her erkeğin üzerinde yetkisi varsa ve bu nedenle erkek tarafından onurlandırılmalıysa, kocanın da bir yetki konumuna sahip olduğu ve bu nedenle karısı tarafından onurlandırılması gerektiği anlatılır (bkz. 1Ko.15:28’e ait not).
11:4 Başına bir şey takıp Grekçe deyim ‘uzun saçla’ anlamına da gelebilir. başını Ruhsal Baş’ı, yani Mesih’i. Erkekler Tanrı’ya duydukları saygıyı ve teslimiyeti bildirmek için tapınmada başlarını örtmezler. peygamberlik Bkz. 1Ko.12:8-10 ve ilgili not.
11:5 başı açık Grekçe deyim ‘başını örtmeden’veya ‘saçını toplamadan’ anlamlarına da gelebilir. Benzeri deyim 6,7 ve 13. ayetlerde de geçer.
11:5-6 Pavlus’un kadınlara söylemek istediği özet olarak şuydu:“Toplu tapınmada başınızı örterek kocanıza saygı ve teslimiyet gösterin.” Günümüzde kadının başını örtmesiyle ilgili üç görüş vardır:(1) Kimilerine göre, Pavlus yaratılış düzeninden söz etmektedir (Tanrı erkeği yarattı, kadın da erkekten yaratıldı ; Yar.2:20-24) ; bu nedenle kadınlar bugün de peygamberlik ederken veya dua ederken başlarını örtmelidirler. (2) Kimilerine göre ise, kocasına boyun eğen kadın baş örtmeyle ilgili buyruğu zaten yerine getirmiş olacağından başını örtmesine gerek yoktur. (3) Bununla birlikte bu ayetleri, yalnızca Korint’te o dönemde kadınların başlarını örtmesi gerektiğiyle ilgili bir kural olarak görenler vardır ( Yar.11:10); onlara göre bugün artık kadınların başını örtmesi zorunlu değildir. (4) Kimilerine göre de, saç kadına örtü olarak verilmiştir ( Yar.11:14-15) ; yani saç yeterlidir. Örtünme, eskidenArabistan’ın bazı kesimlerinde uygulandığı halde Ortadoğu’da İslam’ın gelişine kadar yaygın değildi. Yeni Antlaşma zamanında Roma ve Grek kültürleri bu noktada benzerlik gösterir. Grekçe’de tam örtünmeyi ifade eden sözcükler bulunduğu halde bunların hiçbirine Yeni Antlaşma’da rastlanmaz. Kadınlar başlarını örttüklerinde genellikle pelerin veya geniş dikdörtgen bir şal ile başlarının arkasını ve kollarını örterlerdi. Bununla saçlarının tamamı kapanmazdı. O döneme ait heykellerde de saçları özenle yapılmış örtülü olmayan kadınlar görülür. Çoğunlukla saçı farklı şekillerde toplamak için kurdeleler ve tokalar kullanılırdı. O çağda bir kadının saçlarını salık bırakması, onun ya yasta ya da hafifmeşrep bir kadın olduğunu gösterirdi. Bir erkeğin uzun, kadınsı saçları olmasının utanç verici olduğu düşünülürdü; uzun saç aynı zamanda eşcinselliği çağrıştırırdı.

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş