1. Korintliler 14:26-35

« 1. Korintliler 13 | 1. Korintliler 14 | 1. Korintliler 15 »
Düzenli Tapınma
26Öyleyse ne diyelim, kardeşler? Toplandığınızda her birinizin bir ilahisi, öğretecek bir konusu, bir vahyi, bilmediği dilde söyleyecek bir sözü ya da bir çevirisi vardır. Her şey topluluğun gelişmesi için olsun. 27Eğer bilinmeyen dillerle konuşulacaksa, iki ya da en çok üç kişi sırayla konuşsun, biri de söylenenleri çevirsin. 28Çeviri yapacak biri yoksa, bilmediği dilde konuşan, toplulukta sessiz kalsın, içinden Tanrı'yla konuşsun. 29İki ya da üç peygamber konuşsun, öbürleri söylenenleri iyice düşünüp tartsın. 30Toplantıda oturanlardan birine vahiy gelirse, konuşmakta olan sussun. 31Herkesin öğrenmesi ve cesaret bulması için hepiniz teker teker peygamberlikte bulunabilirsiniz. 32Peygamberlerin ruhları peygamberlerin denetimi altındadır. 33Çünkü Tanrı karışıklık değil, esenlik Tanrısı'dır. Kutsalların bütün topluluklarında böyledir.
34Kadınlar toplantılarınızda sessiz kalsın.[a] Konuşmalarına izin yoktur. Kutsal Yasa'nın da belirttiği gibi, uysal olsunlar. 35Öğrenmek istedikleri bir şey varsa, evde kocalarına sorsunlar. Çünkü kadının toplantı sırasında konuşması ayıptır.
« 1. Korintliler 13 | 1. Korintliler 14 | 1. Korintliler 15 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

14:26 bir ilahisi... bir çevirisi “İlahi” sözcüğünün Grekçesi ‘mezmur’ anlamındadır. Korint’teki tapınma düzenini oluşturan unsurların (bkz. 1Ko.11:15-17’ye ait not) bazıları (ilahi veya öğretilecek bir konu) EskiAntlaşma’ya ve havralardaki tapınma düzenine dayanır. Hıristiyan tapınması, her yönüyle imanlılar topluluğunu geliştiren bir özellikte olmalıdır.
14:27-28 Kilisede bilinmeyen dillerde konuşmayla ilgili üç önemli nokta: (1) bir toplantıda yalnızca iki veya üç kişi bunu yapsın ; (2) sırayla yapılsın ; (3) çevirisi olsun.
14:28 konuşan... sessiz kalsın Bkz. 1Ko.11:9’a ait not.
14:29 İki ya da üç peygamber konuşsun Bkz. 1Ko.14:27,1Ko.14:31. öbürleri... iyice düşünüp tartsın “Öbürleri” sözcüğünün Grekçesi burada ‘aynı özelliği taşıyanlar’anlamına geldiğinden dolayı, peygamberlerin iletilerinin geçerliliğine karar verecek olanlar, topluluktaki öbür peygamberlerdir (bkz. 1Ko.11:32’ye ait not).
14:30 vahiy Bkz. Bilgi Kutusu: Vahiy, s. 1653. Gelecekteki olayları önceden bildirme (Elç.11:28; Elç.21:10-11), yol gösterme (Elç.13:1-2), teselli etme, teşvik etme veya güçlendirme amacını taşıyan Tanrı sözleridir (Elç.14:3).
14:26-31 Buradaki vurgu yine, ruhsal armağanların çeşitliliği ve bununla birlikte tamamlayıcı özelliği üzerindedir. Yalnızca belli önderlerin veya resmi görevlilerin değil, her üyenin, sahip olduğu armağanı kullanması beklenir.
14:32 ruhları Burada söz konusu olan, ölmüş insanların ruhları değildir. denetimi Peygamberlik etmek veya bilinmeyen dillerde konuşmak, denetlenemeyen duygusal bir kendinden geçme hâli değildir; peygamberlik eden ve dillerde konuşan imanlılar bu eylemleri yerine getirirken ne yaptıklarının bilincindedir (bkz. 1Ko.11:15,1Ko.11:26-32 ve 1Ko.11:27-29’a ait not; 1Ko.11:8-10’a ait not).
14:33 karışıklık Düzensiz tapınma, imanlıları Mesih’te esenliğe ve birliğe çağıran Tanrı’nın saygınlığına gölge düşürür. Kutsalların bütün topluluklarında Yeni Antlaşma’da, Tanrı’nın yeryüzündeki topluluğunun (kilisenin) evrenselliğini ve birliğini vurgulayan özel bir ifadedir. esenlik Tanrısı’dır Bkz. 1Se.5:23 ve ilgili not.
14:33-34 Grekçesi’nden, “Çünkü Tanrı karışıklık değil, esenlik Tanrısı’dır. Kadınlar, kutsalların bütün topluluklarında olduğu gibi, toplantılarınızda sessiz kalsın...” diye de çevrilebilir.
14:34-35 Bkz. 1Ko.11:3-16. Bazı yorumcular 1Ko.11:3 ayetinde ifade edilenlerin ışığında, yaratılışta Tanrı tarafından öngörülen düzenin (bkz. 1Ko.11:5-6’ya ait not) evrensel yönetim ve yetki için temel oluşturduğuna inanır. Bu görüşe göre, burada kadının hem evde (bkz. Ef.5:22) hem de kilisede kocasının sözünü dinlemesi gerektiğinden söz edilmektedir (bkz. 1Ko.11:34; 1Ti.2:11-12). Bazı yorumcular da Pavlus’un üzerinde durduğu konunun, imanlıların ruhsal armağanlarını kullanırken başkalarına (bkz. 1Ko.11:30-31) ve Tanrı’ya (bkz. 1Ko.11:33) saygı göstermek suretiyle kilisenin güçlendirilmesi (1Ko.14:26) olduğunu ileri sürerler. Böyle bir saygı, kabul görmüş sosyal uygulamaları da göz önünde bulundurmalıdır. Eğer kadının yaşadığı toplumun geleneklerine göre kilisede konuşması ayıpsa (1Ko.14:35’te olduğu gibi), kadın sessiz kalmalıdır. Dolayısıyla, bu görüşe göre Pavlus’un amacı, kadının rolünü belirlemek değil, uygun (1Ko.11:34-35) ve düzenli ( 1Ko.14:27-31) bir tapınma şekli ( 1Ko.14:39-40) oluşturmaktı. Bazılarına göre ise Pavlus burada, bilinmeyen diller ve peygamberlik konusundaki tartışmalara katılan kadınların tapınma düzenini bozmalarından söz etmektedir ; bu yüzden kadınların o konuları evde kocalarıyla konuşmalarının daha uygun olduğunu belirtir (krş. 1Ko.14:35). Sonuç olarak Pavlus kadının kilisede konuşmasını yasaklamaz (bkz. 1Ko.11:5); yasakladığı şey, bu ayetlerde belirtilen düzensiz konuşmalardır.

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş