Romalılar 1:1-7

1
1İsa Mesih'in kulu, Tanrı'nın Müjdesi'ni yaymak üzere seçilip elçi olmaya çağrılan ben Pavlus'tan selam! 2-4Tanrı, Oğlu Rabbimiz İsa Mesih'le ilgili bu Müjde'yi peygamberleri aracılığıyla Kutsal Yazılar'da önceden vaat etti. Rabbimiz İsa Mesih beden açısından Davut'un soyundandır; kutsallık ruhu açısından ise ölümden dirilmekle Tanrı'nın Oğlu olduğu kudretle ilan edildi. 5Her ulustan insanın iman edip söz dinlemesini sağlamak için Mesih aracılığıyla ve O'nun adı uğruna Tanrı lütfuna ve elçilik görevine sahip olduk. 6İsa Mesih'in çağrılmışları olan sizler de bu uluslardansınız. 7Tanrı'nın Roma'da bulunan, kutsal olmaya çağrılan bütün sevdiklerine, Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten size lütuf ve esenlik olsun.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1 Bkz. Elçi Pavlus’un aldığı hizmet çağrısı ve hizmetinin önemli noktalarıyla ilgili, Elç.9:1-30; Elç.13:1-28:31; 2Ko.11:21-12:10; Gal.1:13-24; Flp.3:4-14; 1Ti.1:12-16. kulu Kutsal Kitap’ta kul kavramı, (1) tamamıyla sahibine ait “köle”, (2) (Eski Antlaşma’da) Tanrı’nın özel bir görev için atadığı “kralın görevlisi” anlamındadır (bkz. Mez.18 başlığa ait not; Yşa.41:8-9; Yşa.42:1 ve ilgili notlar). Bu kavram hem alçakgönüllülük (Yaratanyaratılan ilişkisi) hem de saygınlık (çünkü Egemen Rab’be hizmet söz konusudur) içerir. Tanrı’nın Müjdesi’ni Bkz. Mar.1:1’e ait not. seçilip Bkz. Makale: Seçilmişlik, s.1741. Gal.1:15-16 ve ilgili not. elçi Bkz. Mar.6:30; 1Ko.1:1-3 ve İbr.3:1’e ait notlar. Pavlus Eski çağlarda yazarlar, mektuplarının başına adlarını koyarlardı.
1:2-4 Oğlu Kurtuluş müjdesinin temeli Mesih İsa’dır; Eski Antlaşma’daki tüm vaatler O’nda, O’nun aracılığıyla yerine gelmiştir (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44-47 ve ilgili notlar; krş. 2Ko.1:20). peygamberleri Yalnızca peygamberlik kitapları değil, Eski Antlaşma’nın tamamı Mesih hakkında peygamberlik sözleri içerir (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44-47 ve ilgili notlar). dirilmekle İsa’nın Tanrı olduğunun teyidi ve kurtuluş müjdesinin ana teması (bkz. Elç.2:14-40; Elç.4:33 ve ilgili notlar). Tanrı’nın Oğlu Bkz. Yu.3:16 ve ilgili not. Tanrı’nın Oğlu unvanı, “Tanrı”, “gönderilen itaatkâr kişi”, “Mesih Kral” ve “Davut’un Oğlu (soyu)” kavramlarını içerir.
1:7 kutsal Kutsal Kitap’ta kutsallık kavramı, imanlının hem Tanrı’ya adanması hem de bu konuma yaraşır bir yaşam sürmesi anlamına gelir. Bu ayette sadece imanlının Tanrı’ya adanmasıyla ilgili konumu vurgulanmaktadır (bkz. 1Ko.1:1-3’e ait not; 1Ko.1:30; 1Ko.6:11; 1Pe.1:2). bütün sevdiklerine Tanrı bütün dünyayı sevmekle birlikte, Oğlu olduğu için Mesih’e, çocukları olduğu için de imanlılara karşı özel bir sevgi besler. lütuf ve esenlik Hem Pavlus’un hem de Petrus’un, mektuplarında kullandıkları selamlama ifadesi. Selamlama sırasında kullanılan bu sözcüklerle, lütfun (Tanrı’nın günahlı insanlığa sunduğu hak edilmemiş iyiliğin) ve esenliğin (sadece Tanrı’yla barışmış olanlara sağlanan iç huzurun; bkz. Rom.5:1; Flp.4:7 ve ilgili notlar; Gal.1:3; Ef.1:2; ayrıca bkz. Yu.14:27 ve ilgili not) gerçek kaynağının Tanrı olduğu anlatılır.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş