Notlar
6:1 Lütuf çoğalsın diye günah işlemeye devam mı edelim? Bu soru
Rom.5:20’deki sözlerle bağlantılıdır.
6:2 Kişi Mesih’e iman etmeden önce günahın kölesidir, iman ettikten sonra günahın esaretinden kurtulur. İmanlı biri, hayatında artık günahın, Yasa’nın ve ölümün egemenliği söz konusu olmadığı için (
Rom.6:6,
Rom.6:14-23) efendisinin (İsa Mesih,
Rom.7:1-5; Kutsal Ruh,
Gal.5:13-26) izinden gitmeye karar verebilir. Ancak bu, imanlının günah işleme olasılığı olmadığı anlamına gelmez (bkz.
1Yu.1:5-2:6). Yeni Antlaşma’daki buyruklar imanlıya doğru olanın ne olduğunu gösterir, ama imanlının kendini imanla RAB’be günbegün teslim etmesi (
1Yu.6:12-14;
1Yu.12:1-2) ve Kutsal Ruh’un meyvelerini üretmek için dua etmesi gerekir (
Gal.5:22-25).
6:3-4 Kiliselerin kurulduğu ilk dönemlerde iman etmek ile vaftiz olmak tek bir olay olarak kabul edilirdi (bkz.
Elç.2:38 ve ilgili not ;
Elç.8:12-13;
Elç.9:18;
Elç.10:37-38;
Elç.16:15). İman olmadan yapılan vaftiz töreni boştur, anlamsızdır ve kişiyi Tanrı’ya yaklaştıramaz; geçerli bir vaftiz, kişinin Mesih’le tamamen ve yalnızca iman yoluyla özdeşleşmesini çarpıcı biçimde tasvir eder (bkz. Makale: Vaftiz, s. 1591). Bazı yorumculara göre burada söz edilen vaftiz suyla vaftiz değil, imanlıyı Mesih’in ölümü ve dirilişi ile özdeşleştiren Kutsal Ruh vaftizidir (krş.
1Ko.12:13).
6:4 Baba’nın yüceliği sayesinde Grekçesi’nden “Tanrı’nın gücü ile” diye de çevrilebilir. Tanrı’ya ait her sıfat O’nun yüceliğinin birer açıklamasıdır. Böylece doğruluğu gibi gücü de O’nun yüceliğinin bir göstergesidir (bkz.
Rom.3:23 ve ilgili not). Yücelik ve güç, Kutsal Kitap’ta birbiriyle yakından ilişkilidir (bkz.
Mez.145:11;
Kol.1:11;
1Pe.4:11;
Va.1:4-6;
Va.4:9-11;
Va.5:12-13;
Va.7:12;
Va.19:1).
yeni bir yaşam sürmek Bkz.
Rom.6:8-10.
vaftiz yoluyla O’nunla birlikte ölüme gömüldük Bkz.
Rom.6:5-7.
6:6 günahlı varlığımızın... eski yaradılışımızın Bu iki ifade bireyin sadece bir yönünün değil, İsa Mesih’e iman etmeden önceki tüm varlığının tanımıdır (bkz.
Rom.6:7’ye ait not).
6:7 ölmüş İsa Mesih’e iman eden kişi artık günahın egemen gücü altında yaşamamaktadır (bkz.
Rom.1:2 ve ilgili not).
günahtan özgür kılınmıştır Mesih imanlısı değilken günahın denetiminde olan biri iman ettikten sonra tamamen günahsız hale gelmez, ancak Kutsal Ruh’un ondaki varlığı ve gücü sayesinde artık günah işlemeye tutsak değildir.
6:8 İsa Mesih’in öldükten sonra dirilmesi gibi, O’na iman eden kişi de bu dünyada yeni bir yaşama kavuşmak üzere ruhsal anlamda dirilmiştir. Ruhsal diriliş, yeniden doğuş anlamına gelir ve bu anlamda bu diriliş kişi iman ettiğinde gerçekleşmiştir (bkz.
Ef.1:18-20;
Tit.3:3-6); imanlının gelecekte bedensel olarak dirileceği de aynı nedenlerden dolayı güvence altındadır (bkz. 1Ko.15. bölüm; Bilgi Kutusu: Diriliş, s. 1704).
6:10 günaha karşılık ilk ve son ölüm İsa Mesih günahkârların yararı için günahın mahkûmiyetine (ölüme) boyun eğmiş (
Rom.5:21), böylelikle ölümü ve dirilişi aracılığıyla günahın insan üstündeki ölüm hükmünü kaldırmıştır (bkz. Bilgi Kutusu: Ölüm, s.1660).
6:11 kendinizi... diri sayın İmanlı bildiklerinin (
Rom.6:6) gerçek olduğunu ve bu gerçeklerin kendi kimliğini belirlediğini imanla kabul etmelidir. Mesih’in ölümü ve dirilişiyle özdeşleşmek, hem ruhsal açıdan (
Rom.8:1-17;
Kol.2:20-3:16) hem de hizmet açısından (
2Ko.4:7-15) son derece önemlidir.
Mesih İsa’da İmanlılar Mesih’le birlikte öldükleri ve O’nunla birlikte dirildikleri (Mesih’le özdeşleştikleri) için Mesih İsa’ya aittirler (bkz.
Ef.1:1’e ait not).
6:12-13 İmanlı, günahın getirdiği mahkûmiyetten Mesih’in ölüm ve dirilişi sayesinde kurtulmuştur, ancak günahın kendisine egemen olmasına fırsat vermeyip Tanrı için yaşayan biri olmayı sürdürmekle yükümlüdür.
6:13 Bedeninizin üyelerini sunun ‘Her şeyinizi’ anlamında (krş.
Rom.6:19;
Rom.12:1-2 ve ilgili not).
6:14 Kutsal Yasa’nın yönetimi altında değil... lütfu altındasınız Bu sayede imanlı artık günahın tutsağı değildir. Kutsal Yasa hiçbir zaman günahı yenemez; günahı yenmek sadece Tanrı’nın lütfu sayesinde mümkündür. İsa Mesih’in gelişinden sonra (Yeni Antlaşma döneminde) Kutsal Yasa’nın geçerliliği ortadan kalkmıştır (krş.
Rom.10:4;
2Ko.3:7-11; İbr.7-8. bölümler ve ilgili notlar). Ancak bu, imanlının ahlâksal sınırlamaları olmayacağı anlamına gelmez. İmanlılar, Tanrı’yı hoşnut eden ahlâkî ölçütleri Kutsal Ruh’un sağladığı güç sayesinde yerine getirebilirler, bu yüzden bu yönde gayret gösterme sorumlulukları vardır (krş.
Mat.5:17-20;
Gal.5:13-26;
Rom.8:1-4 ve ilgili notlar).
6:3-17 Bu bölümün anahtar fiilleri, “bilmek” (
Rom.6:3, 6,9’da), “saymak” (
Rom.6:11), “sunmak” (
Rom.1:13’te iki defa) ve “teslim etmek, bağlanmak”tır (
Rom.1:16-17). Burada anlatılmak istenen, Mesih’le özdeşleşen imanlının, bildirilenlerin (kurtuluş müjdesinin) doğru olduğunu kabul edip bunların ışığında yaşaması gerektiğidir.
6:1-8:39 Rom.3:21-4:25 arası ayetlerde Tanrı’nın insanın kurtuluş unu ve aklanmasını nasıl sağladığı, bu ayetlerde ise kutsallaşma öğretisi (imanlının Mesih’te olgunluğa erişme süreci) açıklanır. Konu üç bölümde ele alınır: (1) 6. bölümde günahın hâkimiyetinden kurtuluş; (2) 7. bölümde Kutsal Yasa’nın mahkûmiyetinden kurtuluş ve (3) 8. bölümde Kutsal Ruh’un gücüyle yaşamak.
Rom.5:1-8:39 ayetleri bir bütün oluşturur ; kurtuluşun güvence altında ve eksiksiz olduğunu açıklar.