Romalılar 8:2-13

« Romalılar 7 | Romalılar 8 | Romalılar 9 »
2Çünkü yaşam veren Ruh'un yasası, Mesih İsa sayesinde beni günahın ve ölümün yasasından özgür kıldı. 3İnsan benliğinden ötürü güçsüz olan Kutsal Yasa'nın yapamadığını Tanrı yaptı. Öz Oğlu'nu günahlı insan benzerliğinde günah sunusu olarak gönderip günahı insan benliğinde[a] yargıladı. 4Öyle ki, Yasa'nın gereği, benliğe göre değil, Ruh'a göre yaşayan bizlerde yerine gelsin.
5Benliğe uyanlar benlikle ilgili, Ruh'a uyanlarsa Ruh'la ilgili işleri düşünürler. 6Benliğe dayanan düşünce ölüm, Ruh'a dayanan düşünceyse yaşam ve esenliktir. 7Çünkü benliğe dayanan düşünce Tanrı'ya düşmandır; Tanrı'nın Yasası'na boyun eğmez, eğemez de... 8Benliğin denetiminde olanlar Tanrı'yı hoşnut edemezler. 9Ne var ki, Tanrı'nın Ruhu içinizde yaşıyorsa, benliğin değil, Ruh'un denetimindesiniz. Ama içinde Mesih'in Ruhu olmayan kişi Mesih'in değildir. 10Eğer Mesih içinizdeyse, bedeniniz günah yüzünden ölü olmakla birlikte, aklanmış olduğunuz için ruhunuz diridir. 11 Mesih İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'nın Ruhu içinizde yaşıyorsa, Mesih'i ölümden dirilten Tanrı, içinizde yaşayan Ruhu'yla ölümlü bedenlerinize de yaşam verecektir.
12Öyleyse kardeşlerim, borçluyuz ama, benliğe göre yaşamak için benliğe borçlu değiliz. 13Çünkü benliğe göre yaşarsanız öleceksiniz; ama bedenin kötü işlerini Ruh'la öldürürseniz yaşayacaksınız.
« Romalılar 7 | Romalılar 8 | Romalılar 9 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

8:2 yaşam veren Ruh’un yasası Kutsal Ruh’un yetkisi. Pavlus “yasa” sözcüğünü bu mektubunda çeşitli anlamlarda kullanır: Hâ-kim olan güç (bu ayette), Kutsal Yasa (yani Tevrat, Rom.2:17-20; Rom.3:21; Rom.9:31; Rom.10:3-5), tüm EskiAntlaşma (bkz. Rom.3:19 ve ilgili not) ve ilke (Rom.3:27). günahın ve ölümün yasası Günahın, sonuçta ölüme yol açan gücü (bkz. Rom.7:24 ve ilgili not).
8:3 güçsüz olan Kutsal Yasa günahı tanımlar, mahkûm eder ve hatta kışkırtır (bkz. Rom.7:5’e ait not), fakat ortadan kaldıramaz. günahlı insan benzerliğinde Mesih beden aldığında tam anlamıyla bir insan oldu, ancak günahsızdı (bkz. Mat.4:1-11 ve ilgili not; Yu.8:46; 2Ko.5:21; 1Yu.3:8). insan benliğinde Grekçesi’nden “bedende” diye de çevrilebilir. Tanrı... yargıladı Tanrı’nın adalet düzenine göre günah cezasız kalamaz. Bu nedenle günahın bedelini tüm insanların yerine İsa Mesih çarmıhta ödedi (bkz. 2Ko.5:18-21; 1Pe.2:24 ; 1Pe.3:18).
8:4 Yasa’nın gereği Kutsal Yasa kurtuluş aracı değildir, ancak imanlıya yaşamla ilgili ilkeler ve öğretiler sunar. İmanlının Tanrı ile ilişkisi yeni vaatlerle, Kutsal Ruh’un gücüyle ve elçilerin öğretileriyle yeni antlaşmanın yönetimi altındadır (krş. Yer.31:31-34 ve ilgili notlar). Ruh’a göre yaşayan Günahlı benliğin kendisine egemen olmasına izin vermeyip Kutsal Ruh’un rehberliğine ve gücüne teslim olan kişi. yerine gelsin Kutsal Ruh’un yönetiminde yaşayan kişinin Kutsal Yasa’nın buyurduğu şekilde yaş aması (bkz. Gal.5:13-26 ve ilgili notlar).
8:10 Günahın sonucu olarak imanlılar da bedenen ölür (bkz. Rom.6:23; İbr.9:27-28) ; ancak (aklanmalarının sonucu olarak) yaş am veren Kutsal Ruh içlerindedir (bkz. Rom.5:1-5; Gal.3:25-4:7), dolayısıyla sonsuz yaşama sahiptirler.
8:11 Bkz. Mesih’in dirilişi ile imanlıların dirilişi arasındaki bağlantı, 1Ko.15:20,1Ko.15:23; 2Ko.4:14 ve ilgili notlar; Flp.3:21; 1Se.4:14. ölümlü bedenlerinize de yaşam verecektir Kutsal Ruh’un imanlıda yaşaması (krş. Rom.1:4-9’daki Ruh’un ürünü) imanlının dirileceğinin güvencesidir.
6:1-8:39 Rom.3:21-4:25 arası ayetlerde Tanrı’nın insanın kurtuluş unu ve aklanmasını nasıl sağladığı, bu ayetlerde ise kutsallaşma öğretisi (imanlının Mesih’te olgunluğa erişme süreci) açıklanır. Konu üç bölümde ele alınır: (1) 6. bölümde günahın hâkimiyetinden kurtuluş; (2) 7. bölümde Kutsal Yasa’nın mahkûmiyetinden kurtuluş ve (3) 8. bölümde Kutsal Ruh’un gücüyle yaşamak. Rom.5:1-8:39 ayetleri bir bütün oluşturur ; kurtuluşun güvence altında ve eksiksiz olduğunu açıklar.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş