Zekeriya 14:20-21

14:20 RAB’be adanmıştır Bu sözler, başkâhinin RAB’bin hizmetine adandığını hatırlatmak üzere (bkz. Zek.3:5’e ait not) başına sardığı sarığa bağlanan küçük altın levha üzerine oyulurdu (Çık.28:36-38). Burada İsrail’in, RAB’bin öngördüğü amaca uygun olarak kutsal bir ulus, kâhinler krallığı olacağı bildirilmektedir (bkz. Çık.19:4-6 ve ilgili not).

9:1-14:21 Bu bölümler 9-11 ve 12-14 olmak üzere ikiye ayrılır. 9-14. bölümler, tarihsel kısım olan 1-8. bölümlerin teolojik temelini oluşturur.

12:1-14:21 Kitabın ikinci kısmında (9-14. bölümler) yer alan bu ikinci bildiri (birincisi 9-11. bölümlerdeydi) iki konu etrafında gelişir ama tek bir peygamberlik bildirisidir: Yeruşalim son kez kuş atılacak ve Mesih İsrail’in düşmanlarını yenip krallığını kurmak üzere ikinci kez gelecektir (krş. Va. 19-20. bölümler). Ancak Peygamber Zekeriya, Mesih’in tüm yapacaklarını (kurtarış, yargı, egemenlik kurmak) tek bir olay olarak algılar; bu yüzden Mesih’in ilk ve ikinci gelişinde olacaklardan söz ederken tarihsel bir sıralama gözetmez. İsa Mesih’in gelişiyle birlikte “sır” olan birçok konu açıklandığı için, Eski Antlaşma’da yer alan peygamberliklerin Mesih’in ilk gelişiyle mi yoksa ikinci gelişiyle mi ilgili olduğu hakkında bir yorum yapmak mümkün hale gelmiştir (bkz. Bilgi Kutusu: Peygamberler, s.267; Rom.16:25; Ef.1:11 ve ilgili notlar).

14:21 Yeruşalim... her kazan... adanacak RAB için kullanıldıkları zaman, sıradan nesneler bile kutsal hale gelir. RAB’bin tapınağından Ya Mesih’in ikinci gelişinden sonraki dönemdeki tapınak (Hez. 40-48. bölümler; bkz. Hez.40:2’ye ait not) ya da Yeni Yeruşalim (Va. 21-22. bölümler) söz konusudur. tüccar İbranice’den “Kenanlı” diye de çevrilebilir. Tapınak avlularında mal satan Kenanlılar’dan söz edilmektedir. Ruhsal açıdan kirli olanlar, Tanrı’nın seçilmiş halkı arasına giremeyecektir (krş. Yşa.35:8; Hez.43:7; Hez.44:9; Va.21:27).