1. Korintliler 15:13-20

« 1. Korintliler 14 | 1. Korintliler 15 | 1. Korintliler 16 »
13Ölüler dirilmezse, Mesih de dirilmemiştir. 14Mesih dirilmemişse, bildirimiz de imanınız da boştur. 15Bu durumda Tanrı'yla ilgili tanıklığımız da yalan demektir. Çünkü Tanrı'nın, Mesih'i dirilttiğine tanıklık ettik. Ama ölüler gerçekten dirilmezse, Tanrı Mesih'i de diriltmemiştir. 16Ölüler dirilmezse, Mesih de dirilmemiştir. 17Mesih dirilmemişse imanınız yararsızdır, siz de hâlâ günahlarınızın içindesiniz. 18Buna göre Mesih'e ait olarak ölmüş olanlar da mahvolmuşlardır. 19Eğer yalnız bu yaşam için Mesih'e umut bağlamışsak, herkesten çok acınacak durumdayız.
20Oysa Mesih, ölmüş olanların ilk örneği olarak ölümden dirilmiştir.
« 1. Korintliler 14 | 1. Korintliler 15 | 1. Korintliler 16 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

15:12-19 Pavlus, bedensel dirilişin inkâr edilmesi durumunda kurtuluş müjdesinin ve imanın temelsiz ve anlamsız kalacağını söylüyor. Mesih’in... dirildiği Pavlus, Grekçe’de kesinlik ifade eden bu fiildeki zaman kipini, Mesih’in bedence dirilişinin kesinliğini vurgulamak amacıyla kullanmıştır ( 1Ko.15:3-4,1Ko.15:12-14,1Ko.15:16-17,1Ko.15:20).
15:19 Eğer diriliş yoksa, imanlıların çektikleri sıkıntılar da anlamsız ve değersizdir (krş. 1Ko.15:2; 1Ko.15:12-19’a ait notlar).
15:20 Oysa Mesih... dirilmiştir Pavlus’un 1Ko.11:3-8’de verilen kanıta dayanarak çıkardığı kesin sonuç. ilk örneği Ürünlerin ilk demeti, bütün hasadın Tanrı’ya ait olduğunun işareti olarak O’na sunulurdu; bu aynı zamanda, Tanrı’nın hasadın devam edeceğine ilişkin vaadine duyulan güvenin bir işaretiydi (bkz. Çık.23:19; Lev.2:12). Dirilmiş olan Mesih de, gelişinden önce ve sonra yaş amış tüm Tanrı halkının (Çık.19:4-6; 1Pe.2:9) dirileceğinin güvencesidir (krş. 1 Se. 1Pe.4:13-18 ve ilgili notlar).
15:1-58 Pavlus bu mektubun başlarında Mesih’in çarmıhını ön plana çıkarmaktadır (1Ko.1:17-18,1Ko.1:23; 1Ko.2:2); mektubun sonlarına geldiğinde, Mesih’in dirilişi ile ilgili gerçeği uzun uzadıya işler.

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş