Nehemya 9:25

9:1-37 Bkz. Ezr.9. bölüm; Dan.9. bölüm. Hem Nehemya hem de Daniel kitaplarında, Tanrı’nın sözünü doğru anlamanın halkı günahlarını itiraf etmeye, tövbeye, RAB’bi övmeye ve O’na yakarmaya yönelttiği görülür.

9:5-37 Tanrı’nın, (1) evrenin yaratılışında (Neh.9:6), (2) İbrahim’le yaptığı antlaşmada (Neh.9:7-8), (3) Mısır ve Deniz’de (Neh.9:9-11), (4) çölde ve Sina Dağı’nda (Neh.9:12-21), (5) Kenan topraklarının fethinde (Neh.9:22-25), (6) hâkimler döneminde (Neh.9:26-28), peygamberler döneminde (Neh.9:29-31) ve Nehemya döneminde (Neh.9:32-37) sergilediği lütuf ve güç yeniden ele alınır (krş. Mez.78; 105-106; bkz. Ezr.9:5-15; Dan.9:3-19 ve ilgili notlar). O çağda sadece İsrailliler, dua ederken geçmişlerini ve Tanrı’nın yaptıklarını anardı.

9:25 Onlara bunları sağlayan, onlarla antlaşma yapan RAB’di (bkz. Yas.6:10-12 ve ilgili not; Yşu.24:13). verimli Bkz. Neh.9:35; krş. Say.14:7; Yas.8:7; Yşu.23:13. kazılmış sarnıçlara Yıl boyunca yeteri kadar yağmur yağmadığından, yağışlı dönemlerde su depolamak için hemen hemen her evde sarnıç veya kuyu bulunurdu (2Kr.18:31). İÖ 1200’lü yılların başında yalıtımlı sarnıçlar yapmak için gerekli tekniğin bulunması, Yahuda’nın merkezindeki tepelerde daha fazla nüfusun yaşamasına olanak sağladı. bağlara, zeytinliklere, çok sayıda meyve ağacına Krş. Yas.8:8.