Romalılar 8:28-39

« Romalılar 7 | Romalılar 8 | Romalılar 9 »
28Tanrı'nın, kendisini sevenlerle, amacı uyarınca çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz[a]. 29Çünkü Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun. 30Tanrı önceden belirlediği kişileri çağırdı, çağırdıklarını akladı ve akladıklarını yüceltti.
Tanrı Sevgisi
31Öyleyse buna ne diyelim? Tanrı bizden yanaysa, kim bize karşı olabilir? 32Öz Oğlu'nu bile esirgemeyip O'nu hepimiz için ölüme teslim eden Tanrı, O'nunla birlikte bize her şeyi bağışlamayacak mı? 33Tanrı'nın seçtiklerini kim suçlayacak? Onları aklayan Tanrı'dır. 34Kim suçlu çıkaracak? Ölmüş, üstelik dirilmiş olan Mesih İsa, Tanrı'nın sağındadır ve bizim için aracılık etmektedir. 35Mesih'in sevgisinden bizi kim ayırabilir? Sıkıntı mı, elem mi, zulüm mü, açlık mı, çıplaklık mı, tehlike mi, kılıç mı? 36 Yazılmış olduğu gibi:
“Senin uğruna bütün gün öldürülüyoruz,
Kasaplık koyun sayılıyoruz.”
37Ama bizi sevenin aracılığıyla bu durumların hepsinde galiplerden üstünüz. 38-39Eminim ki, ne ölüm, ne yaşam, ne melekler, ne yönetimler, ne şimdiki ne gelecek zaman, ne güçler, ne yükseklik, ne derinlik, ne de yaratılmış başka bir şey bizi Rabbimiz Mesih İsa'da olan Tanrı sevgisinden ayırmaya yetecektir.
« Romalılar 7 | Romalılar 8 | Romalılar 9 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

8:28 Tanrı imanlının içinde bulunduğu durumların hiçbirine kayıtsız değildir. O, bütün bu olumsuzluklardan olumlu sonuçlar çıkarır. Tanrı’nın, kendisini sevenlerle Metnin Grekçesi’nde bu cümlenin öznesi ‘o’ zamiriyle belirtildiğinden dolayı bu sözler, “Kutsal Ruh’un Tanrı’yı sevenlerle” diye de çevrilebilir. çağrılmışolanlar Kurtuluş müjdesi aracılığıyla Tanrı’nın çağrısına olumlu karşılık verenler; imanlılar. iyilik Bu iyilik, iman edeni Tanrı Oğlu’nun benzerliğine dönüştürür ( Rom.8:29).
8:29 önceden bildiği kişileri Bazı yorumculara göre bu sözler, Tanrı’nın önceden sevdiği kişiler anlamına gelir (bkz. Ef.1:4; 2Ti.Ef.1:9-10 ve ilgili notlar). Bazılarına göre ise Pavlus burada Tanrı’nın, iman edip halkını oluşturacakların kimler olduğunu öncesizlikten beri bilmesinden söz etmektedir (krş. 1Pe.1:2). önceden belirledi Buradaki önceden belirleme, Tanrı Oğlu’nun dirilmiş bedeninin benzerliğine dönüştürmeye ilişkindir. Öyle ki, Oğul birçokkardeş arasında ilk doğan olsun Burada doğal doğumdan değil, Mesih’in yeni yaratılıştaki önceliği, üstünlüğü ve onurlu yerinden söz edilmektedir (bkz. 1Ko.15:20,1Ko.15:23; Kol.1:18-20 ve ilgili notlar).
8:30 Tanrı’nın kurtarış tasarısındaki bütün bu aşamalar, Tanrı’nın mutlak tasarısına dayandığından ötürü şimdiden gerçekleşmiş kadar kesindir. Diriliş gününde yüceltilme, imanlının Mesih’in benzerliğine dönüştürülmesi sürecindeki son aşamadır.
8:32-34 Krş. Rom.5:9-10 ve ilgili notlar. Bu sözler bir mahkeme ortamını çağrıştırır. Tanrı insanı günahın mahkûmiyetinden kurtarmak için öz Oğlu’nu feda ettiğine göre, evlatlığa kabul ettiği imanlılardan hiçbir şeyi esirgemeyecektir. Oğlu’nun ödediği bedelle özgür kılındıklarından dolayı İsa Mesih’e iman edenlere karşı hiçbir suçlama getirilemez.
8:34 Kim suçlu çıkaracak? Bkz. Yşa.50:9. Pavlus, Tanrı’nın seçtiklerini neden kimsenin suçlayamayacağına ilişkin üç neden verir: (1) Mesih onlar için ölmüştür; (2) Mesih dirilmiştir ve Tanrı’nın sağında oturmaktadır (bkz. Mez.110:1 ve ilgili not; Mar.14:62; Mar.16:19) ; (3) Mesih seçtikleri için aracılık etmektedir.
8:36 Bkz. Mez.44:22 ; Flp.1:29-30 ve ilgili not.
8:37 bizi seven Çarmıhta günahkâr insanın yerine ölen İsa Mesih (bkz. Yar.22:16’ya ait not; ayrıca bkz. Gal.2:20; Ef.5:25).
6:1-8:39 Rom.3:21-4:25 arası ayetlerde Tanrı’nın insanın kurtuluş unu ve aklanmasını nasıl sağladığı, bu ayetlerde ise kutsallaşma öğretisi (imanlının Mesih’te olgunluğa erişme süreci) açıklanır. Konu üç bölümde ele alınır: (1) 6. bölümde günahın hâkimiyetinden kurtuluş; (2) 7. bölümde Kutsal Yasa’nın mahkûmiyetinden kurtuluş ve (3) 8. bölümde Kutsal Ruh’un gücüyle yaşamak. Rom.5:1-8:39 ayetleri bir bütün oluşturur ; kurtuluşun güvence altında ve eksiksiz olduğunu açıklar.
8:35-39 Sıkıntılar imanlıları Mesih’ten ayıramaz, aksine amaçlarına doğru yönlendirir (bkz. Rom.5:2-5).
8:38-39 Krş. Ef.3:1 6-19.

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş