Yuhanna 17:18-19

« Yuhanna 16 | Yuhanna 17 | Yuhanna 18 »
18Sen beni dünyaya gönderdiğin gibi, ben de onları dünyaya gönderdim. 19Onlar da gerçekle kutsal kılınsınlar diye kendimi onların uğruna adıyorum[a].
« Yuhanna 16 | Yuhanna 17 | Yuhanna 18 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

17:7-18 İsa’nın 10. bölümde söz ettiği çobanlığın birkaç önemli özelliği vardır: Koyunlar tümüyle çobanın yardımına ve rehberliğine bağlıdır. Bu nedenle çobanlar koyunların hayatta kalabilmesi için onların ihtiyaçlarını karşılar. Koyunları otlağa götürmek ve onları sağ salim ağıla getirmek onların sorumluluğudur. Yaralanma, hastalık, doğal afetler ve yırtıcı hayvanların saldırısı durumunda onları korumakla görevlidirler. Genellikle yalnızlıklarını yenmek için hayvanlara seslenir, onlarla konuşur, hatta şarkı mırıldanırlar, bu sayede her sürü çobanının sesini tanır. Özet olarak çobanlık ihtiyaçlara duyarlı olmayı, tüm dikkati ve ilgiyi sürüye vermeyi, sürüye karşı şefkatli ve sevgi dolu olmayı gerektirir. İsa bütün bu sözlerle, topluluk önderlerinde bulunması gereken niteliklerden söz etmektedir.
17:18 beni... gönderdiğin gibi... gönderdim Tanrı’ya güvenen imanlılar, kurtuluş müjdesini duyurarak ve yaşam tarzlarıyla İsa’nın karakterini yansıtarak İsa’nın dünyadaki hizmetini sürdürür.
17:19 Onlar da gerçekle kutsal kılınsınlar diye İsa Mesih kendisini nasıl gerçekle ilgili hizmete adadıysa, imanlılar için de aynı adanmışlığı diliyor. adıyorum Grekçe’den “kutsal kılıyorum” diye de çevrilebilir. kendimi... adıyorum Septuaginta’da bu fiil kâ-hinlerin (Çık.28:41) ve kurbanların (Çık.28:38; Say.18:9) kutsal kılınması anlamında kullanılmıştır. Burada ise, İsa’nın çarmıhta ölerek Tanrı’nın isteğini yerine getirmesi anlamına gelmektedir.
13:1-17:26 İsa’nın Son Yemek’te yaptığı konuşmanın en uzun anlatımı buradadır. Rab’bin Sofrası’na ilişkin herhangi bir bilgi verilmemiştir. Konuşmanın özelliği, İsa’nın sevgi konusunu vurgulamasıdır.
17:1-26 İmanlılar arasında böyle bir birliğin olması Tanrı’ya yücelik getirir.

Videolar

Yuhanna Girişi

Kitabın Özelliği: Yuhanna, Matta'dan, Markos'tan ve Luka'dan farklı konuları vurgular. İsa'nın doğumunu anlatarak başlayacağına, İsa'nın başlangıçtan beri Tanrı'yla birlikte bulunmuş, beden alıp aramızda yaşamış olan Tanrı Sözü olduğunu açıklamakla başlar (1:1-18). Kitapta daha az sayıda mucizeden söz edilir ve bunlar İsa'nın bildirisini doğrulayan belirtiler diye anılır. («Belirti» olarak çevrilen Grekçe sözcük dile uygunluk açısından yer yer «doğaüstü belirti» ya da «mucize» olarak çevrilmiştir). Yuhanna'da birkaç yerde örnekten söz edilmekle birlikte (10:6; 16:25), benzetme sözcüğü hiç geçmez. Bunların yerine İsa'nın konuşmalarına yer verilir. Yuhanna, Celile'de geçen olayların ancak bir bölümünü anarken Yeruşalim'de geçen olaylara daha çok yer verir. İsa'nın, tutuklanmasından önceki son gece anlattıkları (13-16 bölümleri) ve 17. bölümdeki duası bunların en önemlileridir. İsa'nın ölüp dirildikten sonra izleyicilerine birkaç kez görünmesine bu kitapta daha çok yer verilir (20 ve 21).

Amaç ve İçerik: Yuhanna'nın farklı yaklaşımı hiç de şaşırtıcı değildir. Bizzat kendisi şöyle diyor: «İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi. Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır» (20:30-31). Görülüyor ki, iman konusu güçlü bir biçimde vurgulanıyor1. Dinleyicilerin İsa'ya gösterdikleri ilgi, iman edip etmemeleriyle ölçülüyor2. Sonsuz yaşam konusu ayrıca vurgulanıyor3. İsa diyor ki, «Ben, insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim» (10:10) ve «Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih'i tanımalarıdır» (17:3).

Kitapta üzerinde durulan başka bir konu, Yahudi önderlerin dinmeyen karşı koymalarıdır4. Nitekim İsa'nın çarmıha gerilmesini isteyenler de bu önderler oldu.

Bununla birlikte kitabın ana amacı, İsa'nın kim olduğunu açıklamaktır. İsa'ya «Söz»5, «Mesih»6, «Tanrı Oğlu»7, «İnsanoğlu»8 ve daha birçok unvan9 verilir. İsa-Baba Tanrı ilişkisi konusundaki öğreti bu açıklamalarla içiçedir10. İsa bu kitapta 109 kez Tanrı'yı «Baba» diye anar. 23 kez de Tanrı'dan, «beni gönderen» diye söz eder. İsa'nın Baba'ya dönmesinden sonra inanlılara gönderilen Kutsal Ruh'la11 ilgili öğretiyi de anmalıyız. Bundan başka İsa Tanrı'yla inanlılar arasındaki harikulade ilişkilerden söz eder12. Bu konuda şöyle diyor: «Beni seven sözüme uyar, Babam da onu sever. Biz de ona gelir, onunla birlikte yaşarız» (14:23).

Ana Hatlar:

1:1-18 Giriş
1:19-51 Vaftizci Yahya ve İsa'nın ilk öğrencileri
2:1-11:57 İsa'nın konuşmaları ve yaptığı mucizeler
12:1-19:42 İsa'nın ölümünden önceki son haftası
20:1-21:25 İsa'nın dirilişinden sonra izleyicilerine görünmesi

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş