5İsa, “Çocuklar, balığınız yok mu?” diye sordu.
“Yok” dediler.
6 İsa, “Ağı teknenin sağ yanına atın, tutarsınız” dedi.
Bunun üzerine ağı attılar. O kadar çok balık tuttular ki, artık ağı çekemez olmuşlardı. 7İsa'nın sevdiği öğrenci, Petrus'a, “Bu Rab'dir!” dedi.
Simun Petrus O'nun Rab olduğunu işitince üzerinden çıkarmış olduğu üstlüğü giyip göle atladı. 8Öbür öğrenciler balık dolu ağı çekerek tekneyle geldiler. Çünkü karadan ancak iki yüz arşın[a] kadar uzaktaydılar.
9Karaya çıkınca orada yanan bir kömür ateşi, ateşin üzerinde balık ve ekmek gördüler.
10İsa onlara, “Şimdi tuttuğunuz balıklardan getirin” dedi.
11Simun Petrus tekneye atladı ve tam yüz elli üç iri balıkla yüklü ağı karaya çekti. Bu kadar çok balık olduğu halde ağ yırtılmamıştı.
12İsa onlara, “Gelin, yemek yiyin” dedi.
Öğrencilerden hiçbiri O'na, “Sen kimsin?” diye sormaya cesaret edemedi. Çünkü O'nun Rab olduğunu biliyorlardı. 13İsa gidip ekmeği aldı, onlara verdi. Aynı şekilde balıkları da verdi.