Markos 1:12-18

12O an Ruh, İsa'yı çöle gönderdi. 13İsa çölde kaldığı kırk gün boyunca Şeytan tarafından denendi. Yabanıl hayvanlar arasındaydı, melekler O'na hizmet ediyordu.
14Yahya'nın tutuklanmasından sonra İsa, Tanrı'nın Müjdesi'ni duyura duyura Celile'ye gitti. 15 “Zaman doldu” diyordu, “Tanrı'nın Egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjde'ye inanın!”
16İsa, Celile Gölü'nün kıyısından geçerken, göle ağ atmakta olan Simun ile kardeşi Andreas'ı gördü. Bu adamlar balıkçıydı. 17İsa onlara, “Ardımdan gelin” dedi, “Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım.” 18Onlar da hemen ağlarını bırakıp O'nun ardından gittiler.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:12 O an Bu sözcüğün Grekçesi’nin kullanımı, Markos’un üslubunun (daha çok İsa’nın yaptıklarını vurgular) ayırt edici bir özelliğidir; olaylar arasında bağlantı kurmak üzere kullanılan sözcük, “hemen”, “tam o sırada”, “hızla”, “anında” gibi farklı şekillerde çevrilmiştir (bkz. örn. Mar.1:18,Mar.1:20,Mar.1:23-24,Mar.1:28,Mar.1:42-43).
1:13 kırk Bkz. Mat.4:2 ve ilgili not. Yabanıl hayvanlar İsa’nın yaş adığı dönemde, İsrail’de bugünkünden daha fazla (aslanlar da dâhil olmak üzere) yırtıcı hayvan vardı. Sadece Markos, yırtıcı hayvanların varlığını bildirerek Tanrı’nın İsa Mesih’i çölde koruduğunu vurgular. denendi Bkz. Mat.4:1-11’e ait notlar. Melekler O’na hizmet ediyordu Çölde İsrail halkını koruyup kolladıkları gibi (bkz. Çık.23:20,Çık.23:23; Çık.32:34). Melekler, Tanrı’nın isteğini uygulayan veya insanlığa ileten göksel habercilerdir. Bu ruhsal varlıklar farklı yetki derecelerine sahiptirler (Dan.10:13-20). İnsan biçimine bürünebilirler (1Ta.21:16), ulusların kaderlerini etkileyen olaylarda görev alırlar (Dan.10:13,Dan.10:20), Tanrı’nın halkına hizmet ederler ve Tanrı’nın yargısını yerine getirirler (Va.16. bölüm; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Melekler, s. 1808).
1:15 Zaman doldu Tanrı’nın Eski Antlaşma döneminde peygamberler aracılığıyla bildirdiği egemenliğin zamanı gelmiştir. İnsanlar peygamberlerin tövbe çağrısına uymalıdır (bkz. Yşa.9:1-7; 25-26. bölümler; krş. Yer.4:1-2). Tanrı’nın Egemenliği Bkz. Bilgi Kutusu:Tanrı’nın Egemenliği, s. 1383. Tövbe Bkz. Makale:Tövbe, s. 1438.
1:16 Celile Gölü’nün Yukarı Şeria Irmağı’nın sularıyla beslenen bu göle, Ginnesar Gölü (Luk.5:1) ve Taberiye Gölü (Yu.6:1; Yu.21:1) de denir. Eski Antlaşma döneminde Kinneret Gölü olarak bilinirdi (Say.34:11; bkz. Yşu.11:2’ye ait not). Simun Eski Antlaşma’da geçen Simon (bkz. Elç.15:14’e ait not) adının başka bir ş ekli. İsa, Simun’a Petrus adını vermiştir (bkz. Mar.3:1 3-19 ; ayrıca bkz. Mat.16:18; Yu.1:42 ve ilgili notlar).
1:17 Ardımdan gelin İsa’nın bu çağrısı tam bir adanmışlık gerektirir. Bu, İsa Mesih’in Simun veAndreas’la ilk karşılaşması değildi (bkz. Yu.1:35-42). İnsan tutan balıkçılar Bkz. Mat.4:19 ve ilgili not.

Videolar

Markos Girişi

Kitabın İçeriği: Markos, İsa'nın yaşamını anlatan İncil'in ilk dört kısmı arasında en kısa olanıdır. İsa'nın ne doğumundan, ne soyağacından, ne de çocukluğundan söz eder. Öğretiye daha az ağırlık verir. Örneğin Matta'da 21, Luka'da 26 benzetmeye karşılık Markos'ta sadece 9 benzetme vardır. Markos daha çok İsa'nın yaptıklarını yazıyor. Kısa ve öz yazar (birinci bölümde ne denli çok sayıda olayın anlatıldığına bakın). Anlatım canlı ve hareketlidir. Markos, öbür yazarlara oranla belirli bazı olayları daha ayrıntılı yazar1. Dikkatini, özellikle insanların İsa'ya gösterdiği ilginin üzerinde yoğunlaştırır2.

Kitabın konusu 1:1'de yalın bir şekilde açıklanır: «Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih'le ilgili Müjde'nin başlangıcı.» Gerçekte Markos, İsa'yı Tanrı Oğlu3, İnsanoğlu4 ve çoktan beri beklenen kurtarıcı-kral Mesih5 diye tanıtır. Ne var ki İsa, «İnsanoğlu hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi» diyor (10:45). Böylece İsa durup dinlenmeden gezer ve öğretisini yayar, hastaları iyileştirir. Yaptığı mucizelerle kimliğini ve yetkisini kanıtlayarak6 kalabalıkları peşinden sürükler. Ama görevinin bu döneminde, kendisini tanıyanları sık sık uyararak kendisiyle ve mucizeleriyle ilgili haberleri yaymalarını engellemeye çalışır7. Dikkatini daha çok seçtiği kişileri eğitmeye verir8. Konuşmalarında, onu izlemenin bedelini9, imanı10 ve Tanrı'nın Egemenliği'ni11 durmadan vurgular. Eylemleri önemli tepkilere yol açar. Bir yandan kötü ruhlara meydan okur, onları kovar12, öte yandan Yahudi dininin ileri gelenleriyle çatışır13. Bunların kışkırtmasıyla gerçekleşecek ölümünden ve dirilişinden sık sık söz eder14. Kitabın neredeyse dörtte biri İsa'nın ölümünü ve dirilişini anlatır.

Ana Hatlar:

1:1-13 İsa'nın ortaya çıkışı
1:14-9:50 İsa'nın Celile ve çevresindeki faaliyetleri
10:1-52 İsa'nın Yeruşalim'e giderken yolda öğrettikleri
11:1-16:20 Yeruşalim'deki son günler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 24

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş