1. Korintliler 15:24-28

24Bundan sonra Mesih her yönetimi, her hükümranlığı, her gücü ortadan kaldırıp egemenliği Baba Tanrı'ya teslim ettiği zaman son gelmiş olacak. 25 Çünkü Tanrı bütün düşmanlarını ayakları altına serinceye dek O'nun egemenlik sürmesi gerekir. 26Ortadan kaldırılacak son düşman ölümdür. 27 Çünkü, “Tanrı her şeyi Mesih'in ayakları altına sererek O'na bağımlı kıldı.” “Her şey O'na bağımlı kılındı” sözünün, her şeyi Mesih'e bağımlı kılan Tanrı'yı içermediği açıktır. 28Her şey Oğul'a bağımlı kılınınca, Oğul da her şeyi kendisine bağımlı kılan Tanrı'ya bağımlı olacaktır. Öyle ki, Tanrı her şeyde her şey olsun.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

15:24 son Mesih’in ikinci gelişi ve beraberinde gerçekleşecek bütün olaylar.
15:25 Ayakları altına Kesin zaferi anlatan bir Eski Antlaşma tasviri ; bu ayet Mez.110:1’deki sözlere dayanır. O’nun egemenlik sürmesi gerekir Mesih’in tüm Tanrı karşıtı güçleri ortadan kaldırıp egemenliği Baba’ya teslim etme sürecinde egemenlik sürmesi gerekir. Kimileri ifadeyi Mesih’in kutsallarıyla (tüm imanlılarla) birlikte yeryüzünde bin yıl egemenlik süreceği anlamında kabul eder (krş. Yşa.2:2-4; Mik.4:1-5 ; Va.20:1-6). Kimileri de Mesih’in insanlık tarihinde ve Tanrı halkının yaşamında egemenlik sürmesi olarak yorumlar; bu görüşe göre egemenlik, şu anki çağ boyunca devam eden bir olgudur.
15:26 son düşman Ölüm (bkz. Mez.49:14; Yer.9:21 ve ilgili notlar). Ölümün son yıkımı (krş. 2Ti.Yer.1:9-10), Mesih’in ikinci gelişinde yaşanacak olayların doruk noktasıdır (bkz. Va.20:14; Va.21:4 ; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Ölüm, s. 1660).
15:27 her şeyi... ayakları altına Mez.8:6’yla ilgili bir ima (krş. İbr.2:5-8 ve ilgili notlar).
15:28 Bkz. Bilgi Kutusu: Üçlübirlik, s. 1433. Oğul da... Tanrı’ya bağımlı olacaktır Bunun anlamı şudur: Yönetimsel olarak İsa, her şeyi kendi gücüne bağımlı kıldıktan sonra her şeyi yönetimin başı olan Baba Tanrı’ya teslim edecek. Bu hiçbir şekilde Oğul’un özde Baba’dan aşağı olduğu anlamına gelmez. Üçlübirlik’i oluşturan Baba, Oğul ve Kutsal Ruh tanrısallıkta ve saygınlıkta eşittir. Burada söz edilen üstünlük işlevseldir (bkz. Yu.4:34; Yu.5:19; Yu.7:16 ve ilgili notlar). Baba, Üçlübirlik’te en üstündür; Oğul, Baba’nın isteğini yerine getirir; Ruh, Baba ve Oğul tarafından yaş am vermek, Tanrı’nın gerçeğini iletmek, verdiği kurtuluşu insanlara ulaştırmak ve Tanrı’nın isteğine itaat etmelerini sağlamak üzere gönderilmiştir. Öyle ki, Tanrı her şeyde her şey olsun “Bir”de “üç” ve “üç”te “bir” olan Tanrı, zamanın sonunda bütün her ş eyde en üstün ve egemen olacaktır (krş. 1Ko.3:21 ve ilgili not).
15:1-58 Pavlus bu mektubun başlarında Mesih’in çarmıhını ön plana çıkarmaktadır (1Ko.1:17-18,1Ko.1:23; 1Ko.2:2); mektubun sonlarına geldiğinde, Mesih’in dirilişi ile ilgili gerçeği uzun uzadıya işler.

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş