1. Korintliler 9:3-12

« 1. Korintliler 8 | 1. Korintliler 9 | 1. Korintliler 10 »
3Beni sorguya çekenlere karşı kendimi böyle savunurum. 4Yiyip içmeye hakkımız yok mu bizim? 5Öbür elçiler gibi, Rab'bin kardeşleri ve Kefas gibi, yanımızda imanlı bir eş gezdirmeye hakkımız yok mu? 6Geçimi için çalışması gereken yalnız Barnaba'yla ben miyim? 7Kim kendi parasıyla askerlik yapar? Kim bağ diker de ürününü yemez? Kim sürüyü güder de sütünden içmez?
8İnsansal açıdan mı söylüyorum bunları? Kutsal Yasa da aynı şeyleri söylemiyor mu? 9-10 Musa'nın Yasası'nda, “Harman döven öküzün ağzını bağlamayacaksın” diye yazılmıştır. Tanrı'nın kaygısı öküzler mi, yoksa bunu özellikle bizim için mi söylüyor? Kuşkusuz, bizim için yazılmıştır bu. Çünkü çift sürenin umutla sürmesi, harman dövenin de harmana ortak olma umuduyla dövmesi gerekir. 11 Aranıza ruhsal tohumlar ektiysek, sizden maddesel bir harman biçmemiz çok mu? 12Başkalarının sizden yardım almaya hakları varsa, bizim daha çok hakkımız yok mu? Ama biz bu hakkımızı kullanmadık. Mesih Müjdesi'nin yayılmasına engel olmayalım diye her şeye katlanıyoruz.
« 1. Korintliler 8 | 1. Korintliler 9 | 1. Korintliler 10 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

9:4 Yiyip içmeye hakkımız Tanrı adına hizmet eden Pavlus ve Barnaba, yemek masraflarını ve öbür ihtiyaçlarını imanlılar topluluğundan karşılama hakkına sahip olduklarını ifade ediyorlar (krş. 1Ko.9:6,1Ko.9:13-14).
9:5 yanımızda imanlı bir eş gezdirmeye Pavlus’un evlenmeye hakkı olduğunu belirtmesi onun evli olduğu anlamına gelmez (bkz. 1Ko.9:12; 1Ko.7:7 ve ilgili notlar). Petrus dâhil (bkz. Mar.1:30), diğer elçilerin eşleri vardı.
9:9-10 öküzler mi ? Yas.25:4’te Tanrı gerçekten sahipleri için emek veren öküzlerden söz eder (krş. Yun.4:11) ; bununla birlikte bu yasa (o bağlamda), Tanrı’nın, İsrail halkına ve imanlılara buyurduğu temel bir adalet ilkesini de öğretmektedir. Bu ilke, insanlar söz konusu olduğunda çok daha fazla ahlâksal ağırlık taşı r (bkz. 1Ti.5:18).
9:11 maddesel bir harman Yiyecek, kalacak yer ve parasal yardım (krş. Gal.6:6). Pavlus burada kiliseye hizmet edenlerin kilise tarafından desteklenmesi gerektiğini öne sürüyor (krş. Flp.4:10-19).
9:12 bu hakkımızı kullanmadık Pavlus’un 9. bölümde irdelediği konunun ana fikri. Pavlus, 8. bölümde savunduğu konuyu, 9. bölümde kişisel olarak örneklendirir. Kendisi, Müjde’ye olan adanmışlığından dolayı bazı bireysel haklarını kullanmaktan kaçınmıştır. İmanlılar da Pavlus’u örnek alarak, başkalarına olan sevgilerinden dolayı bazı haklarından vazgeçmeye hazır olmalıdırlar (bkz. Rom.14:15 ve ilgili not).

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş