Galatyalılar 3:6-29

« Galatyalılar 2 | Galatyalılar 3 | Galatyalılar 4 »
6 Örneğin, “İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı[a].” 7 Öyleyse şunu bilin ki, İbrahim'in gerçek oğulları iman edenlerdir. 8 Kutsal Yazı, Tanrı'nın öteki ulusları imanlarına göre aklayacağını önceden görerek İbrahim'e, “Bütün uluslar senin aracılığınla kutsanacak” müjdesini önceden verdi. 9Böylece iman edenler, iman etmiş olan İbrahim'le birlikte kutsanırlar.
10 Yasa'nın gereklerini yapmış olmaya güvenenlerin hepsi lanet altındadır. Çünkü şöyle yazılmıştır: “Yasa Kitabı'nda yazılı olan her şeyi sürekli yerine getirmeyen herkes lanetlidir.” 11 Tanrı katında hiç kimsenin Yasa'yla aklanmadığı açıktır. Çünkü “İmanla aklanan yaşayacaktır[b].” 12 Yasa imana dayalı değildir. Tersine, “Yasa'nın gereklerini yapan, onlar sayesinde yaşayacaktır.” 13-14 İbrahim'e sağlanan kutsama Mesih İsa aracılığıyla uluslara sağlansın ve bizler vaat edilen Ruh'u imanla alalım diye, Mesih bizim için lanetlenerek bizi Yasa'nın lanetinden kurtardı. Çünkü, “Ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir” diye yazılmıştır.
Kutsal Yasa ve Tanrı'nın Vaadi
15Kardeşler, insan yaşamından bir örnek vereyim. İnsanlar arasında yapılmış bile olsa, onaylanmış bir antlaşmayı kimse geçersiz saymaz, ona bir şey eklemez. 16 Vaatler İbrahim'e ve soyundan olana verildi. Tanrı birçok kişiden söz ediyormuş gibi, “Ve soyundan olanlara” demiyor; “Soyundan olana” demekle tek bir kişiden, yani Mesih'ten söz ediyor. 17 Şunu demek istiyorum: Dört yüz otuz yıl sonra gelen Yasa, Tanrı'nın önceden onayladığı antlaşmayı geçersiz kılmaz, vaadi ortadan kaldırmaz. 18 Çünkü miras Yasa'ya bağlıysa, artık vaade bağlı değildir. Ama Tanrı mirası İbrahim'e vaatle bağışlamıştır.
19Öyleyse Yasa'nın amacı neydi? Yasa suçları ortaya çıkarmak için antlaşmaya eklendi. Vaadi alan ve İbrahim'in soyundan olan Kişi[c] gelene dek yürürlükte kalacaktı. Melekler yoluyla, bir aracı eliyle düzenlendi. 20Aracı tek bir tarafa ait değildir; Tanrı ise birdir.
Kutsal Yasa'nın Amacı
21Öyleyse Kutsal Yasa Tanrı'nın vaatlerine aykırı mıdır? Kesinlikle hayır! Çünkü yaşam sağlayabilen bir yasa verilseydi, elbette insanlar yasayla aklanırdı. 22Oysa İsa Mesih'e olan imana[ç] dayanan vaat iman edenlere verilsin diye, Kutsal Yazı bütün dünyayı günahın tutsağı ilan ediyor.
23Bu iman gelmeden önce Yasa altında hapsedilmiştik, gelecek iman açıklanıncaya dek Yasa'nın tutuklusuyduk. 24Yani imanla aklanalım diye Mesih'in gelişine dek Yasa eğitmenimiz oldu. 25Ama iman gelmiş olduğundan, artık Yasa'nın denetiminde değiliz. 26Çünkü Mesih İsa'ya iman ettiğiniz için hepiniz Tanrı'nın oğullarısınız. 27Vaftizde Mesih'le birleşenlerinizin hepsi Mesih'i giyindi. 28Artık ne Yahudi ne Grek, ne köle ne özgür, ne erkek ne dişi ayrımı var. Hepiniz Mesih İsa'da birsiniz. 29 Eğer Mesih'e aitseniz, İbrahim'in soyundansınız, vaade göre de mirasçısınız.
« Galatyalılar 2 | Galatyalılar 3 | Galatyalılar 4 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

3:6 böylece aklanmış sayıldı Grekçe’den birebir çevirisi:“ve ona doğruluk sayıldı”.
3:7 İbrahim’in gerçek oğulları İbrahim, Yahudi soyunun bedensel ve ruhsal atasıydı (bkz. Yu.8:33,Yu.8:39,Yu.8:53; Elç.7:2-3 ; Rom.4:12). Bu ayette, bütün imanlılar İbrahim’in ruhsal çocukları olarak nitelendirilir (bkz. Rom.4:11-12’ye ait notlar). İmanlılardan, İbrahim’in soyu olarak da söz edilir (İbr.2:16).
3:9 iman etmiş olan İbrahim’le Bkz. konunun ayrıntıları için, Rom.4. bölüm; İbr.11:8-19.
3:10 İnsan ya kendi yaptıklarına güvenir ya da Tanrı’nın İsa Mesih’in aracılığıyla yaptıklarına. Kendi yaptıklarına güvenen kişi lanet altındadır ; çünkü Yasa’nın gereklerini tümüyle yerine getirebilen hiç kimse yoktur (İsa Mesih’ten başka). Tanrı’nın kutsaması bireysel çabayla kazanılamaz, Tanrı tarafından karşılıksız olarak sunulur. her şeyi Bkz. Yak.2:10.
3:11 İmanla aklanan yaşayacaktır Grekçesi’nden, “doğru kişi imanla yaşayacaktır” diye de çevrilebilir.
3:12 Bkz. Lev.18:5’e ait not.
3:10-14 Pavlus, Eski Antlaşma’dan alıntı yaparak Kutsal Yasa’nın “iyiliğe ödül, kötülüğe ceza” ilkesine dayalı bir sistem olup insanları aklamadığını, imanın ise aklanma sağladığını kanıtlar.
3:13-14 İbrahim’e sağlanan kutsama Bkz. Gal.1:8; Rom.4:1-5. vaat edilen Ruh’u Bkz. Hez.36:26; Hez.39:29; Yu.14:16-17; krş. Ef.1:13. Mesih... bizi... kurtardı Bkz. Gal.1:4-5; Ef.1:7-8 ve ilgili not. Ağaç Sözcüğün eski Grekçesi, idam cezası için kullanılan darağacı veya kazık anlamına gelir (krş. Est.2:23) ; burada ise çarmıhı ifade etmektedir (bkz. Yas.21:23; 1Pe.2:24).
3:15 Kardeşler Bkz. Gal.1:1-2 ve Rom.1:13’e ait not. İnsanlar arasında yapılmış... antlaşmayı Bu ifadenin Grekçesi ‘vasiyetname’ anlamındadır. Septuaginta’da genellikle Tanrı’nın kendi halkı ile yaptığı antlaşmayı belirtmek için kullanılmıştır (bkz. Mat.26:28; Luk.1:72; Elç.3:25; Elç.7:8; 2Ko.3:14; İbr.8:9). Bu yüzden Pavlus’un kullandığı benzetme, amacına uygundur.
3:16 Vaatler Bkz. Rom.4:13; Rom.9:3-4’e ait notlar.
3:17 Dört yüz otuz yıl Yar.15:1 3 ve Elç.7:6’da (bkz. ilgili notlar), İsrail halkının Mısır’da geçirdiği süre dört yüz yıl şeklinde yuvarlanarak aktarılmıştır (bkz. Çık.12:40-41).
3:19 suçları ortaya çıkarmak için Bkz. Rom.4:15; Rom.7:7-12 ve ilgili notlar. eklendi İbrahim’le yapılan ve tanrısal vaatlere dayanan antlaşma (Yar.12:2-3,Yar.12:7; Yar.15:18-2 1; Yar.17:4-8), Tanrı’nın İsrail halkı ile ilişkisinin temelidir. Sina Dağı’nda gerçekleşen antlaşma (Çık. 19-Say.10. bölümler), kutsanmanın ve lanetin hangi durumlarda söz konusu olacağını ve Tanrı’nın kurtarılmış halkının konumunu ve kimliğini aydınlatır, Tanrı ile halkının ilişkisini belirler. Yeremya, Tanrı’nın yeni antlaşma vaadini açıklarken (Yer.31:31-34) var olan antlaşmayı “eski antlaşma” olarak adlandırır (bkz. Bilgi Kutusu :Antlaşma, s. 25). İbrahim’in soyundan olan Kişi Grekçesi’nde bu tanımlama için sadece “vaadi alan tohum” anlamına gelen bir sözcük kullanılır ve bu da İsa Mesih’e işaret eder (Gal.3:16). Melekler yoluyla Bkz. Elç.7:38, 52-53 ve Elç.7:38’e ait not. aracı Musa (bkz. Gal.1:20’ye ait not).
3:20 Sina Dağı’nda yapılan antlaşma, Tanrı ve İsrail halkı arasında karşılıklı adanmışlığa dayalı bir antlaşmadır. Oysa Tanrı’nın İbrahim’e verdiği vaadin yükümlülüğü yalnızca Tanrı’ya aitti, yani İbrahim tarafından yapılması gereken bir eyleme bağlı değildi (krş. Yar.15:12-17 ve ilgili notlar ; bkz. Yas.6:4’e ait not ; Bilgi Kutusu:Antlaşma, s. 25).
3:21 Kutsal Yasa vaade aykırı değildir; çünkü günahı açığa çıkarmaya yarar ve vaadin sunduğu kurtuluşa olan ihtiyacı gösterir.
3:22 Mesih’e olan imana Grekçesi’nden “Mesih’in sadakatine” diye de çevrilebilir.
3:23 Bu iman Mesih’e olan iman ( Gal.3:22). Yasa altında hapsedilmiştik Kutsal Yasa günahı açığa çıkardığı ve buyruklarıyla günahı kışkırttığı için (bkz. Rom.7:5), günahın tutsağı olmak ile (Rom.3:22) Kutsal Yasa’nın tutsağı olmak hemen hemen aynı anlama gelir (bkz. Gal.1:19 ve ilgili not).
3:24 eğitmenimiz oldu Sözcük, özgür doğan bir erkek çocuğa geçici bir süre eşlik eden ve onu koruyup sıkı bir terbiyeyle eğiten hizmetkârı ifade eder (bkz. 1Ko.4:1 5; Rom.3:20). Kutsal Yasa geçici bir şekilde İsrail’i diğer uluslardan korumuştur.
3:26 İman edenler, Tanrı tarafından evlat edinilmiştir, dolayısıyla Tanrı’nın çocukları arasına (tüm hakları, ayrıcalıkları ve sorumlulukları ile birlikte) tam bir yetişkin ve mirasçı olarak dâhil olmuştur (Gal.4:1-7; Rom.8:14-17).
3:27 Vaftizde Mesih’le birleşenlerinizin Bkz. Makale: Vaftiz, s.1591. giyindi Bkz. Kol.3:9-10’a ait not; ayrıca bkz. Mez.109:29’a ait not.
3:28 Mesih’teki birlik her tür ayrımın (etnik, sosyal, cinsel, ekonomik, eğitim vs.) üstündedir (bkz. Rom.10:12; 1Ko.12:13; Ef.2:1 4-16).
3:29 Bkz. Rom.4. bölüm ve ilgili notlar.

Videolar

Galatyalılar Girişi

Genel Bakış: Pavlus bu mektubu Galatya'da (İç Anadolu) kurduğu kiliselere yazdı. Orada Müjde'ye inananların birçoğu Yahudi değildi. Galatya'ya gelen bazı Yahudiler, Yahudi olmayanların sünnet olmaları ve Kutsal Yasa'ya uymaları gerektiğini savunuyorlardı1. Elçilerin İşleri'nden2 anlaşılacağı gibi, ilk inanlı toplulukları için duyarlı bir konuydu bu. O yıllarda İncil henüz yazılmamıştır. İnananların sahip olduğu kaynaklar, İsa'nın öğretisinden ve sünneti öngören Eski Antlaşma'dan oluşuyordu. Pavlus'un en önemli görevlerinden biri de Eski Antlaşma'nın, İsa'nın öğretisi ışığında nasıl anlaşılması gerektiğini göstermekti.

Mektubun İçeriği: Pavlus, Galatya'daki durumu duyar duymaz kaleme sarılır. İnanlıların «değişik bir müjdeye» yönelmeleri onu şaşırtmıştır3. Yaydığı bildirinin tek geçerli Müjde olduğunu, bunu doğrudan doğruya İsa Mesih'ten aldığını söylüyor4. Yıllar sonra Yeruşalim'e gider ve bildirisini elçilere de sunar. Elçiler bunu onaylayarak Pavlus'un Müjde'yi Yahudi olmayanlara ulaştırmak için aldığı çağrıyı da kabul ederler5.

Sonra Pavlus Müjde'yi özetler: «İnsanın Kutsal Yasa'nın gereklerini yaparak değil, İsa Mesih'e iman ederek aklandığını biliyoruz... Çünkü hiç kimse Yasa'nın gereklerini yaparak aklanmaz» (2:16). Pavlus, Galatya'daki inanlılara şunu hatırlatıyor: Tanrı onlara Kutsal Ruh'u, Kutsal Yasa'ya uydukları için değil, iman ettikleri için verdi. İbrahim de imanıyla aklanmıştı. Şimdiyse, inanlılar Mesih'le birleşmişlerdir; hepsi O'nda birdirler. Bu nedenle aralarında ırk, cinsiyet ya da mevkiye dayanan ayrımlar son bulmuştur. Hepsi Tanrı'nın çocuklarıdır. Tanrı, Kutsal Yasa'ya bağlı yaşayanları, Yasa'nın bütün gereklerini yerine getirme tutsaklığından kurtarmak için Oğlu'nu gönderdi. Ama bu özgürlük benliğin tutkularına uymak için fırsat olmamalı6. Tersine, inanlılar Kutsal Ruh'un yönetiminde olmalı. Böylece Ruh'un meyvesi olan sevgi, sevinç, esenlik, sabır vb. niteliklere sahip olacaklardır.

Ana Hatlar:

1:1-2:10 Tek Müjde
2:11-4:7 Müjde'nin içeriği
4:8-5:12 Özgürlük ya da kölelik
5:13-26 Kutsal Ruh ya da benlik
6:1-18 Öğütler ve son sözler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 26

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş