1. Korintliler 15:20-34

« 1. Korintliler 14 | 1. Korintliler 15 | 1. Korintliler 16 »
20Oysa Mesih, ölmüş olanların ilk örneği olarak ölümden dirilmiştir. 21Ölüm bir insan aracılığıyla geldiğine göre, ölümden diriliş de bir insan aracılığıyla gelir. 22Herkes nasıl Adem'de ölüyorsa, herkes Mesih'te yaşama kavuşacak. 23Her biri sırası gelince dirilecek: İlk örnek olarak Mesih, sonra Mesih'in gelişinde Mesih'e ait olanlar. 24Bundan sonra Mesih her yönetimi, her hükümranlığı, her gücü ortadan kaldırıp egemenliği Baba Tanrı'ya teslim ettiği zaman son gelmiş olacak. 25 Çünkü Tanrı bütün düşmanlarını ayakları altına serinceye dek O'nun egemenlik sürmesi gerekir. 26Ortadan kaldırılacak son düşman ölümdür. 27 Çünkü, “Tanrı her şeyi Mesih'in ayakları altına sererek O'na bağımlı kıldı.” “Her şey O'na bağımlı kılındı” sözünün, her şeyi Mesih'e bağımlı kılan Tanrı'yı içermediği açıktır. 28Her şey Oğul'a bağımlı kılınınca, Oğul da her şeyi kendisine bağımlı kılan Tanrı'ya bağımlı olacaktır. Öyle ki, Tanrı her şeyde her şey olsun.
29Diriliş yoksa, ölüler için vaftiz edilenler ne olacak? Ölüler gerçekten dirilmeyecekse, insanlar neden ölüler için vaftiz ediliyorlar? 30Biz de neden her saat kendimizi tehlikeye atıyoruz? 31Kardeşler, sizinle ilgili olarak Rabbimiz Mesih İsa'da sahip olduğum övüncün hakkı için her gün ölüyorum. 32 Eğer insansal nedenlerle Efes'te canavarlarla dövüştümse, bunun bana yararı ne? Eğer ölüler dirilmeyecekse, “Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz.” 33Aldanmayın, “Kötü arkadaşlıklar iyi huyu bozar.” 34Uslanıp kendinize gelin, artık günah işlemeyin. Bazılarınız Tanrı'yı hiç tanımıyor. Utanasınız diye söylüyorum bunları.
« 1. Korintliler 14 | 1. Korintliler 15 | 1. Korintliler 16 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

15:20 Oysa Mesih... dirilmiştir Pavlus’un 1Ko.11:3-8’de verilen kanıta dayanarak çıkardığı kesin sonuç. ilk örneği Ürünlerin ilk demeti, bütün hasadın Tanrı’ya ait olduğunun işareti olarak O’na sunulurdu; bu aynı zamanda, Tanrı’nın hasadın devam edeceğine ilişkin vaadine duyulan güvenin bir işaretiydi (bkz. Çık.23:19; Lev.2:12). Dirilmiş olan Mesih de, gelişinden önce ve sonra yaş amış tüm Tanrı halkının (Çık.19:4-6; 1Pe.2:9) dirileceğinin güvencesidir (krş. 1 Se. 1Pe.4:13-18 ve ilgili notlar).
15:21 Ölüm bir insan aracılığıyla Adem (bkz. Yar.3:17-19; Rom.5:12 ; Bilgi Kutusu: Ölüm, s. 1660). ölümden diriliş de bir insan aracılığıyla İkinciAdem, yani “sonAdem” olan Mesih (1Ko.15:45; krş. Rom.5:12-21 ve ilgili not).
15:22 Adem’de ölüyorsa... Mesih’te yaşama kavuşacak Adem’in soyundan olan herkes ölümlüdür; ama Mesih’e imanla bağlananlar dirilişte ebedi yaşama kavuşacaktır (krş. Yu.5:25; Rom.5:17-18; 1 Se. Rom.4:16-17 ve ilgili not; Va.20:6).
15:23 Her biri sırası gelince Ölmüş olanların ilk örneği olarak Mesih dirildi ; Mesih’e iman edenler de O’nun ikinci gelişinde diriltilecektir (bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s. 1704).
15:24 son Mesih’in ikinci gelişi ve beraberinde gerçekleşecek bütün olaylar.
15:25 Ayakları altına Kesin zaferi anlatan bir Eski Antlaşma tasviri ; bu ayet Mez.110:1’deki sözlere dayanır. O’nun egemenlik sürmesi gerekir Mesih’in tüm Tanrı karşıtı güçleri ortadan kaldırıp egemenliği Baba’ya teslim etme sürecinde egemenlik sürmesi gerekir. Kimileri ifadeyi Mesih’in kutsallarıyla (tüm imanlılarla) birlikte yeryüzünde bin yıl egemenlik süreceği anlamında kabul eder (krş. Yşa.2:2-4; Mik.4:1-5 ; Va.20:1-6). Kimileri de Mesih’in insanlık tarihinde ve Tanrı halkının yaşamında egemenlik sürmesi olarak yorumlar; bu görüşe göre egemenlik, şu anki çağ boyunca devam eden bir olgudur.
15:26 son düşman Ölüm (bkz. Mez.49:14; Yer.9:21 ve ilgili notlar). Ölümün son yıkımı (krş. 2Ti.Yer.1:9-10), Mesih’in ikinci gelişinde yaşanacak olayların doruk noktasıdır (bkz. Va.20:14; Va.21:4 ; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Ölüm, s. 1660).
15:27 her şeyi... ayakları altına Mez.8:6’yla ilgili bir ima (krş. İbr.2:5-8 ve ilgili notlar).
15:28 Bkz. Bilgi Kutusu: Üçlübirlik, s. 1433. Oğul da... Tanrı’ya bağımlı olacaktır Bunun anlamı şudur: Yönetimsel olarak İsa, her şeyi kendi gücüne bağımlı kıldıktan sonra her şeyi yönetimin başı olan Baba Tanrı’ya teslim edecek. Bu hiçbir şekilde Oğul’un özde Baba’dan aşağı olduğu anlamına gelmez. Üçlübirlik’i oluşturan Baba, Oğul ve Kutsal Ruh tanrısallıkta ve saygınlıkta eşittir. Burada söz edilen üstünlük işlevseldir (bkz. Yu.4:34; Yu.5:19; Yu.7:16 ve ilgili notlar). Baba, Üçlübirlik’te en üstündür; Oğul, Baba’nın isteğini yerine getirir; Ruh, Baba ve Oğul tarafından yaş am vermek, Tanrı’nın gerçeğini iletmek, verdiği kurtuluşu insanlara ulaştırmak ve Tanrı’nın isteğine itaat etmelerini sağlamak üzere gönderilmiştir. Öyle ki, Tanrı her şeyde her şey olsun “Bir”de “üç” ve “üç”te “bir” olan Tanrı, zamanın sonunda bütün her ş eyde en üstün ve egemen olacaktır (krş. 1Ko.3:21 ve ilgili not).
15:29 ölüler için vaftiz edilenler Pavlus’un kullandığı ve açıklanması zor bu ifadeyle ilgili çeşitli yorumlar vardır, ancak mümkün olan en uygun açıklamalardan biri şudur: İmanlıların zulüm gördüğü bu dönemde, vaftiz olup Mesih imanlısı olduklarını açıkça belli etmiş olanların çoğu kısa sürede öldürülüyordu. Böylelikle yeni iman edip vaftiz olanlar, vaftiz edildikten hemen sonra öldürülen bu imanlıların yerine geçmiş oluyordu; dolayısıyla vaftiz olmak üzere suya giren her imanlı, bu ölüler için ya da ölülerin yerine vaftiz oluyorlardı. Buna göre, bölüm boyunca dirilişin gerçekliğini kanıtlamakla ilgili açıklamalar yapan Pavlus bu sözleriyle, “ölüler adına (yani ölenler yerine) vaftiz olmanın”, dirilişi onaylamak anlamına geldiğini söylemektedir.
15:30 neden her saat kendimizi tehlikeye atıyoruz ? Krş. 2Ko.11:23-29.
15:31 Pavlus, Korintliler’in iman etmeleriyle ve (kusurlarına rağmen) Rab’bin lütfu sayesinde olgunlaşmalarıyla övünmektedir (krş. 1 Se. 1Ko.2:20). her gün ölüyorum Krş. 2Ko.4:8-12; 2Ko.11:23-26.
15:32 Efes’te canavarlarla dövüştümse Pavlus Efes’teki karşı tlarından gördüğü tehdidi bu şekilde tanımlar (krş. Elç.19. bölüm). “Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz” Bkz. Yşa.22:13. Diriliş gerçek değilse geriye kalan tek yaşam felsefesi budur.
15:33 “Kötü arkadaşlıklar... bozar” Pavlus bu özdeyişi, Grek şair Menandros tarafından yazılan “Thais” adlı komediden alıntılamıştır. Kötü arkadaşlar, dirilişi inkâr eden ve doğru öğretiye sadık kalanların aklını çelen kişileri betimler (krş. Mez.1:1 ve ilgili not ; Özd.22:24-25).
15:34 günah Burada Pavlus’un kastettiği günah, ölülerin dirileceğini inkâr etmek ve Mesih’in dirilişinden kuşku duymaktır.
15:1-58 Pavlus bu mektubun başlarında Mesih’in çarmıhını ön plana çıkarmaktadır (1Ko.1:17-18,1Ko.1:23; 1Ko.2:2); mektubun sonlarına geldiğinde, Mesih’in dirilişi ile ilgili gerçeği uzun uzadıya işler.

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş