Levililer 27:1-25

27
Dilek Adaklarıyla İlgili Kurallar
1RAB Musa'ya şöyle dedi: 2“İsrail halkına de ki, ‘Eğer bir kimse RAB'be birini adamışsa senin biçeceğin değeri ödeyerek adağını yerine getirebilir. 3Bu değerler şöyle olacak: Yirmi yaşından altmış yaşına kadar erkekler için elli kutsal yerin şekeli[a] gümüş, 4kadınlar için otuz şekel[b]. 5Beş yaşından yirmi yaşına kadar erkekler için yirmi[c], kadınlar için on şekel[ç]. 6Bir aylıktan beş yaşına kadar oğlanlar için beş[d], kızlar için üç şekel[e] gümüş. 7Eğer altmış ya da daha yukarı yaşta iseler, erkekler için on beş[g], kadınlar için on şekel. 8Ancak adakta bulunan kişi belirtilen parayı ödeyemeyecek kadar yoksulsa, adadığı kişiyi kâhine götürecek; kâhin adakta bulunan kişinin ödeme gücüne göre ona değer biçecektir.
9“ ‘RAB'be sunulacak adak O'na sunu olarak sunulabilecek hayvanlardan biriyse, kabul edilecektir. O'na böyle sunulan her hayvan kutsaldır. 10Adakta bulunan kişi RAB'be sunacağı adağı değiştirmemeli. İyisinin yerine kötüsünü ya da kötüsünün yerine iyisini koymamalı. Eğer hayvanı değiştirirse, değiştirilen hayvanların ikisi de kutsal sayılacaktır. 11Eğer adak RAB'be sunulamayacak kirli sayılan hayvanlardan biriyse, kâhine götürülecektir. 12Hayvan iyi ya da kötü olsun, kâhin ona değer biçecek. Biçilen değer neyse o geçerli olacak. 13Ama sahibi hayvanı geri almak isterse, kâhinin biçtiği değerin üzerine beşte bir fazlasını katarak ödemelidir.
14“ ‘Bir kimse kutsal bir sunu olarak evini RAB'be adarsa, evin iyi ya da kötü olduğuna kâhin karar verecektir. Kâhinin biçtiği değer geçerli olacaktır. 15Eğer kişi adadığı evi geri almak isterse, kâhinin biçtiği değerin üzerine beşte bir fazlasını katarak ödeyecek, böylece ev kendisine kalacaktır.
16“ ‘Bir kimse ailesinden kalan tarlanın bir bölümünü RAB'be adamak isterse, tarlaya ekilecek tohum miktarına göre değer biçilecektir. Bir homer arpa[ğ] tohumu ekilebilecek tarlanın değeri elli şekel[h] gümüş olacaktır. 17Eğer tarlasını özgürlük yılından hemen sonra adarsa, bu fiyat geçerli olacaktır. 18Eğer özgürlük yılından daha sonra adarsa, kâhin bir sonraki özgürlük yılına kadar geçecek yılların sayısına göre tarlaya değer biçecektir. Tarlanın fiyatı daha düşük olacaktır. 19Kişi tarlasını geri almak isterse, tarlaya biçilen değerin üzerine beşte bir fazlasını katarak ödeyecek, böylece tarla kendisine kalacaktır. 20Ama tarlayı geri almadan başka birine satarsa, tarla geri alınamaz. 21Tarla özgürlük yılında serbest kaldığı zaman, RAB'be koşulsuz adanmış bir tarla gibi kutsal sayılacak ve kâhinlere ait olacaktır.
22“ ‘Bir kimse ailesinin mülkü olmayan, sonradan satın aldığı bir tarlayı RAB'be adarsa, 23kâhin özgürlük yılına kadar geçecek yıllara göre ona bir değer biçecektir. O gün kişi biçilen değer üzerinden ödeme yapacak ve para RAB'be ait olacak, kutsal sayılacaktır. 24Özgürlük yılında tarla ilk sahibine geri verilecektir. 25Değer biçilirken kutsal yerin şekeli[ı] esas alınacaktır. Bir şekel yirmi geradır.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

27:1-34 Bu son bölüm RAB’be adanan insanlar, hayvanlar, evler ve tarlalarla ilgilidir. Bu adaklar sunulmazsa, yerine genelde biçilen değerin üzerine beşte bir fazlası katılarak ödenebiliyordu. Bu tür adaklar, özel şükran ifadeleriydi (krş. 1Sa.1:28) ve gerekli sunulardan ayrı olarak verilirdi.
27:2 birini adamışsa Muhtemelen tapınağa hizmet edecek bir köle vermek anlamındadır, ancak daha büyük olasılıkla kişinin kendisini veya aile üyelerinden birini Tanrı’nın hizmetine sunmasıdır. Bu tür işler yalnızca Levililer’e ait olduğundan ötürü öbür oymaklardan olanlar için parasal değer ödenirdi (bkz. 1Sa.1:11 ve ilgili not).
27:3,25 kutsal yerin şekeli Bkz. Çık.30:13’e ait not.
27:9 kutsaldır Kurban edilmek üzere sunulan bir hayvan, başka bir hayvanla değiştirilemezdi (Lev.27:10). Malaki’nin günlerinde halk iyi hayvanları adadıktan sonra kötüleri seçip sunuyordu (bkz. Mal.1:13-14 ve ilgili notlar). Eğer murdar bir hayvan verilirse, beşte bir fazlası ödenerek geri alınabilirdi (Mal.27:11-13).
27:18 Bkz. Lev.25:15’e ait not.

Videolar

Levililer Girişi

Levililer Kitabı eski İsrail'deki tapınma düzeni ve bunu yöneten Levi oymağından gelen kâhinlerle ilgili kuralları içerir.

Kitap temel olarak Tanrı'nın kutsallığı ve İsrail halkının kutsal Tanrı'yla ilişkisini sürdürmek için nasıl yaşayıp tapınması gerektiği konusuna açıklık getirir. Kitabın en çok bilinen ayetlerinden biri, İsa'nın ikinci büyük buyruk olarak söylediği 19:18 ayetindeki "Komşunu kendin gibi seveceksin" sözleridir.

Ana Hatlar:

1:1-7:38 Sunu ve kurbanlarla ilgili yasalar
8:1-10:20 Harun'la oğullarının kâhin olarak atanması
11:1-15:33 Dinsel açıdan kirli ve temiz sayılmayla ilgili yasalar
16:1-34 Günahları Bağışlatma Günü
17:1-27:34 Kutsallık ve tapınmayla ilgili yasalar
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş