Levililer 11:1-6

11:1-15:33 Bu bölümlerde murdar olanla olmayan arasındaki ayrım anlatılır (bkz. Lev.11:2). Her bölümün sonunda o bölümü özetleyen ayetler bulunur (Lev.11:46-47; Lev.12:7; Lev.13:59; iki bölümün özeti, Lev.14:54-57; Lev.15:32-33). Ayetlerden, bu yasaların, ordugâhta (bkz. Lev.13:45-46’ya ait not) görünen Tanrı’nın kutsallığını simgesel bir şekilde korumak amacını taşıdığı anlaşılıyor. Murdarlıkla ilgili yasaların her birinin tam olarak ne amaçla verildiği tartışılan bir konudur. Nedenler arasında, bedensel temizlik; İsrailliler’in putperestliği çağrıştıran uygulamalardan uzaklaşması; kirliliğin günahı, hastalığı ve ölümü simgelemesi; bu yasaklar yoluyla bazı ahlâk kurallarının öğretilmesi bulunur. Murdar kişi, ordugâhtan ve dolayısıyla Tanrı’dan uzak tutulur ve belirli bir süre Buluşma Çadırı’na yaklaşıp ibadete katılmasına izin verilmezdi ; bu kişi yıkanma ve kurban sunma yoluyla arınırdı (bkz. 13-15. bölümler).

11:1-47 Bu bölüm, Yas.14:3-21’de açıklanan yasaya benzerdir, ancak daha kapsamlıdır. Temiz ve murdar yiyecekler arasındaki bu ayrım yeni bir uygulama değildi ; Nuh’un zamanında bile vardı (Yar.7:2). O çağda başka uluslarda bu yasaların benzeri görülmez.

11:6 Tavşan, çiğneme hareketlerinden ötürü yaygın olarak geviş getirenler sınıfına dâhil edilirdi.