1. Krallar 15:16-22

16Asa'yla İsrail Kralı Baaşa arasındaki savaş yaşamları boyunca sürüp gitti. 17İsrail Kralı Baaşa Yahuda'ya saldırmaya hazırlanıyordu. Yahuda Kralı Asa'nın topraklarına giriş çıkışı engellemek amacıyla, Rama Kenti'ni güçlendirmeye başladı.
18Bunun üzerine Asa, Şam'da oturan Hezyon oğlu Tavrimmon oğlu Aram Kralı Ben-Hadat'a, RAB'bin Tapınağı'nın ve sarayın hazinelerindeki bütün altın ve gümüşü görevlileri aracılığıyla şu haberle birlikte gönderdi: 19“Babamla baban arasında olduğu gibi seninle benim aramızda da bir antlaşma olsun. Sana armağan olarak gönderdiğim bu altınlara, gümüşlere karşılık, sen de İsrail Kralı Baaşa ile yaptığın antlaşmayı boz, topraklarımdan askerlerini çeksin.”
20Kral Asa'nın önerisini kabul eden Ben-Hadat, komutanlarını İsrail kentlerinin üzerine gönderdi. İyon'u, Dan'ı, Avel-Beytmaaka'yı ve bütün Naftali bölgesiyle birlikte Kinrot'u ele geçirdi. 21Baaşa bunu duyunca Rama'nın yapımını durdurup Tirsa'ya çekildi. 22Kral Asa istisnasız bütün Yahudalılar'ı kapsayan bir çağrı yaptı. Baaşa'nın Rama'nın yapımında kullandığı taşlarla keresteleri alıp götürdüler. Kral Asa bunlarla Benyamin bölgesindeki Geva ve Mispa kentlerini onardı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.
15:17 Rama Kenti’ni güçlendirmeye Beytel’in güneyinde ve Yeruşalim’in 8 km kadar kuzeyinde bulunan stratejik öneme sahip Rama Kenti’nin yer aldığı bölgeyi Yahuda Kralı Aviyam, İsrail Kralı Yarovam’la girdiği savaşta ele geçirmişti (bkz. 1Kr.15:7’ ye ait not; ayrıca bkz. 2Ta.13:19). Daha sonra, iki krallık arasında süren savaşlardan birinde İsrail Kralı Baaşa’nın kenti geri aldığı anlaşılmaktadır.
15:19 Babamla baban arasında olduğu gibi... antlaşma Asa’nın bu fikri iyi bir siyasal karar gibi görünse de, Peygamber Hanani tarafından, ahmakça bir hareket ve RAB’bin güvenini yadsıma olarak tanımlanıp kınandı (bkz. 2Ta.16:7-10) ; Tanrı’nın krallığını benimseyen bir kral düşmanlarından asla korkmamalıydı, Tanrı’nın himayesine güvenmeliydi (bkz. 1Sa.17:11’e ait not). Çok sonraları Yahuda KralıAhaz daAsa’nın bu kötü fikrini benimseyecekti (bkz. 2Kr.16:5-9; Yşa.7. bölüm).
15:20 Naftali bölgesiyle Ben-Hadat’ın Naftali’de ele geçirdiği kentler, Şam’dan batıda Sur’a, güneybatıda Yizreel Ovası içinden kıyı şeridine ve oradan Mısır’a uzanan ana ticaret yolları bu bölgeden geçtiği için stratejik öneme sahipti. Bölge, daha sonra Asur Kralı III. Tiglat-Pileser tarafından ele geçirilecektir (2Kr.15:29).
15:22 Geva ve Mispa Asa, iki sınır kenti kalelerle güçlendirerek Baaşa’nın güneye doğru ilerlemesinin önünü kesmek istiyordu. Giva, Rama’nın doğusunda, Mispa ise güneybatısındaydı.

Videolar

1. Krallar Girişi

İsrail'de Samuel kitaplarıyla başlayan krallığın tarihine 1.Krallar Kitabı'nda devam edilir. Kitabı üç bölüme ayırabiliriz:

1. Süleyman'ın İsrail Kralı olması, babası Davut'un ölümü.
2. Süleyman'ın krallığı ve yaptığı işler, özellikle Yeruşalim'de yaptırdığı tapınak.
3. Krallığın kuzey (İsrail) ve güney (Yahuda) krallığı olarak ikiye bölünmesi ve İ.Ö. 9. yüzyılın ortalarına kadar krallıkları yöneten kralların tarihi.

1.ve 2.Krallar kitaplarında her kral Tanrı'ya bağlı olup olmamasına göre değerlendiriliyor, ulusal başarı bu bağlılığa dayanıyor, putperestlikle sadakatsizlik felaketin öncüsü olarak görülüyor. Kuzey kralları zorluklar karşısında Tanrı'ya bağlı kalmayıp başarısız olurken, güney kralları yer yer daha başarılı olur.

Kitaplardaki önemli olaylardan biri Rab'bin yürekli peygamberlerinin halkı putlara tapmamaları ve Tanrı'ya itaatsizlik etmemeleri için uyarmalarıdır. Özellikle İlyas'ın, Baal'ın peygamberleriyle yaptığı savaşımın öyküsü büyük önem taşır (18. bölüm).

1. ve 2. Krallar kitapları Septuaginta'da 3. ve 4. Krallar diye bilinir.

Ana Hatlar:

1:1-2:12 Davut'un krallığının sonu
2:13-46 Süleyman'ın kral olması
3:1-11:43 Süleyman'ın krallığı
a. 3:1-4:34 Krallığın ilk yılları
b. 5:1-8:66 Tapınağın yapımı
c. 9:1-11:43 Krallığın son yılları
12:1-22:53 Bölünen krallıklar
a. 12:1-14:20 Kuzeydeki oymakların ayaklanması
b. 14:21-16:34 Yahuda ve İsrail krallıkları
c. 17:1-19:21 Peygamber İlyas
ç. 20:1-22:40 İsrail Kralı Ahav
d. 22:41-53 Yahuda Kralı Yehoşafat'la İsrail Kralı Ahazya
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş