1. Krallar 4

4
Süleyman'ın Görevlileri
1Süleyman bütün İsrail'in kralıydı. 2Görevlileri ise şunlardı:
Kâhin: Sadok oğlu Azarya. 3Yazmanlar: Şişa'nın oğulları Elihoref ve Ahiya. Devlet tarihçisi: Ahilut oğlu Yehoşafat. 4Ordu komutanı: Yehoyada oğlu Benaya. Kâhinler: Sadok ve Aviyatar. 5Baş vali: Natan oğlu Azarya. Kralın özel danışmanı: Natan oğlu Kâhin Zavut. 6Saray sorumlusu: Ahişar. Angaryacıların başı: Avda oğlu Adoniram.
7Süleyman'ın İsrail'de on iki bölge valisi vardı. Bunlar kralın ve sarayın yiyecek içecek gereksinimini karşılardı. Her vali yılda bir ay bu gereksinimleri karşılamakla yükümlüydü.
8Bu valiler şunlardı: Efrayim'in dağlık bölgesinde Ben-Hur; 9Makaz, Şaalvim, Beytşemeş ve Elon-Beythanan bölgelerinde Ben-Deker; 10Arubbot, Soko ve bütün Hefer bölgesinde Ben-Heset; 11Nafat-Dor bölgesinde Süleyman'ın kızı Tafat'la evli olan Ben-Avinadav; 12Taanak, Megiddo, Yizreel'in altında Saretan'ın yanındaki bütün Beytşean ve Beytşean'dan Avel-Mehola ve Yokmoam'ın ötelerine kadar uzanan bölgede Ahilut oğlu Baana; 13Ramot-Gilat, Gilat'ta Manaşşe oğlu Yair'in yerleşim birimleri ve Başan'daki Argov yöresinde surlar ve tunç sürgülerle güçlendirilmiş altmış büyük kentin başında Ben-Gever; 14Mahanayim bölgesinde İddo oğlu Ahinadav; 15Naftali bölgesinde Süleyman'ın kızı Basemat'la evlenen Ahimaas; 16Aşer ve Bealot bölgelerinde Huşay oğlu Baana; 17İssakar bölgesinde Paruah oğlu Yehoşafat; 18Benyamin bölgesinde Ela oğlu Şimi; 19Gilat bölgesinde, yani Amorlular'ın Kralı Sihon'la Başan Kralı Og'un eski topraklarında Uri oğlu Gever. Ayrıca Yahuda bölgesinin[a] tek valisi vardı.
Süleyman'ın Bir Günlük Gereksinimleri
20Yahuda ve İsrail halkı kıyıların kumu kadar kalabalıktı. Herkes yiyip içip sevinç içinde yaşıyordu. 21 Süleyman, Fırat Irmağı'ndan Filist'e, oradan Mısır sınırına kadar bütün ülkelere egemendi. Bu ülkeler Süleyman'ın yaşamı boyunca ona haraç ödeyip hizmet ettiler.
22Süleyman'ın sarayının bir günlük yiyecek gereksinimi şunlardı: Otuz kor[b] ince, altmış kor[c] kepekli un; 23onu ahırda, yirmisi çayırda yetiştirilmiş sığır ve yüz koyun; ayrıca geyikler, ceylanlar, karacalar ve semiz kuşlar. 24Tifsah'tan Gazze'ye kadar, Fırat Irmağı'nın batısındaki bütün krallıkları Süleyman yönetiyordu. Her tarafta barış vardı. 25Dan'dan Beer-Şeva'ya kadar Yahuda ve İsrail halkının her bireyi Süleyman'ın yaşamı boyunca kendi asması ve incir ağacı altında güvenlik içinde yaşadı.
26 Süleyman'ın savaş arabalarının atları için dört bin[ç] ahırı ve on iki bin atlısı vardı.
27Bölge valilerinin her biri kendine düşen bir ay boyunca, Kral Süleyman'a ve sofrasına oturan herkese yiyecek sağlar, hiçbir şeyi eksik etmezdi. 28Her vali kendisine verilen buyruk uyarınca, savaş arabalarının atlarıyla öbür atlar için belirli bir yere arpa ve saman getirirdi.
Süleyman'ın Eşsiz Bilgeliği
29Tanrı, Süleyman'a bilgelik, derin bir sezgi, kıyılardaki kum kadar anlayış verdi. 30Süleyman'ın bilgeliği, bütün doğuluların ve Mısırlılar'ın bilgeliğinden daha üstündü. 31 O, Ezrahlı Etan, Mahol'un oğulları Heman, Kalkol ve Darda dahil herkesten daha bilgeydi. Ünü çevredeki bütün uluslara yayılmıştı. 32 Üç bin özdeyişi ve bin beş ezgisi vardı. 33Lübnan sedir ağacından duvarlarda biten mercanköşkotuna kadar bütün ağaçlardan söz ettiği gibi, hayvanlar, kuşlar, sürüngenler ve balıklardan da söz edebiliyordu. 34Süleyman'ın bilgeliğini duyan dünyanın bütün kralları ona adamlarını gönderirdi. Bütün uluslardan insanlar gelir, Süleyman'ın bilgece sözlerini dinlerdi.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

4:4 Benaya Yoav’ın yerine ordu komutanı olan kişi (bkz. 1Kr.2:35; 2Sa.8:18). Sadok ve Aviyatar Sadok’un yerine torunu Azarya geçmiş (1Kr.4:2; 1Sa.2:35; 2Sa.8:17), Aviyatar da Süleyman tahta geçtikten bir süre sonra sürülmüştü (2Sa.2:27,2Sa.2:35). Sadok, görevden alındığı halde (tıpkı Yeni Antlaşma dönemindeki Hanan gibi, bkz. Luk.3:2 ve ilgili not) kâhin olarak anılmaya devam etti.
4:6 Saray sorumlusu Sarayın genel idaresinden sorumlu kâhya (bkz. 1Kr.16 :9; 1Kr.18:3; 2Kr.18 :18,37; 1Kr.19:2). Adoniram Sadece Süleyman’a değil, ondan önce Davut’a (2Sa.20:24) ve ondan sonra da Rehavam’a hizmet etmiştir (1Kr.12:18).
4:7 Bazı bölgelerin tarımdaki verimliliği düşük olunca, Süleyman bölge sınırlarını her bölge eşit miktarda ürün verecek şekilde yeniden düzenledi. Ancak Süleyman’ın bu idari kararı, geleneksel oymak sınırlarını ihlal etmiş olacak ve geçmişte kalan oymak milliyetçiliğini hareketlendirerek sonuçta krallığı bölünmeye sürükleyecektir.
4:11 Ben-Avinadav “Ben” İbranice’de oğul anlamına geldiğine göre, büyük ihtimalle Süleyman’ın amcası Avinadav’ın ilk oğludur (bkz. 1Sa.16:8; 1Sa.17:13).
4:19 Yahuda bölgesinin Septuaginta’da bu şekilde geçerken, Masoretik metinde “ülkenin” diye geçer.
4:21 Fırat Irmağı’ndan... kadar Süleyman’ın krallığının sınırları, hemen hemen İbrahim’e vaat edilen genişliğe ulaşmıştı (bkz. Yar.15:15-18; 2Sa.8:3’e ait not). haraç ödeyip hizmet ettiler Davut’un boyunduruk altına almış olduğu halklar artık Süleyman’a bağlıydı (krş. Mez.2:1-3’e ait not; bkz. Hak.3:15’e ait not).
4:22 Süleyman’ın sarayının Buna Süleyman’ın tüm aile üyeleri, saray hizmetkârları ve görevlileri ile onların aileleri dâhildir.
4:24 Tifsah’tan Fırat Irmağı’nın batı yakasında bir kent. Gazze’ye Filistliler’in Akdeniz’e kıyısı bulunan en güneydeki kenti.
4:26 dört bin Septuaginta’da bu şekilde geçerken, Masoretik metinde “kırk bin” diye geçer. 1Kr.10:26’ da ve 2Ta.1:14’te Süleyman’ın bin dört yüz savaş arabası olduğundan söz edilir. Bu durumda Süleyman, her savaş arabası için ikişer atın yanı sıra bin iki yüz adet yedek at için ahır yaptırmış olmalıdır. İÖ 853 (Süleyman’dan yaklaşık yüz yıl sonra) Karkar Savaşı’na ilişkinAsurlular’a ait bir kayıtta, savaşa Şam’dan bin iki yüz, Hamat’tan yedi yüz ve İsrail’den (kuzeydeki krallıktan) iki bin savaş arabasının katıldığı belirtilir.
4:30 bütün doğuluların Mezopotamya (bkz. Yar.29:1) ve Arap (bkz. Yer.49:28; Hez.25:4,Hez.25:10) halkları. Mısırlılar’ın bilgeliğinden Ptahhotep (yaklaşık İÖ 2450) ve Amenemop’un (bkz. Özdeyişler: Giriş) özdeyişleri gibi eserlerden söz ediliyor.
4:33 hayvanlar, kuşlar, sürüngenler ve balıklardan Bkz. Özd.6:6-8; Özd.26:2-3,Özd.26:11; Özd.27:8; 28 :1,15.

Videolar

1. Krallar Girişi

İsrail'de Samuel kitaplarıyla başlayan krallığın tarihine 1.Krallar Kitabı'nda devam edilir. Kitabı üç bölüme ayırabiliriz:

1. Süleyman'ın İsrail Kralı olması, babası Davut'un ölümü.
2. Süleyman'ın krallığı ve yaptığı işler, özellikle Yeruşalim'de yaptırdığı tapınak.
3. Krallığın kuzey (İsrail) ve güney (Yahuda) krallığı olarak ikiye bölünmesi ve İ.Ö. 9. yüzyılın ortalarına kadar krallıkları yöneten kralların tarihi.

1.ve 2.Krallar kitaplarında her kral Tanrı'ya bağlı olup olmamasına göre değerlendiriliyor, ulusal başarı bu bağlılığa dayanıyor, putperestlikle sadakatsizlik felaketin öncüsü olarak görülüyor. Kuzey kralları zorluklar karşısında Tanrı'ya bağlı kalmayıp başarısız olurken, güney kralları yer yer daha başarılı olur.

Kitaplardaki önemli olaylardan biri Rab'bin yürekli peygamberlerinin halkı putlara tapmamaları ve Tanrı'ya itaatsizlik etmemeleri için uyarmalarıdır. Özellikle İlyas'ın, Baal'ın peygamberleriyle yaptığı savaşımın öyküsü büyük önem taşır (18. bölüm).

1. ve 2. Krallar kitapları Septuaginta'da 3. ve 4. Krallar diye bilinir.

Ana Hatlar:

1:1-2:12 Davut'un krallığının sonu
2:13-46 Süleyman'ın kral olması
3:1-11:43 Süleyman'ın krallığı
a. 3:1-4:34 Krallığın ilk yılları
b. 5:1-8:66 Tapınağın yapımı
c. 9:1-11:43 Krallığın son yılları
12:1-22:53 Bölünen krallıklar
a. 12:1-14:20 Kuzeydeki oymakların ayaklanması
b. 14:21-16:34 Yahuda ve İsrail krallıkları
c. 17:1-19:21 Peygamber İlyas
ç. 20:1-22:40 İsrail Kralı Ahav
d. 22:41-53 Yahuda Kralı Yehoşafat'la İsrail Kralı Ahazya
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş