1. Krallar 16:29-34

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

16:29 yirmi iki yıl İÖ 874-853.

16:30 Krallar kitaplarının yaklaşık üçte birinde,Ahav ve oğulları Ahazya ile Yoram’ın toplam otuz dört yıl süren krallıklarından söz edilir. Bu dönemde, Tanrı’nın Egemenliği’nden yana olanlar (İlyas ve Elişa peygamberler bunların temsilcileriydi) ile Şeytan’ın egemenliğinden yana olanlar (putperestler) arasındaki çatışma şiddetlenmiştir.

16:31 Etbaal’ın kızı İzebel’le evlendi Birinci yüzyılda yaşamış Yahudi tarihçi Josefus, Etbaal’ın, Sur ve Sayda’yı otuz iki yıl yönetmiş bir kâhin kral olduğunu belirtir. Omri’nin Etbaal’la yaptığı ittifak (bkz. 1Kr.16:31-33; 2Kr.11. bölüm), Omri’nin oğluAhav’ın, Etbaal’ın kızı İzebel’le evlenmesi sonucu sağlamlaşmış olur (ayrıca bkz. 2Kr.8:18’e ait not). Omri bu ittifakı, krallığının ilk yıllarında Tivni’ye karşı verdiği mücadelede destek almak amacıyla kurmuş olmalıdır.

16:34 Eriha Kenti’ni yeniden inşa etti Hiel, Ahav’ın krallığı sırasında, Yeşu’nun fethinin ardından enkaz haline gelen Eriha’nın surlarını ve kapılarını onararak kenti güçlendirir. Ancak bunu yapmakla Tanrı’nın, Kenan topraklarını İsrailliler’e armağan olarak sunduğunu hatırlatmak üzere buranın enkaz olarak kalmasına yönelik isteğine karşı gelmiş olur ve Yeşu’nun bildirdiği lanete uğrar (Yşu.6:26).