Levililer 11:42-47

11:1-15:33 Bu bölümlerde murdar olanla olmayan arasındaki ayrım anlatılır (bkz. Lev.11:2). Her bölümün sonunda o bölümü özetleyen ayetler bulunur (Lev.11:46-47; Lev.12:7; Lev.13:59; iki bölümün özeti, Lev.14:54-57; Lev.15:32-33). Ayetlerden, bu yasaların, ordugâhta (bkz. Lev.13:45-46’ya ait not) görünen Tanrı’nın kutsallığını simgesel bir şekilde korumak amacını taşıdığı anlaşılıyor. Murdarlıkla ilgili yasaların her birinin tam olarak ne amaçla verildiği tartışılan bir konudur. Nedenler arasında, bedensel temizlik; İsrailliler’in putperestliği çağrıştıran uygulamalardan uzaklaşması; kirliliğin günahı, hastalığı ve ölümü simgelemesi; bu yasaklar yoluyla bazı ahlâk kurallarının öğretilmesi bulunur. Murdar kişi, ordugâhtan ve dolayısıyla Tanrı’dan uzak tutulur ve belirli bir süre Buluşma Çadırı’na yaklaşıp ibadete katılmasına izin verilmezdi ; bu kişi yıkanma ve kurban sunma yoluyla arınırdı (bkz. 13-15. bölümler).

11:1-47 Bu bölüm, Yas.14:3-21’de açıklanan yasaya benzerdir, ancak daha kapsamlıdır. Temiz ve murdar yiyecekler arasındaki bu ayrım yeni bir uygulama değildi ; Nuh’un zamanında bile vardı (Yar.7:2). O çağda başka uluslarda bu yasaların benzeri görülmez.

11:44 kendinizi kutsayın... kutsal olun Bkz. 1Pe.1:16 ve ilgili not; ayrıca bkz. Levililer: Giriş. Levililer Kitabı’nın ana teması olan kutsallık, Kutsal Kitap’ın başka hiçbir yerinde bu denli detaylı işlenmez (bkz. örn. 1Pe.11:45; 1Pe.19:2; 1Pe.20:7,1Pe.20:26; 1Pe.21:8,1Pe.21:15; 1Pe.22:9,1Pe.22:16,1Pe.22:32). Tanrı’nın halkı, yaşamlarının her alanında kutsallıklarını yansıtmalı, yani Tanrı’nın adına ve yaptıklarına yaraşır şekilde (1Pe.11:45) kendilerini O’na tamamen adamalıdır (krş. Mat.5:48; bkz. Rom.12:1). ben kutsalım Tanrı’nın kutsallığı, O’nun öz yapısından kaynaklanır; Tanrı hem tüm yaratılışın önünde titrediği, eşsiz, gizemli ve sınırsız gücüyle görkemlidir, hem de tüm erdemlerin ve adaletin kaynağı ve yegâne sahibidir (bkz. Yşa.6:3-5).

11:45 Mısır’dan çıkaran Tanrı’nın İsrailliler’le yaptığı antlaşma, onları kurtarmasına dayanır (bkz. Lev.19:36; Lev.22:33; Lev.23:43; Lev.25:38,Lev.25:42,Lev.25:55; Lev.26:13, 45).