Notlar
1:1-3 Mesih İsa’nın elçisi Bkz. Mar.6:30; İbr.3:1’e ait notlar. Pavlus bu unvanı (Filipililer, 1. ve 2. Selanikliler, Filimon hariç) bütün mektuplarında kullanır. Mesih’in elçisi olarak Pavlus’un yetkisi, Korint’te olduğu gibi, başka yerlerde de sorgulanmıştır (bkz. 2Ko.11. bölüm); bu yüzden Pavlus, mektubuna “Tanrı’nın isteğiyle” ifadesini ekleyerek yetkisinin kaynağını ve kesinliğini gösterir (bkz. 15:9-11; Elç.9:1-16; 13:2; 22:6-21; 26:12-18). Pavlus Bkz. Rom.1:1’e ait not. Sostenis Korint’te Grekler tarafından saldırıya uğramış olan havra yöneticisi (Elç. 18:17); ya Pavlus’un (Elç.18:18) ya da Apollos’un Korint’teki hizmeti sırasında Hıristiyan olmuştur (Elç.19:1-2). Tanrı’nın... kilisesine Bu ifade, yalnızca Pavlus tarafından ve sadece Elç. 20:28’de, burada ve 2Ko.1:1’de kullanılmıştır. Eski Antlaşma’daki “RAB’bin topluluğu” ifadesine benzer (Yas. 23:1; bkz. Say. 16:3; 20:4; 1 Ta. 28:8). Mesih İsa’da kutsal kılınmış “Mesih’le özdeşleşerek Tanrı’ya ve Tanrı’nın hizmetine adanmış” anlamında. İsa’nın kendisi kutsal olduğundan dolayı (bkz. Yu. 17:19 ve ilgili not; ayrıca bkz. 17:17) O’na adananlar da kutsal kılınmış (yani Tanrı’ya hizmet için ayrılmış) olur ve kendilerinden yaşamlarını kutsallık içinde sürdürmeleri beklenir (bkz. Çık.3:5; 19:6; Lev.11:44 ve ilgili not; Rom.6:22 ve ilgili not). her yerde Bkz. 1Se.1:8’e ait not. lütuf ve esenlik Bkz. Rom. 1:7 ve ilgili not.
1:4 şükrediyorum Bkz. Rom. 1:8 ve ilgili not.
1:5-6 pekiştiği Kurtuluş müjdesinin etkileri Korintliler’in değişen yaşamlarında görülüyordu. söz ve bilgi Kutsal Ruh’un armağanları (bkz. 12:8-10 ve ilgili notlar ; ayrıca bkz. 2Ko.8:7).
1:7 hiçbir ruhsal armağandan 12-14. bölümlerdeki ruhsal armağanlardan söz edilmektedir. Ruhsal armağan, kilisenin ihtiyaçlarını karşılamak için Kutsal Ruh tarafından Tanrı’nın lütfuyla verilen yetenektir (bkz. 12:7-11; 14:3,12,17).
1:8 Rab İsa Mesih kendi gününde... sonuna Mesih’in ikinci gelişiyle ş u anki dünya düzeni sona erecek (bkz. Flp. 1:6 ve ilgili not).
1:9 Tanrı... güvenilirdir Verdiği sözü tutacaktır (1:8; bkz. 1Se. 5:24 ve ilgili not).
1:10 Kardeşler Bkz. Rom.1:13’e ait not.
1:11 çekişmeler Bkz. çekişmelerin sebepleri hakkında, Gal.5:19-21; Yak. 4:1-2.
1:12 Apollos Korint’te verimli bir hizmet yürütüyordu (Elç. 18:24-28; 19:1-2). Kefas Petrus adınınAramice şekli. Korint’te Kefas’ı izleyenler büyük olasılıkla Yahudi kökenli Hıristiyanlar’dı (bkz. Yu.1:42’ye ait not).
1:13 Mesih bölündü mü ? Bkz. 12:12-13 ve ilgili notlar.
1:14-15 Krispus’la Elç.18:8’de adı geçen havra yöneticisi. Gayus’tan Büyük olasılıkla Rom.16:23-24’te sözü edilen kişi.
1:16 İstefanas’ın ev halkını Bkz. 16:15-16 ve ilgili not. ev halkını Ev halkının vaftiz edildiği öbür örnekler, Kornelius’un (Elç.10:24,48), Lidya’nın (Elç. 16:15) ve Filipi’deki zindancının aileleridir (Elç. 16:33-34). “Ev halkı”, aile üyelerini, hizmetkârları ve evde yaşayan başkalarını da içerebilir (krş. Yar. 17:12-13,23).
1:17 vaftiz etmeye değil Pavlus vaftizi küçümsememektedir ; aksine, Tanrı’nın kendisine verdiği görevin öncelikli olarak kurtuluş müjdesini duyurmak olduğunu belirtmektedir. Nitekim İncil’de İsa’nın da (Yu. 4:1-3), Petrus’un da (Elç. 10:48) birini vaftiz ettiğinden söz edilmez. ölümü boşa gitmesin diye Kurtuluş müjdesini duyanlar için. Müjdenin içeriği böyle konuşanlardan etkilenmeyecekti. bilgece sözlere Hatipler, Yahudi din öğretmenleri ve Grek filozoflar tarafından geliştirilen söz söyleme sanatıyla ikna tekniğini kullanırlardı; ancak Pavlus kurtuluş müjdesini duyururken böyle bir tekniği kullanmaktan kaçındı.
1:20 bilge kişi Burada, ‘Yahudi olmayan düşünürler’ anlamında kullanılmıştır. Din bilgini Bkz. Mat.2:4. bu çağın hünerli tartışmacısı Muhtemelen uzun ve karmaşık tartışmalara giren Grek bilgicilik (sofizm) akımının temsilcilerinden söz edilmektedir. Tanrı... göstermedi mi ? Bütün felsefi ve ideolojik sistemler anlamsızlıkla sonuçlanır, çünkü Tanrı’yı ve O’nun vahyini temel almazlar.
1:21 bilgeliğiyle... saçma Tanrı, dünyasal bilgelik aracılığıyla tanınamaz (krş. Luk.10:21). Saçma sayılan bildiriyle Yahudiler’in ve Grekler’in saçma bulduğu şey, bildirinin iletiliş biçimi değildi, içeriğiydi (Mesih’in çarmıha gerilmesi ve dirilişi).
1:22 Yahudiler doğaüstü belirtiler ister Kurtuluşları için güvenecekleri kişinin ilahi güce sahip olmasını bekliyorlardı (bkz. Mat.12:38; 16:1,4; Yu. 2:18; 6:30). Grekler’se bilgelik arar Grekler, özellikle insanlığın acılarını dindirecek olan dünyasal çözümlere yönelik sezgiyi her şeyden üstün görüyorlardı.
1:23 Çarmıha gerilmiş Mesih’i Bkz. 2:2. Yahudiler bunu yüzkarası Onlar çarmıha gerilen değil, siyasal zaferler kazanacak Mesih’i bekliyorlardı (bkz. Elç. 1:6 ve ilgili not). öteki uluslar da saçmalık Grekler ve Romalılar saygın ve onurlu birinin çarmıha gerilemeyeceğini düşünüyorlardı ; onlara göre çarmıha gerilmiş bir suçlu ‘Dünyanın Kurtarıcısı’ olamazdı.
1:24 gücü Bkz. Rom. 1:2-4,16. bilgeliğidir Bkz. 1:30.
1:30 Tanrı sayesinde Mesih İsa’dasınız İmanlıların Mesih’le özdeşleşmesini ve paydaşlık etmesini sağlayan, Tanrı’dır. doğruluk Bkz. Makale: Doğruluk, s. 1656; Mat.1:19’a ait not; Rom. 3:21-31. kutsallık Bkz. 1:1-3’e ait not. kurtuluş Bkz. Rom.3:24’e ait not; Makale: Kurtuluş, s. 1716.
1:26-31 Korintli Hıristiyanlar, kurtuluşun insanın gayretine ve özelliklerine (zeka, mevki, güç gibi) dayanmadığının birer kanıtıydılar. Kurtulmuş olanlar ancak Mesih’le (1:31) ve O’nun lütfuyla övünebilirler. Hanna’nın (1Sa.2:1-10) ve Meryem’in (Luk. 1:46-55) ezgilerinde buna benzer bir tema vardır.
1:31 Bkz. Yer.9:24 ve ilgili not.