2. Krallar 14:18-24

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

14:19 Amatsya’ya bir düzen kurulmuştu 2Ta.25:27’de, bunun temel nedeninin Amatsya’nın RAB’be sırt çevirmesi olduğu ima edilir. Lakiş’e Yahuda Krallığı’nın güneyinde, Hevron’un batısında bulunan surlu bir kent. Günümüzde Tel ed Düveyr olarak bilinir (bkz. 2Kr.18:14; 2Ta.11:9).

14:21 Amatsya’nın yerine... kral yaptı Bu olay muhtemelen Amatsya’nın Yehoaş tarafından tutsak alınmasından sonra gerçekleşmiştir (bkz. 2Kr.14:13). Azarya “Uzziya” diye de bilinir.

14:22 Eylat Kenti’ni Akabe Körfezi kıyısında önemli bir liman kentiydi (bkz. 1Kr.9:26).

14:23 Amatsya’nın krallığının on beşinci yılında İÖ 782 (bkz. 2Kr.14:2’ ye ait not). Yarovam’ın tek başına krallık ettiği ilk yıldır. Bundan önce krallığı, babası Yehoaş’la birlikte yürütüyordu. kırk bir yıl İÖ 793-753 (babasıyla birlikte krallık ettiği süre dâhil).

14:24 Nevat oğlu Yarovam’ın I. Yarovam. Yarovam’ın... günahlardan Bkz. 1Kr.12:26-32; 1Kr.13:33-34; 1Kr.14:16; Amo.3:13-14; Amo.4:4-5; Amo.5:4-6; Amo.7:10-17.