2. Krallar 1:17

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

1:17 RAB’bin... söylediği söz uyarınca... öldü Kral Ahazya, İsrail’in Tanrısı’na sırt çevirip Baal’a güvendiği için cezalandırılır. Böylece, hem RAB’bin sözünün güvenilir olduğu hem de O’nun sözünü bozmaya kimsenin gücünün yetmeyeceği gösterilmiş olur. Yoram Ahazya’nın kardeşi (bkz. 2Kr.3:1; 1Kr.22:51). Yehoşafat oğlu Yehoram’ın krallığının ikinci yılında Yehoram, İÖ 853’ ten İÖ 848’ e kadar babası Yehoşafat’la birlikte krallık yapmıştır (bkz. 2Kr.8:16’ya ait not). Söz konusu yıl, babasıyla ortak yönetimde bulunduğu ikinci yılıdır. Bu yüzden Yehoşafat’ın krallığının on sekizinci yılı (2Kr.3:1), oğlu Yehoram’ın ikinci yılına karşılık gelir (İÖ 852).