2. Krallar 14:28

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

14:28 bütün yaptıkları İsrail Krallığı, Yarovam’ın krallığı sırasında, Davut ve Süleyman’ın krallığından sonraki en varlıklı dönemini yaşadı. Ne var ki aynı zamanda adaletsizliğin ve RAB’be sadakatsizliğin arttığı bir dönemdi. Amos ve Hoşea peygamberler, Yarovam’ın krallığı döneminde hizmet etti (bkz. Hoşea: Giriş;Amos: Giriş). Yahuda’ya Bazı uzmanlara göre, Suriye’de bulunan, Yaudi adıyla da bilinen küçük bir krallıktı ve başkenti bugünkü Gaziantep’in Islahiye ilçesine bağlı Zincinli Köyü’ydü.