2. Krallar 15:30

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

15:30 Yotam’ın krallığının yirminci yılında İÖ 732’ de. Hoşea... Pekah’a düzen kurdu Hoşea muhtemelen,Asur’a direnmek yerine onlarla işbirliği yapılması gerektiği görüşünü savunan kesimin temsilcisiydi. Tarihsel kayıtların birinde, III. Tiglat-Pileser’in, Hoşea’yı İsrail kralı yapanın kendisi olduğu ve Hoşea’dan haraç olarak on talant altın ve bin talant gümüş aldığıyla ilgili sözler bulunur.