2. Krallar 17:24-33

« 2. Krallar 16 | 2. Krallar 17 | 2. Krallar 18 »
Samiriye'ye Yerleşenler
24Asur Kralı İsrailliler'in yerine Babil, Kuta, Avva, Hama ve Sefarvayim'den insanlar getirtip Samiriye kentlerine yerleştirdi. Bunlar Samiriye'yi mülk edinip oradaki kentlerde yaşamaya başladılar. 25Oralara ilk yerleştiklerinde RAB'be tapınmadılar. Bu yüzden RAB aslanlar göndererek bazılarını öldürttü. 26Asur Kralı'na, “Sürdüğün ve Samiriye kentlerine yerleştirdiğin uluslar Samiriye ilahının yasasını bilmiyorlar. O da üzerlerine aslanlar gönderiyor” diye haber salındı, “Bu yüzden aslanlara yem oluyorlar. Çünkü ülke ilahının yasasından haberleri yok.”
27Bunun üzerine Asur Kralı şu buyruğu verdi: “Samiriye'den sürülen kâhinlerden birini geri gönderin, gidip orada yaşasın ve ülke ilahının yasasını onlara öğretsin.” 28Samiriye'den sürülen kâhinlerden biri gelip Beytel'e yerleşti ve RAB'be nasıl tapınacaklarını onlara öğretmeye başladı.
29Gelgelelim Samiriye kentlerine yerleşen her ulus kendi ilahlarını yaptı. Samiriyeliler'in yapmış olduğu tapınma yerlerindeki yapılara bu ilahları koydular. 30Babil halkı Sukkot-Benot, Kuta halkı Nergal, Hama halkı Aşima, 31Avva halkı ise Nivhaz ve Tartak adındaki ilahlarını yaptılar. Sefarvayim halkı ise oğullarını ilahları Adrammelek ve Anammelek'e yakarak kurban ettiler. 32Bir yandan RAB'be tapınıyor, öte yandan tapınma yerlerindeki yapılarda görev yapmak üzere aralarından rasgele kâhinler seçiyorlardı. 33Böylece hem RAB'be tapınıyorlar, hem de aralarından geldikleri ulusların törelerine göre kendi ilahlarına kulluk ediyorlardı.
« 2. Krallar 16 | 2. Krallar 17 | 2. Krallar 18 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.
17:24 Çeşitli halkların bu şekilde bir araya getirilmesinin amacı, etnik ayrımları yumuşatmak, halkların birbirine düşman olarak yaşamasının önüne geçmekti. Böylece ayaklanma çıkma ihtimali de zayıflamış olacaktı. Asur Kralı II. Sargon (İÖ 722-705). Babil, Kuta Babil ve Kuta, Babil’in kuzeydoğusunda yer alıyordu. Hama Suriye’de, Asi Irmağı kıyısında bulunur (bkz. 2Kr.14:25; 2Kr.18:34; ayrıca bkz. Hez.47:15’e ait not). Samiriye’yi Burada tüm kuzey krallığı anlamındadır (bkz. 1Kr.13:32’ye ait not).
17:25 aslanlar göndererek Bkz. 1Kr.13:24; 1Kr.20:36; Hak.14:5; 1Sa.17:34;Amo.3:12.Asur’la yaşanan çatışmaların ardından aslanların sayısı arttı. Aslanların halkın arasına girmesi, burada RAB’bin halkını cezalandırması olarak görülür (bkz. Lev.26:21-22).
17:26 Asur Kralı’na II. Sargon’a. Samiriye ilahının yasasını O çağda ve o bölgede, ilahların yerel olduğuna inanıldığından ötürü her bölgenin ilahı için ayrı ibadet törenleri yapılması gerektiği düşünülürdü. Bu törenler yapılmadığı veya gözardı edildiği takdirde, ilahların öfkelenip ülkeye felaket getireceğine inanılırdı.
17:27 kâhinlerden birini I. Yarovam’ın İsrail Krallığı’nda kurduğu sapkın din sistemi için hizmet eden bir kâhin (bkz. 1Kr.12:31 ve ilgili not).
17:28 Beytel’e yerleşti Beytel, I. Yarovam’ın zamanından beri kuzeydeki krallığın sapkın ibadet merkeziydi (bkz. 1Kr.12:28-30’a ait notlar).
17:29 Samiriyeliler Eski İsrail Krallığı sınırlarında yaşayan karışık halkların oluşturduğu topluluk olduğu düşünülür. Daha sonraki dönemlerde Samiriyeliler putperestliği terk edip Musa’nın öğretisini benimserler, ancak Yahudiler tarafından kabul görmezler. YeniAntlaşma dönemine gelindiğinde Yahudiler ile Samiriyeliler arasında köklü bir düşmanlık bulunmakla birlikte, İsa Mesih ve Filipus, Samiriyeliler arasında hizmet etmekten çekinmemişlerdir (Yu.4:4-26; Elç.8:4-25).
17:32 kâhinler seçiyorlardı Bkz. 1Kr.12:31’e ait not.

Videolar

2. Krallar Girişi

2.Krallar Kitabı İsrail ve Yahuda krallıklarının tarihine 1.Krallar Kitabı'nda kaldığı yerden devam eder. Kitap iki bölüme ayrılabilir:

1. İki krallığın tarihi, İ.Ö. 9. yüzyıl ortalarından Samiriye'nin düşüşü ve İsrail (kuzey krallığı) halkının Asur'a sürgün edilmesine kadar (İ.Ö. 722).
2. Yahuda krallığının tarihi, İsrail krallığının yıkılışından Babil Kralı Nebukadnessar'ın Yeruşalim'i ele geçirip yıkmasına, Yahuda halkını Babil'e sürmesine kadar (İ.Ö. 586). Kitap Babil yönetimindeki Yahuda Valisi Gedalya'nın öldürülmesiyle ve Yahuda Kralı Yehoyakin'in Babil'deki tutukevinden salıverilmesi haberiyle son buluyor.

Bu ulusal felaketler Yahuda ve İsrail krallarının ve halklarının sadakatsizliği yüzünden yaşanmaktadır. Yeruşalim'in yıkılışıyla Yahudalılar'dan birçok kişinin sürgüne gitmesi İsrail tarihinde büyük dönüm noktalarından biridir.

2.Krallar Kitabı'nda en önemli iki peygamber İlyas'ın yerine geçen Elişa ve Yeşaya'dır.

Ana Hatlar:

1:1-17:41 Bölünen krallıklar
a. 1:1-8:15 Peygamber Elişa
b. 8:16-17:4 Yahuda ve İsrail kralları
c. 17:5-41 Samiriye'nin düşüşü
18:1-25:30 Yahuda krallığı
a. 18:1-21:26 Hizkiya'dan Yoşiya'ya
b. 22:1-23:30 Yoşiya'nın krallığı
c. 23:31-24:20 Yahuda'nın son kralları
ç. 25:1-30 Yeruşalim'in düşüşü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş