2. Krallar 8:13-15

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

8:13 Bir köpekten farksız olan bu kulun, bütün bu işleri nasıl yapabilir? Bkz. 2Sa.9:8 ve ilgili not. seninAram Kralı olacağını Elişa’nın peygamberliği, Hazael’in Ben-Hadat’ın doğal vârisi olmadığını akla getirir.

8:15 yerine Hazael geçti Hazael, yaklaşık olarak İÖ 841-801 yıllarında Suriye’yi yönetecektir. RAB, Yehu ve Elişa gibi, Hazael aracılığıyla da kendi halkını yargılayacaktır (bkz. 1Kr.19:15-17).