Notlar
5:1-24:25 5. bölümden itibaren 2. Samuel Kitabı’nın bazı bölümleri 1. Tarihler Kitabı ile paraleldir (ayrıca bkz.
2Sa.3:2-5).
8:1 Bir süre sonra Bkz.
2Sa.2:1’e ait not. Bu bölümdeki olayların pek çoğu, büyük olasılıkla 5. bölüm ile 6. bölümde anlatılan olaylar arasında gerçekleşmiştir (bkz.
2Sa.7:1 ve ilgili not).
Meteg-Amma Gat ve civarı kısaca bu şekilde adlandırılıyor olabilir (bkz.
1Ta.18:1).
8:2 Moavlılar’ı Lut Gölü’nün doğusunda yaşayan Lut soyudur (
Yar.19:36-37). Saul Moavlılar’la savaşmış (
1Sa.14:47), Davut ise İsrail’den uzak kaldığı sırada anne babası için Moav’dan sığı nma talep etmişti (
1Sa.22:3-4). Davut’un büyük büyük annesi Rut, Moavlı’ydı (bkz.
Rut.1:4;
Rut.4:13,
Rut.4:21-22).
haraç ödeyen köleleri Bkz.
Hak.3:15’e ait not.Ayaklanmalar çoğu kez haraç veren halklar tarafından başlatılırdı.
8:3 Fırat’a RAB’bin İbrahim’e vaat ettiği toprakların sınırları Mısır’dan Fırat’a uzanıyordu (bkz. Yar.1 :7;
2Sa.11:24;
2Sa.15:18-21;
Yşu.1:4 ve ilgili not). Burada bu vaadin yerine gelmekte olduğu görülür (bkz.
1Kr.4:21,
1Kr.4:24 ve ilgili notlar; ayrıca bkz.
Yar.17:8;
Yşu.21:43-45).
yeniden kurmaya Saul’un Sova krallarına karşı kazandığı zaferler sayesinde İsrail’in hâkimiyeti, kısa bir süre için de olsa, Fırat Vadisi sınırına dek uzanmıştı.
Sova Sova toprakları, Lübnan ile Anti Lübnan dağlarının arasında kalan Beka Vadisi’nde, yani İsrail’in kuzey sınırındaydı. Saul Sova’yla savaşmıştı (
1Sa.14:47).
Hadadezer’i Hadad, Kenanlılar’ın baş ilahı Baal’a denk bir Aram ilahıydı.
8:5 Hadadezer’e yardıma gelen İsrail’in kuzeye doğru yayılmasından korkuyorlardı.
Aramlıları’ndan Bkz.
Yas.26:5 ve
1Ta.18:5’e ait notlar.
8:6,14 RAB... gittiği her yerde Davut’un zaferleri özetlenirken, halkın gerçek kurtarıcısının RAB olduğu vurgulanır.
8:7 altın kalkanları Muhtemelen kalkanların sadece süslemeleri altındı.
8:8 tunç Sonraları Kral Süleyman tarafından tapınağın yapımında kullanılacaktır.
8:9 Hama Sova’nın (bkz.
2Sa.1:3 ve ilgili not) kuzeyindeAsi Irmağı civarında kurulan bir krallık.
8:11-12 RAB’be adadı Armağanlar kraliyet hazinesine değil, kâ-hinlerin idaresindeki tapınak hazinesine konmuştur.
8:13 Tuz Vadisi’nde Bkz.
2Kr.14:7 ve ilgili not; ayrıca bkz. Mez.60’a ait not.
on sekiz bin Zafer, ordunun başkomutanı olan Kral Davut’a atfediliyor. Bu savaşta Davut’un ordu komutanlarından biriAvişay’dı (bkz.
1Ta.18:12 ve ilgili not). Yoav’ın komutasındaki savaşçılar tarafından öldürülen on iki bin Edomlu (bkz. Mez.60’a ait not), büyük olasılıkla burada söz edilen on sekiz bin Edomlu’ya dâhildi.
8:15 doğruluk ve adalet Bkz. Makale: Kral Tanrı, Kral Mesih, İsrail’in Kralı Kavramları, s.370). Davut’un, krallık görevini, Samuel’in açıkladığı ilkelere uygun şekilde (bkz.
1Sa.10:25;
1Kr.2:3-4 ve ilgili notlar), RAB’bin adalet ölçütlerine bağlı kalarak yürüttüğü görülüyor (bkz.
Mez.19:12-13’ e ait not).
8:17 Ahituv oğlu Sadok’la Sadok, Harun oğlu Elazar’ın soyundandı (bkz.
1Ta.6:4-8,
1Ta.6:50-52;
1Ta.24:1-3). Ahituv, İkavot’un erkek kardeşi olan Ahituv değildir (
1Sa.14:3). Sadok, yönetimi süresince Davut’a sadık kalacak (
1Sa.15:24-29;
1Sa.17:15-16;
1Sa.19:11) ve Peygamber Natan’la birlikte Davut’un vârisi Süleyman’ı kral olarak meshedecektir (
1Kr.1:43-45).
Aviyatar oğlu Ahimelek Bkz.
1Ta.24:6.Aviyatar,
1Sa.22:20’deAhimelek’in oğlu olarak tanıtıldığına göre, doğru sıralama bunun tersi olmalıdır.
Seraya Şeva (
2Sa.20:25), Şişa (
1Kr.4:3) ve Şavşa (
1Ta.18:16) diye de anılan kişi olabilir.
yazman Yerli ve yabancı yetkililerle yazışma ve görüşmeleri yürütmekle görevliydi. Muhtemelen önemli siyasal olayların kaydını tutmak gibi çeşitli idari görevlerden de sorumluydu (
2Kr.12:10-12).
8:18 Keretliler’le Bkz.
1Sa.30:14’e ait not.
Peletliler’in Büyük olasılıkla “Filistliler” için kullanılan başka bir addı.
kâhindi 1Ta.18:17’de Davut’un oğulları saray görevlileri olarak tanımlandığına göre, burada büyük olasılıkla bir yazman hatası söz konusudur. Davut’un oğulları kâhinlik görevini üstlenmiş olsalardı, hem kâhinler ile Levililer’in görevlerinin anlatıldığı 1. ve 2. Tarihler kitaplarında bu belirtilirdi hem de Kâhin Sadok veAviyatar’la birlikte anılırlardı.