1. Tarihler 9:31-37

1:1-9:44 Bkz. Bilgi Kutusu: Soyağaçları, s.554. Babil sürgününün yarattığı kargaşanın ardından, vaat edilmiş topraklara geri dönen İsrail halkının, toplumu ve ülkeyi yeniden yapılandırabilmesi için geçmişini hatırlamaya ihtiyacı vardır. 1. ve 2. Tarihler kitapları, sürgünden sonra böyle bir ortamda yazılmıştır. 1-9. bölümlerde geçen soyağaçlarında, çeşitli ailelerin etnik geçmişleri yer alır. Böylece İsrailliler’in, yıllarca putperest topraklarda kalmış olmalarına karşın, ulusal kimliklerini (dolayısıyla RAB’bin onlara verdiği vaadi) kaybetmedikleri öğretilmeye çalışılır. Kâ-hinler de, kendileri için büyük önem taşıyan bu listeler sayesinde, onarılan tapınakta hizmet edebilecek kâhinlerin soyundan olduklarını kanıtlayabileceklerdir. Bunların yanı sıra, halkın o an için bir kralı olmasa da, bir gün krallığın yeniden canlanacağı umuduyla Davut soyunun kaydının tutulması büyük önem taşıyordu.

9:2-34 Neh.11. bölümde de benzer bir liste olmakla birlikte, buradaki listede yer alan adların yarısından fazlası o listeden farklıdır. Babil sürgününden sonra Yeruşalim’e yerleşenlerin listesi, özellikle tapınakta hizmet edebilecek kişilerin belirlenmesi amacını taşır.Ayrıca İsrail halkının bir bütün olduğu ve geçmişiyle bağı nın kopmadığı hatırlatılmak istenir. Tapınağın orada bulunmasından ve İsrail tarihindeki öneminden ötürü Yeruşalim’in nüfusunun kalabalık olması hedeflenmiştir; öyle ki bazıları Yeruşalim’e yerleşmek için mallarından mülklerinden bile vazgeçer.

9:28-34 Levililer, sabahları kapıların açılmasından, odalardan, hazineden (1Ta.23:28; 1Ta.26:20-29), eşyalardan ve araç gereçlerden sorumluydu (1Ta.28:13-18; Ezr.1:9-1 1). Bunlara ek olarak, pişirilen adakların hazırlanması da onların göreviydi (Çık.25:30; Lev.2:5-7; Lev.7:9). Güzel kokulu mesh yağını ve baharatları sadece kâhinler hazırlayabilirdi (Çık.30:23-33).