1. Tarihler 16

16
1Tanrı'nın Antlaşma Sandığı'nı getirip Davut'un bu amaçla kurduğu çadırın içine koydular. Tanrı'ya yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundular. 2Davut yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, RAB'bin adıyla halkı kutsadı. 3Ardından erkek, kadın her İsrailli'ye birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı.
4RAB'bin Antlaşma Sandığı önünde hizmet etmek, İsrail'in Tanrısı RAB'bi anmak, O'na şükretmek ve övgüler sunmak için bazı Levililer'i atadı. 5Bunların önderi Asaf, yardımcısı Zekeriya'ydı. Öbürleri Yeiel, Şemiramot, Yehiel, Mattitya, Eliav, Benaya, Ovet-Edom ve Yeiel'di. Bunlar çenk ve lir, Asaf yüksek sesli zil, 6Kâhin Benaya ile Yahaziel de Tanrı'nın Antlaşma Sandığı önünde sürekli borazan çalacaklardı.
Davut'un Şükür Ezgisi
(Mez.96:1-13; 105:1-15; 106:1,47-48)
7O gün Davut RAB'be şükretme işini ilk kez Asaf'la kardeşlerine verdi.
8 RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın,
Halklara duyurun yaptıklarını!
9O'nu ezgilerle, ilahilerle övün,
Bütün harikalarını anlatın!
10Kutsal adıyla övünün,
Sevinsin RAB'be yönelenler!
11RAB'be ve O'nun gücüne bakın,
Durmadan O'nun yüzünü arayın!
12-13Ey sizler, kulu İsrail'in soyu,
Seçtiği Yakupoğulları,
O'nun yaptığı harikaları,
Olağanüstü işlerini
Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
14Tanrımız RAB O'dur,
Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
15-16 O'nun antlaşmasını,
Bin kuşak için verdiği sözü,
İbrahim'le yaptığı antlaşmayı,
İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.
17-18 “Hakkınıza düşen mülk olarak
Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek,
Bunu Yakup için bir kural,
İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
19O zaman bir avuç insandınız,
Sayıca az ve ülkeye yabancıydınız.
20Bir ulustan öbürüne,
Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
21 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi,
Onlar için kralları bile payladı:
22“Meshettiklerime dokunmayın,
Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
23Ey bütün dünya, ezgiler söyleyin RAB'be!
Her gün duyurun kurtarışını!
24Görkemini uluslara,
Harikalarını bütün halklara anlatın!
25Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer,
İlahlardan çok O'ndan korkulur.
26Halkların bütün ilahları bir hiçtir,
Oysa gökleri yaratan RAB'dir.
27Yücelik, ululuk O'nun huzurundadır,
Güç ve sevinç O'nun konutundadır.
28Ey bütün halklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
29 RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Sunular getirip O'nun önüne çıkın!
Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
30Titreyin O'nun önünde, ey bütün yeryüzündekiler!
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
31Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü,
Uluslar arasında, “RAB egemenlik sürüyor!” densin.
32Gürlesin deniz içindekilerle birlikte,
Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!
33O zaman RAB'bin önünde ormanın ağaçları
Sevinçle haykıracak.
Çünkü O yeryüzünü yargılamaya geliyor.
34 RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
35Şöyle seslenin:
“Kurtar bizi, ey kurtarıcımız Tanrı,
Topla bizi, ulusların arasından çıkar.
Kutsal adına şükredelim,
Yüceliğinle övünelim.
36İsrail'in Tanrısı RAB'be
Öncesizlikten sonsuza dek övgüler olsun!”
Bütün halk, “Amin!” diyerek RAB'be övgüler sundu.
Levililer Antlaşma Sandığı'nın Hizmetine Atanıyor
37Davut RAB'bin Antlaşma Sandığı'nın önünde günlük işlerde sürekli hizmet etmeleri için Asaf'la Levili kardeşlerini atadı. 38Onlarla birlikte hizmet etmeleri için Ovet-Edom'la altmış sekiz Levili akrabasını da atadı. Yedutun oğlu Ovet-Edom'la Hosa kapı nöbetçileriydi.
39Davut Kâhin Sadok'la öbür kâhin kardeşlerini Givon'daki tapınma yerinde, RAB'bin Çadırı'nın bulunduğu yerde görevlendirdi. 40Bunlar RAB'bin İsrail'e verdiği yasada yazılanlar uyarınca, sabah akşam, düzenli olarak yakmalık sunu sunağında RAB'be sunular sunacaklardı. 41Onlarla birlikte Heman'la Yedutun'u ve RAB'bin sonsuz sevgisi için şükretsinler diye özel olarak seçilen öbürlerini de görevlendirdi. 42Heman'la Yedutun borazanlardan, zillerden ve Tanrı'yı öven ezgiler için gereken öbür çalgılardan sorumluydu. Yedutunoğulları'nı da kapıda nöbetçi olarak görevlendirdi. 43 Sonra herkes evine döndü. Davut da ailesini kutsamak için evine döndü.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

11:1-2Ta.9:31 Bkz. Giriş. 11-29. bölümler boyunca Davut’un krallığı ele alınır, ancak Krallar kitaplarından farklı bir bakış açısı vardır. Krallar kitaplarında Davut’un siyasal ve askeri zaferleri vurgulanırken, Tarihler kitaplarında Davut’un tapınağın kurulmasında ve tapınma sisteminin düzenlenmesinde oynadığı role önem verilir.
15:1-16:3 2Sa.6 :12-19’da anlatılanların büyük ölçüde genişletilmiş halidir.
16:1-3 Davut, sunuları sunup insanları kutsayarak bir kere daha kâhinlik etmiş olur (Say.6:22-27; bkz. 1Ta.15:27’ye ait not). Davut’un dağıttığı yiyecekler, esenlik sunusunun ardından verilen kurban yemeğinde yenmesi içindi (Lev.3:1-17; Lev.7:11-21,Lev.7:28-36). Antlaşma Sandığı Yeruşalim’e getirilmiştir, ancak Buluşma Çadırı, Süleyman tapınağı inşa ettirene kadar Givon’da kalacaktır (bkz. 1Ta.16:39 ve ilgili not).
16:4 RAB’bi anmak, O’na şükretmek ve övgüler sunmak için Burada başlıca üç mezmur türünden söz edilir: (1) ağıt veya yalvarış, (2) şükran ve (3) övgü (bkz. Mezmurlar:Giriş; ayrıca bkz. Kol.3:16’ya ait not).
16:8-36 Krş. 1Ta.11:8-22 ile Mez.105:1-15; Mez.11:23-33 ile Mez.96; Mez.11:34-36 ile Mez.106:1,Mez.106:47-48. İbrahim’e verilen vaatleri içeren Mez.105, Babil’deki sürgünden vaat edilen topraklara geri dönerek Tanrı’nın sadakatine tanık olan halk için büyük önem taşı yan bir mezmurdur. Mez.106’dan yapılan alıntı, çeşitli uluslar arasına dağılmış halkın vaat edilen topraklara geri dönmesiyle ilgilidir (Mez.16:35).
16:39 Buluşma Çadırı hâlâ Givon’da olduğundan oraya da başkâhin atanır. Bu sırada, Yeruşalim’e getirilenAntlaşma Sandığı’nın bulunduğu çadırda başka bir başkâhin görevini sürdürmektedir (1Ta.16:1-4). Böylelikle iki kutsal yer için iki başkâhin (Givon’da Sadok ve Yeruşalim’de Aviyatar) başkâhinlik etmektedir (1Ta.18:16; 1Ta.27:34; bkz. 1Ta.6:8’e ait not). Buluşma Çadırı, Süleyman’ın Yeruşalim’de tapınağı yaptırdığı zamana kadar Givon’da kalacak ve daha sonra tapınağa yerleştirilecektir (2Ta.1:13; 2Ta.5:5).
16:42 borazanlardan Bkz. Say.10:1-10 ve ilgili notlar. Borazanların tapınma sırasında çalınmasının üç anlamı vardı:(1) RAB’bin o an aralarında olduğunun ifadesi (Say.16:6); (2) RAB’be tapınmaya çağrı (2Ta.29:27-28); (3) duaya çağrı (2Ta.13:14). Zillerle borazanların çalınması, yeni bir ilahinin başlayacağının da işaretiydi. İlahiler okunurken borazan çalınmazdı, çünkü ilahinin sözlerine çok daha önem verilirdi.

Videolar

1. Tarihler Girişi

Tarihler diye bilinen kitaplar Samuel ve Krallar kitaplarında geçen olayların başka bir görüş açısından tekrarıdır. Tarihler kitaplarında İsrail'in krallık tarihinin öyküsü gerisinde önemli bir amaç vardır:

İsrail ve Yahuda üzerine gelen felaketlere karşın Tanrı kendi halkına olan vaatlerini koruyor ve onları reddetmiyor.

1.Tarihler Kitabı'nın baş kısmı Adem'den Davut'a kadarki tarihi soyağacı biçiminde özetler (1-9 bölümleri). Kitabın ikinci kısmı (10-29 bölümleri) Davut'un krallığını, özellikle tapınağın Yeruşalim'de inşası için yaptığı hazırlıkları vurgular.

Ana Hatlar:

1:1-9:44 Soy listeleri
10:1-14 Saul'un ölümü
11:1-29:30 Davut'un krallığı
a. 11:1-22:1 Zorluklar ve başarılar
b. 22:2-29:30 Tapınağı kurma hazırlıkları
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş