Notlar
1:1-9:44 Bkz. Bilgi Kutusu: Soyağaçları, s.554. Babil sürgününün yarattığı kargaşanın ardından, vaat edilmiş topraklara geri dönen İsrail halkının, toplumu ve ülkeyi yeniden yapılandırabilmesi için geçmişini hatırlamaya ihtiyacı vardır. 1. ve 2. Tarihler kitapları, sürgünden sonra böyle bir ortamda yazılmıştır. 1-9. bölümlerde geçen soyağaçlarında, çeşitli ailelerin etnik geçmişleri yer alır. Böylece İsrailliler’in, yıllarca putperest topraklarda kalmış olmalarına karşın, ulusal kimliklerini (dolayısıyla RAB’bin onlara verdiği vaadi) kaybetmedikleri öğretilmeye çalışılır. Kâ-hinler de, kendileri için büyük önem taşıyan bu listeler sayesinde, onarılan tapınakta hizmet edebilecek kâhinlerin soyundan olduklarını kanıtlayabileceklerdir. Bunların yanı sıra, halkın o an için bir kralı olmasa da, bir gün krallığın yeniden canlanacağı umuduyla Davut soyunun kaydının tutulması büyük önem taşıyordu.
2:10-3:24 Yahudaoğulları arasında özellikle Davut soyu vurgulanır. Bu vurgu bundan sonra sözü edilecek tarihsel olaylarda Davut’a özellikle yer verilmesiyle bağlantılıdır (bkz.
1Ta.4:1-23’e ait not).
3:1-9 Davut’un çocuklarının listesi büyük ölçüde,
2Sa.3:2-5;
2Sa.5:13-16;
2Sa.13:1’den alıntılanmıştır (bkz. ilgili notlar). Davut’un hayatında çeşitli olumsuzlukların yaşandığı dönemlerdeki kişiler (Avşalom, Tamar, Adoniya, Amnon ve Bat-Şeva) hakkındaki bilgi ve olaylara Tarihler kitaplarında yer verilmez (bkz. 2Sa. 11-15,17-18. bölümler; 1Kr.1. bölüm).
3:15 İlk oğlu Yohanan Yohanan, muhtemelen Yoşiya’dan önce ölmüştür. Yoşiya’nın öbür üç oğlunun hepsi tahta geçtiğine göre, krallık düzenli bir biçimde babadan oğula geçmemiştir. Yehoahaz’ın (Şallum,
2Ta.36:2-4;
2Kr.23:30-35) yerine Yehoyakim kral oldu (
2Ta.36:5-8;
2Kr.23:34-24:6); Yehoyakim’in yerine oğlu Yehoyakin geçti (
2Ta.36:9-10;
2Kr.24:8-16). Yehoyakin’in Nebukadnessar tarafından Babil’e tutsak olarak götürülmesinin ardından Yoşiya’nın oğlu Sidkiya, Yahuda’nın son kralı oldu (
2Ta.36:11-14;
2Kr.24:17-25:7).
3:17-20 Yehoyakin’in yedi oğlundan hiçbiri onun yerine tahta geçmemiştir (bkz.
1Ta.1:15-16 ve
Yer.22:30’a ait notlar). Babil’de ortaya çıkarılan, Nebukadnessar’ın krallığının onuncu ile otuz beş inci yıllarına ait (İÖ 595-570) tabletlerde ve erzak dağıtım listelerinde, öbür Yahudalılar’la birlikte Yehoyakin ile beş oğlunun adı geçer. Yehoyakin, Nebukadnessar’dan gördüğü cömertliği, kendisinden sonra tahta geçen Evil-Merodak’tan da görür (İÖ 562-560; bkz.
2Kr.25:27-30).
3:18 Şenassar Muhtemelen Şeşbassar’ın (
Ezr.1:11) adının başka bir yazılışıdır. Eğer öyleyse, tapınağın hazineleri, Yahuda’ya geri götürüldüğü sırada ona emanet edilmiştir. Bunun yanı sıra, kısa bir süreliğine sürgünden dönüş zamanında valilik yapmış ve tapınağın temelini atmıştır (
Ezr.5:14-16). Yerine, Ezra, Hagay ve Zekeriya kitaplarında önemli bir yer tutan yeğeni Zerubbabil geçer (ancak bkz.
Ezr.1:7-8’e ait not).
3:19 Pedaya Zerubbabil’in babası,
Ezr.3:2,
Ezr.3:8,
Neh.12:1,
Hag.1:12,
Hag.1:14 ve
Hag.2:2,
Hag.2:23’te Şealtiel (
Hag.3:17) olarak geçer. Ya Şealtiel genç yaşta ölmüş ve Pedaya ailenin başına geçmiş ya da Pedaya’nın Şealtiel’in çocuksuz dulu ile evlenmesi sonucunda kardeşlerin evlilik yasasına göre (
Yas.25:5-6) Zerubbabil Şealtiel’in oğlu sayılmıştır.
Luk.3:27’de Şealtiel’in babası olarak Yehoyakin (
Luk.1:17) yerine Neri’nin adı geçer.
3:21 Refaya... Şekanya’nın babasıydı Muhtemelen Zerubbabil ya da Pelatya ve Yeşaya’nın zamanında yaşayan, Davut soyundan gelen öbür aileler. Eğer Zerubbabil’le aynı zamanda yaşadılarsa, Zerubbabil’in soyu sadece iki kuşak sürmüştür (oğulları ve torunları). Bu da bazı araştırmacılara, Tarihler Kitabı’nın yazılışının İÖ 450’ ye uzandığını düşündürür.
3:22 altı Listede Şemaya’nın beş oğlu sıralanırken, toplam sayı altı olarak verilmiştir. Bunun nedeni, muhtemelen oğullardan birinin başka bir anneden olmasıdır.