Notlar
11:1-2Ta.9:31 Bkz. Giriş. 11-29. bölümler boyunca Davut’un krallığı ele alınır, ancak Krallar kitaplarından farklı bir bakış açısı vardır. Krallar kitaplarında Davut’un siyasal ve askeri zaferleri vurgulanırken, Tarihler kitaplarında Davut’un tapınağın kurulmasında ve tapınma sisteminin düzenlenmesinde oynadığı role önem verilir.
22:1-29:30 Bu bölümlerde, Tarihler kitaplarının vurgulamayı amaçladığı konular bulunur:tapınağın yapımı için yapılan hazırlıklar, kâhinlerin ve Levililer’in belirlenip onaylanması ve krallığın devredilmesi. Davut ve Süleyman’ın krallığı, geleceği bildirilen Mesih’in krallığında görülecek teokratik yönetimin birer habercisi niteliğindedir. Davut’un tapınağın inşası için temin ettiklerinin miktarı “ölçülemez” olarak tanımlanmıştır (
1Ta.22:16); sürgünden dönenler de tapınağı onarırken, Davut’un bu isteğini ve adanmışlığını örnek alacaklardı.
22:2-19 Davut’un görevi Süleyman’a devretmesi, tıpkı Musa’nın görevi Yeşu’ya devretmesi gibi (bkz. Giriş), iki yönlü gerçekleştirilir: (1) Davut ve bazı önderlerin hazır bulunduğu özel bir toplantı düzenlenir (
1Ta.21:17-19) ve (2) halka bir bildiri ile açıklanır (28. bölüm).
22:2 yabancıların Süleyman, onurlu bir iş olan tapınağın yapımında yabancıların yanı sıra İsrailliler’i de angarya işlerde çalıştırır (
1Kr.5:13-18;
1Kr.9:15-23;
1Kr.11:28;
2Ta.8:7-10; ayrıca bkz.
2Sa.20:24). O çağda yabancılar, özgürce yaşayabilmelerine rağmen, siyasi haklarından yoksun oldukları için kolaylıkla istismar edilebiliyordu. Eski Antlaşma’da yabancılara baskı yapılmaması konusunda birçok uyarı yer alır (
Çık.22:21;
Çık.23:9;
Lev.19:33;
Yas.24:14;
Yer.7:6; Zek.
Yer.7:10). Peygamber Yeşaya, gelecekte yabancıların Yeruşalim’in surlarının onarımına da katılacaklarına dair peygamberlikte bulunur (
Yşa.60:10-12).