Yaratılış 41:41-57

« Yaratılış 40 | Yaratılış 41 | Yaratılış 42 »
41Seni bütün Mısır'a yönetici atıyorum.” 42Sonra mührünü parmağından çıkarıp Yusuf'un parmağına taktı. Ona ince ketenden giysi giydirdi. Boynuna altın zincir taktı. 43Onu kendi yardımcısının arabasına bindirdi. Yusuf'un önünde, “Yol açın!” diye bağırdılar. Böylece firavun ona bütün Mısır'ın yönetimini verdi.
44Firavun Yusuf'a, “Firavun benim” dedi, “Ama Mısır'da senden izinsiz kimse elini ayağını oynatmayacak.” 45Yusuf'un adını Safenat-Paneah koydu. On Kenti'nin[a] kâhini Potifera'nın kızı Asenat'ı da ona karı olarak verdi. Yusuf ülkeyi boydan boya dolaştı.
46Yusuf firavunun hizmetine girdiğinde otuz yaşındaydı. Firavunun huzurundan ayrıldıktan sonra bütün Mısır'ı dolaştı. 47Yedi bolluk yılı boyunca toprak çok ürün verdi. 48Yusuf Mısır'da yedi yıl içinde yetişen bütün ürünleri toplayıp kentlerde depoladı. Her kente o kentin çevresindeki tarlalarda yetişen ürünleri koydu. 49Denizin kumu kadar çok buğday depoladı; öyle ki, ölçmekten vazgeçti. Çünkü buğday ölçülemeyecek kadar çoktu.
50Kıtlık yılları başlamadan, On Kenti'nin kâhini Potifera'nın kızı Asenat Yusuf'a iki erkek çocuk doğurdu. 51Yusuf ilk oğlunun adını Manaşşe[b] koydu. “Tanrı bana bütün acılarımı ve babamın ailesini unutturdu” dedi. 52“Tanrı sıkıntı çektiğim ülkede beni verimli kıldı” diyerek ikinci oğlunun adını Efrayim[c] koydu.
53Mısır'da yedi bolluk yılı sona erdi. 54 Yusuf'un söylemiş olduğu gibi yedi kıtlık yılı başgösterdi. Bütün ülkelerde kıtlık vardı, ama Mısır'ın her yanında yiyecek bulunuyordu. 55 Mısırlılar aç kalınca, yiyecek için firavuna yakardılar. Firavun, “Yusuf'a gidin” dedi, “O size ne derse öyle yapın.” 56Kıtlık bütün ülkeyi sarınca, Yusuf depoları açıp Mısırlılar'a buğday satmaya başladı. Çünkü kıtlık Mısır'ı boydan boya kavuruyordu. 57Bütün ülkelerden insanlar da buğday satın almak için Mısır'a, Yusuf'a geliyordu. Çünkü kıtlık bütün dünyayı sarmıştı ve şiddetliydi.
« Yaratılış 40 | Yaratılış 41 | Yaratılış 42 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

37:2-50:26 Yusuf’un öyküsü (bkz. Giriş). Bu kısımda, RAB’bin kendi kutsal halkını Kenan kültürünün etkisinde kalıp yozlaşma tehlikesinden korumak için yaptıkları anlatılır. Yusuf, İsrail halkının Tanrı’nın dünyayı kutsama görevini yerine getirmek için sıkıntı çekmesi gerektiğini öğrenecektir (bkz. Yar.50:20).
40:1-41:57 Tanrı’nın Yusuf’a iki rüyanın yorumunu vermesi, Yusuf’un daha sonra Firavun’un düşlerini yorumlamasının yolunu hazırlar (41. bölüm). Sonunda her şey Yusuf’un yorumladığı ş ekilde gerçekleşecektir (42-46. bölümler).
41:42 Kraliyet yetkisini başkasıyla paylaşmanın ya da başkasına aktarmanın bu üç simgesinden Est.3:10 (mühür yüzüğü), Est.6:11 (giysi) ve Dan.5:7,Dan.5:16,Dan.5:29’da (altın zincir) da söz edilir.
41:43 Yusuf muhtemelen vezir konumuna getirilmişti; firavundan sonraki en üst idari konum buydu.
41:45 Yusuf’un adını Safenat-Paneah koydu Yönetimde resmi bir konuma getirilen yabancı bir kişinin adı o ülkeye ait bir adla değiştirilirdi (bkz. Yar.1:5’e ait not). Firavun, Tanrı vergisi bir yetiye sahip olan Yusuf’u kendi krallığı için kullanmak istiyordu; Yusuf’un, halkının kurtuluşuyla ilgili amaçları gerçekleştirmekte olan Tanrı’ya hizmet ettiğini fark etmemişti. Daha sonra başka bir firavun, Tanrı’nın kutsadığı İsrail’i Mısır’ın zenginleşmesi için kullanacaktır (Çık.1). Potifera’nın Yar.37:36 ve Yar.39:1’de geçen Potifar’la karıştırılmamalıdır. On Kenti Grekler, bugünkü Kahire’nin 16 km kuzeydoğusundaki bu kenti güneş tanrısı Ra’nın tapınma merkezi olması nedeniyle Heliopolis (güneşin kenti) olarak adlandırmıştır.
41:46 otuz yaşındaydı Yusuf on üç yıl içinde (bkz. Yar.37:2), Mısır’da firavundan sonraki en üst konumda yönetici olmuştu (Yar.41:43).
41:51 Manaşşe ‘Unutturan’ anlamına gelir.
41:52 Efrayim ‘İki kat verimli’ anlamına gelir. Bu adla yapılan sözcük oyunu, Tanrı’nın Yusuf’a iki erkek çocuk (bkz. Yar.41:50) verdiğini hatırlatır.
41:57 Bütün ülkelerden insanlar O çağda bilinen ve civar bölgelerde yaşayan halklar söz konusudur. Tanrı, özel bir halkın atası olması için tek bir kişiyi,Avram’ı seçmiş ve onun soyu aracılığıyla yeryüzündeki bütün halkların (Yar.12:3) kutsanacağını vaat etmişti. Bu büyük sıkıntı döneminde umutların Avram’ın soyundan olan birine bağlı olması bu vaadin bir parçasıdır.

Videolar

Yaratılış Girişi

Yaratılış Kitabı bize evrenin ve insanın yaratılışını, günahın ve dünyada çekilen acıların başlangıcını, Tanrı'nın insanlığa yaklaşım biçimini anlatmaktadır. Yaratılış Kitabı'nı iki ana bölüme ayırabiliriz:

1. 1-11 bölümleri, dünyanın yaratılışı ve ilk insanların öyküsüdür. Adem'le Havva'nın, Kayin'le Habil'in, Nuh'un, Tufan'ın, Babil Kulesi'nin öyküsünü içerir.
2. 12-50 bölümleri, İsrailliler'in ilk atalarının öyküsüdür. Önce imanı ve Tanrı'ya itaatiyle bilinen İbrahim'den söz eder. Bunu İbrahim'in oğlu İshak'ın, torunu Yakup'un ve Yakup'un on iki oğlunun öyküsü izler. Bunlardan Yusuf'un öyküsüyle, Yakup ve oğullarını Mısır'da yaşamaya sürükleyen olayların öyküsü özel bir yer tutar.

Kitap insanın öyküsünü anlatmakla birlikte konunun odağında Tanrı vardır. Her şeyi yaratan, günahlıyı yargılayıp cezalandıran, halkına yardım ve öncülük eden hep O'dur. Kitap Tanrı'ya iman eden kişilerin öyküsünü kayda geçirmek ve sonraki kuşakların aynı imanı sürdürmelerini sağlamak için yazıldı.

Geleneksel kanıya göre Yaratılış, Mısır'dan Çıkış, Levililer, Çölde Sayım ve Yasanın Tekrarı kitaplarının yazarı Musa'dır. Bu beş kitap İbranice "Tora" diye bilinir. Türkçe Tevrat sözcüğü de Tora'dan geliyor.

Ana Hatlar:

1:1-2:25 Evrenin ve insanın yaratılışı
3:1-24 Günahın ve acı çekmenin başlangıcı
4:1-5:32 Adem'den Nuh'a
6:1-10:32 Nuh ve Tufan
11:1-9 Babil Kulesi
11:10-32 Sam'dan İbrahim'e
12:1-35:29 İlk atalar: İbrahim, İshak, Yakup
36:1-43 Esav'ın soyu
37:1-45:28 Yusuf'la kardeşleri
46:1-50:26 İsrailliler Mısır'da
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş