Yasa'nın Tekrarı 1

1
İsrailliler'in Horev Dağı'ndan Ayrılışı
1Şeria Irmağı'nın doğu yakasındaki çölde, Suf'un karşısında Arava'da, Paran ile Tofel, Lavan, Haserot, Di-Zahav arasında Musa İsrailliler'e şunları anlattı. 2Horev'den Seir Dağı yoluyla Kadeş-Barnea'ya gitmek on bir gün sürer. 3Mısır'dan çıktıktan sonra kırkıncı yılın on birinci ayının birinci günü, Musa RAB'bin, kendisi aracılığıyla İsrailliler'e neler buyurduğunu anlattı. 4 Bu olay Musa Heşbon'da yaşayan Amorlular'ın Kralı Sihon'u, Aştarot'ta ve Edrei'de yaşayan Başan Kralı Og'u bozguna uğrattıktan sonra oldu. 5Musa Şeria Irmağı'nın doğu yakasındaki Moav topraklarında bu yasayı şöyle açıklamaya başladı:
6“Tanrımız RAB Horev'de bize, ‘Bu dağda yeteri kadar kaldınız’ dedi, 7‘Haydi kalkın, Arava'da, dağlık bölgede, Şefela'da, Negev'de ve Akdeniz kıyısında yaşayan bütün komşu halklara, Amorlular'ın dağlık bölgesine, büyük Fırat Irmağı'na kadar uzanan Kenanlılar ülkesine ve Lübnan'a gidin. 8Bu toprakları size verdim. Gidin, atalarınıza, İbrahim'e, İshak'a, Yakup'a ve soylarına ant içerek söz verdiğim toprakları mülk edinin.’ ”
Musa Önderler Atıyor
(Çık.18:13-27)
9“O sırada size, ‘Tek başıma yükünüzü taşıyamam’ dedim, 10‘Tanrınız RAB sizi çoğalttı. Bugün göklerdeki yıldızlar kadar çoğaldınız. 11Atalarınızın Tanrısı RAB sizi bin kat daha çoğaltsın ve söz verdiği gibi kutsasın! 12Sorunlarınıza, yükünüze, davalarınıza ben tek başıma nasıl katlanabilirim? 13Kendinize her oymaktan bilge, anlayışlı, deneyimli adamlar seçin. Onları size önder atayacağım.’
14“Siz de bunun iyi olduğunu onayladınız. 15Böylece oymaklarınızın bilge ve deneyimli kişiler olan ileri gelenlerini size önder atadım. Onlara biner, yüzer, ellişer, onar kişilik toplulukların sorumluluğunu verdim. Oymaklarınız için de yöneticiler görevlendirdim. 16Ayrıca yargıçlarınıza, ‘Kardeşleriniz arasındaki sorunları dinleyin’ dedim, ‘Bir adamla İsrailli kardeşi ya da bir yabancı arasındaki davalarda adaletle karar verin. 17Yargılarken kimseyi kayırmayın; küçüğe de, büyüğe de aynı gözle bakın. Hiç kimseden korkmayın. Yargı Tanrı'ya özgüdür. Çözemeyeceğiniz bir sorun olursa bana getirin, ben gerekeni yaparım.’ 18O sırada yapmanız gereken her şeyi size buyurmuştum.”
Halk Casuslar Gönderiyor
(Say.13:1-23)
19“Sonra Tanrımız RAB'bin bize buyurduğu gibi Horev'den ayrıldık, Amorlular'ın dağlık bölgesine giden yoldan geçerek gördüğünüz o geniş ve korkunç çölü aşıp Kadeş-Barnea'ya vardık. 20Size, ‘Tanrımız RAB'bin bize vereceği Amorlular'ın dağlık bölgesine vardınız’ dedim, 21‘İşte, Tanrınız RAB size ülkeyi verdi. Haydi, atalarınızın Tanrısı RAB'bin size söylediği gibi, gidip orayı mülk edinin. Korkmayın, yılmayın.’
22“O zaman hepiniz bana gelip, ‘Ülkeyi araştırmak için önümüzden adamlar gönderelim’ dediniz, ‘Hangi yoldan gideceğiz, hangi kentlere uğrayacağız? Bilgi versinler.’
23“Bu düşünceyi benimsedim. Her oymaktan birer kişi olmak üzere aranızdan on iki kişi seçtim. 24Bunlar dağlık bölgeye çıkarak Eşkol Vadisi'ne varıp ülkeyi araştırdılar. 25Dönüşte orada yetişen meyvelerden getirdiler ve, ‘Tanrımız RAB'bin bize vereceği ülke verimlidir’ diye haber verdiler.
26 “Ne var ki, siz oraya gitmek istemediniz. Tanrınız RAB'bin buyruğuna karşı geldiniz. 27Çadırlarınızda söylenerek, ‘RAB bizden nefret ediyor’ dediniz, ‘Bizi Amorlular'ın eline verip yok etmek için Mısır'dan çıkardı. 28Oraya niye gidelim? Kardeşlerimiz yöre halkının bizden daha güçlü, daha uzun boylu olduğunu söyleyerek cesaretimizi kırdılar. Kentler büyükmüş, göğe dek yükselen surlarla çevriliymiş. Orada Anaklılar'ı da görmüşler.’
29“Oysa ben size, ‘Onlardan korkmayın, yılmayın’ dedim, 30-31 ‘Önünüzden giden Tanrınız RAB sizin için savaşacak. Gözünüzün önünde Mısır'da ve çölde sizler için yaptıklarının aynısını yapacak. Tanrınız RAB'bin buraya varıncaya dek, çocuğunu taşıyan bir adam gibi sizi nasıl yol boyunca taşıdığını gördünüz.’ 32 Bütün bunlara karşın Tanrınız RAB'be güvenmediniz. 33O RAB ki, çadırlarınızı kurmanız için size yer aramak, gideceğiniz yolu göstermek için geceleyin ateşte, gündüzün bulutta önünüzsıra gitti.”
Rab İsrail'i Cezalandırıyor
(Say.14:20-38)
34 “RAB yakınmalarınızı duyunca öfkelendi ve şöyle ant içti: 35-36‘Atalarınıza ant içerek söz verdiğim o verimli ülkeyi, bu kötü kuşaktan Yefunne oğlu Kalev dışında hiç kimse görmeyecek. Yalnız o görecek, ayak bastığı toprakları ona ve soyuna vereceğim. Çünkü o bütün yüreğiyle RAB'bin yolunda yürüdü.’
37“Sizin yüzünüzden RAB bana da öfkelenerek, ‘Sen de o ülkeye girmeyeceksin’ dedi, 38‘Ama yardımcın Nun oğlu Yeşu oraya girecek. Onu yüreklendir. İsrailliler'in ülkeyi mülk edinmesini o sağlayacak. 39Tutsak olacak dediğiniz küçükleriniz, bugün iyiyle kötüyü ayırt edemeyen çocuklarınız oraya girecekler. Ülkeyi onlara vereceğim, orayı onlar mülk edinecekler. 40Ama siz geri dönün, Kamış Denizi yolundan çöle gidin.’ ”
İsrail Horma'da Yenilgiye Uğruyor
(Say.14:39-44)
41“Bunun üzerine bana, ‘RAB'be karşı günah işledik’ dediniz, ‘Tanrımız RAB'bin buyruğu uyarınca gidip savaşacağız.’ Sonra dağlık bölgede savaşmanın kolay olacağını düşünerek her biriniz silahınızı kuşandınız.
42 “Ama RAB bana şöyle dedi: ‘Söyle onlara, savaşa gitmesinler. Çünkü sizinle olmayacağım. Düşmanlarınızın önünde yenilgiye uğrayacaksınız.’
43“Sizi uyardım, ama dinlemediniz. RAB'bin buyruğuna karşı geldiniz. Kendinize güvenerek dağlık bölgeye çıktınız. 44Dağlık bölgede yaşayan Amorlular size karşı çıktılar. Arılar gibi sizi kovaladılar. Seir'den Horma Kenti'ne dek sizi bozguna uğrattılar. 45Geri döndünüz ve RAB'bin önünde ağladınız. Ama RAB ne ağlayışınızı duydu, ne de size kulak astı. 46Uzun süre Kadeş'te kaldınız.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1 Arava’da Şeria Vadisi (Celile Gölü’nden Lut Gölü’nün güney ucuna kadar) ileAkabe Körfezi’ne inen vadiyi içine alan bölgedir. Suf’un... Paran... Tofel, Lavan, Haserot ve Di-Zavah Sina’dan Moav topraklarına uzanan yol boyunca yer alan kentler (bkz. örn. Say.12:16 ve ilgili not).
1:2 Horev’den Yasa’nın Tekrarı’nda Sina Dağı’nın bu adı kullanılır (tek istisna Yas.33:2’dedir). Kadeş-Barnea’ya Krş. Say.13-14. bölümler; bkz. Yar.14:7’ye ait not. Seir Dağı Bkz. Yar.36:8; Hez.35:2’ye ait notlar.
1:3 kırkıncı yılın İsrailliler’in Mısır’dan çıktıkları yıldan itibaren (bkz. Say.1:1’e ait not). İsrail halkı, Sina Dağı’nda iki yıl kalmış (Say.10:11), RAB’bin vaat edilmiş toprakları ele geçirme buyruğuna uymadığı için cezalandırılıp otuz sekiz yıl boyunca çölde göçebe olarak yaşamıştır (bkz. Yas.2:14; Yas.8:2-5; Say.14:29-35; Say.32:13; Elç.7:36; İbr.3:7-19). on birinci ayının Miladi takvime göre ocak ortası ile şubat ortası arası.
1:4 Sihon’u... Og’u Bkz. Say.21:21-26,Say.21:35’e ait notlar. Heşbon’da Bkz. Yşa.15:4’e ait not.
1:5 bu yasayı RAB’bin Musa’ya Sina Dağı’nda bildirdiği antlaşmaya uygun bir yaşam sürmek için gerekli öğretilerin tümü (bkz. Çık. 20-31. bölümler; Levililer Kitabı; Say.1-10. bölümler). Bu öğretiler, İsrailliler’in Kenan topraklarında karşılaşacağı yeni koşullara uygun olarak yorumlanıp özetlenir. Yasa’nın Tekrarı, antlaşmanın yenilenme (ve güncellenme) belgesidir ve bu çerçevede okunup anlaşılmalıdır.
1:6 Tanrımız RAB İsrailliler’e, mutlak egemenin RAB olduğu ve O’nunla aralarındaki özel ilişki hatırlatılmaktadır. Tanrı’nın, eylemleri ve sözleriyle, kendini halkının Çobanı, Savaşçısı, Kralı, Yargıcı olarak açıklaması, halkın Tanrı’yı ve Tanrı’nın önündeki konumunu kavraması içindir.
1:7 Bkz. Yşu.1:4. Vaat edilmiş topraklar coğrafi bölgelerine göre tanımlanıyor. Bu tanım, ilk önce İbrahim’e verilen (Yar.15:18-21), ardından sadece İshak’ın soyu (Yar.26:2-4) ve sonrasında da Yakup’un soyu için geçerli olan vaatle uyumludur (Yar.35:11-12 ; bkz. Yas.1:8). Büyük Fırat Irmağı’na kadar uzanan Kenan toprakları ile Lübnan, vaat edilen toprakların kuzey kesimini oluşturur. “Amorlular’ın dağlık bölgesi” de, bu toprakların orta ve güney kısımlarıdır. Arava’da Bkz. Yas.1:1’e ait not. dağlık bölgede Kuzeyden güneye uzanan bu dağlar bölgeyi ikiye ayırıyordu. Şefela’da Akdeniz’e uzanan tepeler. Negev’de Bkz. Yar.12:9’a ait not.
1:9-18 Bkz. Çık.18:13-26; krş. Yas.16:18-20.
1:10 göklerdeki yıldızlar kadar Bkz. Yas.10:22; Yas.28:62; Yar.13:16 ve ilgili not; Yar.15:5 ve ilgili not; Yar.22:17; Yar.26:4; Çık.32:13.
1:19-46 Bkz. Say.13-14. bölümler ve ilgili notlar.
1:21 RAB’bin, halkına verdiği toprak vaadi kitabın temalarından biridir (bkz. Yas.3:20 ve Yas.12:9’ a ait notlar). RAB’bin size söylediği gibi RAB İsrailliler’den sözüne güvenmelerini ve itaat etmelerini beklemektedir (bkz. Yas.4:1). Korkmayın, yılmayın Bkz. Yas.31:8; Yşu.1:9; Yşu.8:1; Yşu.10:25; Yşa.41:10,Yşa.41:13 ve Yşa.43:1’e ait notlar. Korku, İsrail halkının RAB’bin buyruğuna uymasına sıkça engel oluşturmuştur (bkz. örn. Say. 13-14. bölümler).
1:23 on iki Bu kişilerin adları Say.13:4-15’te bulunur.
1:24 Eşkol Vadisi’ne Bkz. Say.13:23.
1:27 Bkz. Çık.15:24’e ait not. Halkın bu sözlerinin ne kadar yersiz olduğu açıktır: RAB onları Mısır’daki kölelikten kurtarmış ve onlara daima lütuf ve merhamet göstermiş, onların ihtiyaçlarını karşılamıştır (bkz. Giriş).
1:28 Anaklılar’ı İsrailliler’in “dev” olarak tanımladığı, Kenan topraklarının eski yerleşimcileri (bkz. Yas.2:10,Yas.2:21; Yas.9:2; Say.13:32-33).
1:29 korkmayın, yılmayın Bkz. Yas.1:21’ e ait not.
1:30-31 Mısır’da... yaptıklarının Bkz. Çık.14:1-15:19. Tanrınız RAB’bin... sizi... taşıdığını Bkz. Çık.19:4; krş. Yşa.40:11.
1:33 geceleyin ateşte, gündüzün bulutta RAB, İsrailliler’i çöldeki yolculukları boyunca yönlendirmişti (bkz. Çık.13:21 ve ilgili not; Çık.40:34-38).
1:36 Kalev Bkz. Say.13:30-14:38; Yşu.14:6-15. bütün yüreğiyle Bkz. Say.14:24’e ait not.
1:37 Sizin yüzünüzden Bkz. Yas.3:26; Yas.4:21; Say.20:9-13; Say.20:11’e ait not; Say.27:12-14. Tanrı, hem günah işleyen Musa’ya hem de onun günah işlemesine neden olan halka öfkelenmişti. Aslında RAB’bin bu sözleri Musa’ya neredeyse kırk yıl önce söylenmiştir ; ancak Musa iki olayı birleştirerek hem halkın ve kendisinin günahını hem de Tanrı’nın antlaşmada verdiği vaatlere olan sadakatini vurgulamayı amaçlamıştır.
1:39 küçükleriniz... iyiyle kötüyü ayırt edemeyen Bkz. Yar.2:9 ve Yşa.7:15’e ait notlar. Yeni neslin, vaat edilen topraklara girdiğinde, tıpkı iyiyle kötüyü bilmeyenAdem ile Havva’nın Tanrı’nın sözüne güvenmesi gerektiği gibi, Tanrı’nın sağlayışına güvenmesi gerekecektir.
1:43 RAB’bin buyruğuna karşı geldiniz Bkz. Yas.1:26. İsrail halkı, önce RAB’bin vaat edilen topraklara girmeleri için verdiği buyruğa, sonra da küstahlık edip girmemeleri için verdiği buyruğa karşı gelerek günah işledi.
1:45 RAB’bin önünde Buluşma Çadırı’nda.

Videolar

Yasa'nın Tekrarı Girişi

İsrail halkı Kenan topraklarına girmeden önce Moav'da konakladı. Bu kitap Musa'nın halka birkaç kez seslenişini içerir.

Eski çeviride Tesniye diye bilinen Yasanın Tekrarı Kitabı'nda yazılan önemli konular şunlardır:

1. Musa son kırk yılın önemli olaylarını anımsatıyor. Çölde dolandıkları sürece Tanrı'nın İsrail halkını nasıl kayırdığını anımsamalarını, Tanrı'ya itaatli ve sadık olmalarını diliyor.
2. Musa On Buyruk'u tekrarlıyor. İlk buyruğun önemini vurguluyor. Yalnız ve yalnız Tanrı'ya adanmaları için halka sesleniyor. Vaat edilen Kenan topraklarında İsrail halkına yön verecek çeşitli kural, ilke ve buyrukları yeniden açıklıyor. Bu yüzden kitaba "Yasanın Tekrarı" adı verildi.
3. Musa halka Tanrı'nın onlarla yaptığı antlaşmanın anlamını anımsatıyor, bu antlaşmaya bağlı kalmalarını istiyor.
4. Yeşu Musa'dan sonra halkın önderliğine atanıyor. Tanrı'nın sadakatini hatırlatan bir ezgi okuyup İsrail oymaklarını kutsadıktan sonra Musa Moav'da, Şeria Irmağı'nın doğu kesiminde ölüyor.

Bu kitabın en önemli konusu şudur: Tanrı sevdiği ve seçtiği halkını kurtardı ve kutsadı. Halk bunu unutmamalı, Tanrı'nın bereketlerine kavuşmak için O'nu sevmeli ve itaat etmelidir.

Bu kitabın teması 6:4-5 ayetlerinde özetlenir. İsa'nın en büyük buyruk diye nitelediği bu ayetler şöyle der:

"Dinle, ey İsrail! Tanrımız RAB tek RAB'dir. Tanrınız RAB'bi bütün yüreğinizle, bütün canınızla, bütün gücünüzle seveceksiniz."

Ana Hatlar:

1:1-4:49 Musa'nın halka seslenişi
5:1-26:19 Musa yasaları, buyrukları tekrarlıyor
27:1-28:68 Bereket ve lanet
29:1-30:20 Antlaşma yeniden yapılıyor
31:1-33:29 Musa'nın son sözleri
34:1-12 Musa'nın ölümü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş